Kolektif süreç, kiþi üzerine daðýlýmla birçok türlü olan baþka-baþka enerjiyi, kolektif birim zaman üzerindeki iþlevsel ve görevdeþ daðýlýmýyla iþlerge (tahrik) eden enerjilere dönüþüyordu. Kolektif süreç iþlevsel görevdeþlikle iþleyim gücünü (farklý totem mesleði sektörleri atölyeleri) ortaya çýkarýyordu.

Güdü sel eðilimler nedenle kiþi güdü etkileþmeli saðlama yapmak için doðaya (çevresine ) yönelir. Kiþi bu tür yönelimlere dek üssel durumlu belirsizlerin çeþitli eylemleriyle çevresine doðru eðimleydi.

Ýþte bu nedenle ve hala dinsel uzantýlar içinde çoban tarým kültürünün temsilcisi olan feodalitenin borusu öter. Yakýn dönemli dinlerin içindeki faiz, efendinin bankerlerden borç alýp, satýn aldýðý para karþýlýðý efendinin bankerlere ödediði parayý satýn almanýn kâr yapma, ticarette bulunma nakdiydi.

Halký acýttýran faiz kimsenin umurunda deðildi. Halk yýllardýr efendiden ayni borç alýp kat kat fazlasýyla ayni borcu öderken kimsenin gýký çýkmýyordu. Gýký çýkaný da “göklerde bir karar vardýr” , “gelen de gelmekte olandýr” deyip; efendiye teslimiyetten öte duyan yoktu.

Faiz, tam da bu nedenle mertebesine göreydi. Faizin acýttýðý yer çok önemliydi. Faizin acýttýðý yer efendiye ait kibir olan yerdi. Yenilir yutulur gibi deðildi. Bu kez borç feodal efendileri acýttýrýyordu.

Yine bu nedenle ayni alýnýp, karþýlýðý da doðuran kazan söylemiyle kat kat fazlasýný dile getirirdi. Yani köleci sistemden beri borç alýp verme El ‘in icazeti; El ‘in meþruiyetiydi. Faiz köleci inþayla var olduðu halde tam da feodal beyleri acýttýran nedenle, bu çok özel tanýmýyla kutsal kitaplarýn içine girecekti.

Efendiler yeryüzünü El topraðý ya da El mülkü yapmak için El buyruðu olarak ganimet edinmeye çýkacaklardý. El buyruklu talana çýkarken El; savaþa götürülecek kiþilerin can ve malýný öncüt alacaktý. Can ve malýn karþýlýðýný da kat be kat olarak ödüyordu (faiziyle öte dünyada ödeyecekti).

Aslýnda borç verenler, efendilerdi. Borç alanlar yoksullardý. Verdiði öncüdü, fazlasýyla alanlar efendi feodallerdi. Borçlananlar da halktý. Savaþ olduðu zaman da bunun tersiydi. Efendiler borç alýyordu.

Köleci sistemle birlikte kültür, gelenek, bilinç ve ideoloji olan üst yapý, kolektif olmaktan çýkmýþtý. Feodal çýkara hizmetti. Bu hizmetler egemen güce dönük ahlak ve örfler olmakla yüz yýlar içinde deneme yanýlmayla çoban, tarým ve tüccar mantýkla "kutsal dinin anlamalarýna" dönüþmüþtüler.

Ýlk baþlarda, para nedir, faiz nedir bilmeyen dinler; türlü türlü El isimleriyle bu monarþin El ahit içinde olan dinlerin, kurucu bel kemiðini oluþuyordular. El mülkten yoksun kýldýklarýna borç vermeyi; onlarýn canýný malýný ödünç almayý iyi biliyordu.

Ama her þeyi iyi bilip takdir eden El, gelecekte burjuvazinin çýkarý nedenle içine düþecekleri kýsýr döngüyü oluþacak para-faiz olgularýnýn ortaya çýkacaðýný hiç bilmiyordular! El ve dinler Feodal çýkarcý sisteme göre konuþtuðu için zaman geçtikçe faiz karþýsýnda bocalýyor ve geveliyordular.

Çünkü köleci çoban ve tarýma dayalý feodaliteye göre oluþan dinlerin oluþtuðu ilk ortam içinde para ve faiz kavramý yoktu. Sadece borç veren, insanlarýn canýný ve malýný ahret karþýlýðýnda satýn alýp buna da “ne güzel alýþ veriþ deðil mi?” diyen bir dini söylemin tüccar mantýðý vardý. Bu nedenle Tevrat’ýn eski ahit denen Evamiri aþare içinde (on emir içinde) faizi duymanýz olanaksýzdý.

Köleci sistemle birlikte; kafanýza vura vura bol bol duyacaðýnýz yatýþtýrýcý söylem, kolektif mülkiyete karþý "mülk El ‘indir” demek olacaktý. Devamla "mülkün sahibi El 'dir. El mülkü dilediðine verir. Verilen sizin rýzkýnýzdýr. Rýzk olan kaderinizdir. Rýzkýnýza ve kaderinize razý olun” denecekti.

Bu; siz de buna tevekkül edip, iyi bir mümin olacaksýnýz" demekti. Yani El özetle; "benim mal mülk sahiplik merhametim" sizin kaderinizdir diyordu.

Efendi de; namý diðer adýyla El de; öncüt alýp, öncüt veriyordu! Hem de "cennet karþýlýðýnda canlarýnýz ve mallarýnýz satýn alýnmýþtýr" diyen söylemle öncüt vurgusu ve icbarý vardýr. Bu baðlamla, öncüt verip öncüdü geri alan ayný mantýk nedenle paranýn icadý El mertliðinin bozulmasý olacaktý.

Kolektif sistem içinde üreten tarým süreçlerine baþlanýrken ya da çobanlýk yapýlýrken veya maden ocaðý iþletilirken yahut ta balýk tutulurken YATIRIM YAPILMIYORDU.

Ya da kolektif sistemler, mali kaynak yokluðu; döviz sýkýntýsý nedenle yatýrýma baþlanamýyor türünden uyduruk olan köleci sistem bahaneleri kabilinden Ali Cengiz oyunlarýyla yoktu.

Üreten sistemler, benzer koþullarda; yaklaþýk benzer süreçler içinde tarým gibi (ayrý ayrý üretim ve totem mesleði olukla buðday, mýsýr, marul, mercimek üretimi gibi) çobanlýk, maden iþletmeciliði, balýkçýlýk türü tek tip iþle farklý alanlarda þurada burada mýsýr patlaðý gibi ortaya çýkmýþtý.

Totem alanýn nüfusu çok kýsýtlý olduðundan üretim de bir tek dal üzerinde o totem alan içinde totem mesleðiydi. Ýttifaklarla bu farklý totem meslekleri bir araya gelip entegre olmuþlardý.

Yani insanlar hep bir arada olup, sen buðday üret, ben dokuma yapayým, sen inek besle filan dememiþler ya da bu tür mesleklere “yatýrým yaparak” bu meslekleri ortaya çýkarmamýþlardý.

Kolektif yapýlar tarýmsal üretime baþlarken önce 500 000 milyon liralýk bir yatýrým yapýp, öylece tarým veya hayvancýlýða, dokuma yapmaya ve kunduracýlýða vs. baþlamýyordu. Daha bir tersten soru soralým.

Hemcinsler dediðimiz atalarýmýz; bir totem mesleði elde edene kadar geçen milyonlarca, yüz binlerce yýl içinde acaba mali kaynak ve döviz kýtlýðý nedenle mi bir totem mesleði içine geçmemiþtiler? Ya da atalar ödünç para yokluðu olan yatýrýmsýzlýk nedenle mi, bir totem mesleðini baþlatamamýþlardý?

Kolektif gücün kendisi hem bir BÝRÝKÝMDÝ. Hem DEPO ENERJÝYDÝ. Hem kolektif çevrimdi. Her üreten iliþki kendi artýk zamaný içinde kolektif þartlarýn totem grubu içinde baþlamýþtý. Her grubun farklý kullaným ve farklý tüketim deðeri olan ürünleri birbirinin eksiðini tamamlýyordu.

Birinin buðday üretime iþi karþýdakinin karnýný doyururken, karþýdaki de yaptýðý dokumayla buðday üretenin giyinme ihtiyacýný buðdayla takas edip gruplar eksiðini gruplar arasý iliþkiyle birbirinden tamamlýyorlardý. Eksiðini tamamlama iþi “kutsal ittifaklara” yol açýyordu.

Eðer kolektif güç yatýrýmsa; bir kolektif alandaki kolektif düzenin üssel durumu, kolektif gücün kendisi; bir yatýrýmdý. Yani kolektif oluþ; ortaklýk ve paydaþlý olma kendi kendisine iþleyen yatýrýmýn kendisiydi. Ortaðý, paydaþý olan kolektif kiþinin kolektif emek gücü de her an yatýrýmdý

Baþlangýcýn inþasý içinde baþka hiç bir yatýrým gücü yoktu. Fakat kolektif gücün bu baðlamla bir yatýrým olmasý için de kolektif gücün üzerinde bir hayli "kolektif birim zamanýn geçmesi gerekecekti". Deðilse kolektif güç kendisini oluþur oluþmaz, üreten bir kolektif yatýrýma dönüþmüyordu.

Yukarýda ne demiþtik. Köleci sistemle birlikte paradan önce oluþan zengin yoksul çeliþkili ortam içinde öncüt vardý. Öncüt, mal sahibi olamamakla kullaným deðerinden mahrum kaldýðýnýz yokluklarýnýzý efendiden AYNÝ olarak alýp, ayni olarak fazlasýyla verme iþidir.

Köleci sistemle birlikte kolektif emek gücü mal sahipliðine dönüþmüþtü. Kolektif güvencede mal sahibinin merhamet ve mülk gücüne teslim olmaný sýðýnmasýna dönüþmüþtü. Paranýn icadýyla da mülk sahipliði para sahipliði olan ana malcý imaj altýnda maskelenecekti.

Mal mülk sahipliði ve para adamlýðý sahipliðinin her ikisi de kolektif güce sahip olma yoluyla kolektif gücün sömürülmesine dönük Ali Cengiz oyunlarýydý. Banker burjuvayla beraber köleci sistem içinde PARA kolektif emek yerine yatýrým aracý perdelemesine dönüþtü.