Senin gözlerin öyle derindir ki içmek için eðildiðim an
Tüm güneþlerin aynanda bakýþmaya koþturduðunu
Tüm umutsuzlarýn ölmek için oraya daldýðýný gördüm
Gözlerin o kadar derindir ki orada kaybolur belleðim

Kuþlarýn gölgesinde çalkantýlý okyanustur onlar
Derken birden güzel hava yükselir ve deðiþir gözlerin
Meleklerin önlüðünde bulutlarý yontar yaz
Buðdaylar üstünde bile gök asla böyle mavi olamaz

Rüzgarlar boþuna kovalar gök mavisinin elemlerini
Bir gözyaþý parladýðýnda mavilikten çok daha aydýnlanýr
Yaðmur sonrasý kýskançlýkla çatlatýr gözlerin gökyüzünü
Kýrýldýðýnda bile cam asla böyle mavi olamaz

Yedi Acýlarýn Anasý ey ýslak ýþýk
Yedi keskin kýlýç deldiler renkler prizmasýný
Aðlayýþlar arasýnda biten gün çok daha dokunaklý
Siyahla açýlan iris yas tutmaktan çok daha maviþ

Gözlerin çifte çentik atar mutsuzluk anýnda
Ki oradan tansýðý oluþur Krallarýn
Üçü de yürekleri çarparak gördüklerinde
Mandýrada asýlý duran mantosunu Meryemin

Tek bir aðýz yeter sözcüklerin Mayýs ayýnda
Tüm þarkýlar ve tüm ahlar vahlar için
Milyonlarca burç için tek bir gök kubbeden çok çok az
Onlara gözlerin ve onlarýn ikizler burcu sýrlarý gerek

Güzel imgelerce çevrelenmiþ çocuk
Kendininkileri iri iri açar ölçüsüzce
Kocaman gözlerle bana bakýnca bilmem yalan mý söylersin
Denebilir ki saðanak yaðýþta yaban çiçekleri açmakta

Yýldýrýmlar mý saklanýr gözlerinin lavantasýnda
Ki orada böcekler zorlu aþklarýný uðratýr bozguna
Kayan yýldýzlarýn aðýna yakalandým ben
Aðustos ortasýnda açýk denizde ölen bir gemici gibi

Ben o radyumu doðal uranyumdan çýkardým
Ve parmaklarýmý yaktým o yasak ateþte
Ey yüz kere bulunup yeniden yiten cennet
Benim Peru’m, benim Golconde’um, Hint Adalarý’mdýr gözlerin

Güzel bir akþam üstü kýrýlmaya baþladýðýnda evren
Gemi yaðmacýlarýnýn tutuþturduðu kayalýklarda
Görüyordum ben denizin üstünde parlayan
Gözlerini Elsa’nýn gözlerini Elsa’nýn gözlerini Elsa’nýn

Louis Aragon

(Alýntý: Louis Aragon, Extrait de "Les Yeux d'Elsa", édition Séghers. Fransýzca aslýndan Erdað Duru)