Ýyi veya kötü demiyorum, vazgeçilmez bir huyum var: benzetmeler. Bak, kýyaslama demiyorum, basitçe benzetme. Hayat bu yaþlý gezegenin neresinde, hangi þeklinde olursa olsun . Denizde, havada, karada. Gökyüzündeki bulutlarý seyre dalardým, uzun yýllar önce, çocukluðumun boþ beleþ yýllarýnda. Fantastik þekiller, bir yerlerden aþinalýðým olan simalar þekillenirdi göðün tuvalinde. Geceleri yýldýzlarýn haritasýný okumaya çalýþýr, beceremeden uyuyakalýrdým pencerenin dibinde.
Eðlenceli, yarýsý uyku arasý geçen, özlenesi bir deneyim. Büyüdükçe gerçekliðin keskinliðine kapýlýp yapmadýðým bir þey.

Yine de piþmanlýðým yok ardýmdan çekiþtirecek. Ateþ böceklerini gördüm, yanýp sönen heyecaným, umutlarým gibi. Kelebekleri kovalardým, narin kanatlarýnýn tozu parmaklarýmýn ucunda kaldýðýnda çok üzüldüm. Ot kokusuna bulandým, karýncalarý takip ettim. Mýsýr tarlasýnýn içinden hýþýrtýsýna bulanarak geçtim. Nereden bilebilirdim, kulaklarýmda dinmeyen ses olacaðýný... Papatya tacý ördüm baþýma, gölün bulanýk sularýnda çamurun içinde yürüdüm. Bisikletten düþüp, dizlerimin yara kabuklarýný kopardým. Ruhumun yaralarý gibi...
Salýncaðým kurulmuþtu salkým söðüt dallarýna, rüzgarda sallandýkça eðildim, büküldüm.

Bir kedi sokulup ayaklarýma miyavladýðýnda, içim bir garip olur. Sokaðýn köpekleri kuyruklarýný sallaya sallaya her karþýladýðýnda içime sýcacýk bir deniz dökülür.
Yalnýz kalýp, garip garip hissettiðimde sýrtýmý yasladýðým duvar sýrrýmý sahiplenir.
Bir serçe pencere camýna týklatýp bir kaç tohum tanesi deðil de halimi sorduðunu çok düþündüm. Martýlarýn kanatlarýnda dileklerimi uçurdum. Þiirleri, hikayeleri bu þehrin kaldýrýmlarýnda azat ettim, esir düþtüm sessizliðe...
Hazal yapraklarýnýn her biri dörtlükler halinde dökülür sonbaharda. Denizin mavisini özlüyorum. Kadife sarýlmasýný, soðuk karþýlamasý ve sýcak vedalaþmasýný.
Týpký dostluk gibi. Gerçek olanýndan. Hani duvar olur yanýbaþýnda. Dayandýkça yýkýlmaz...

eylül