ÝNSANI ANLATAN BÝR KELÝMEDÝR


     Baþlýðý okuyan deðerli okuyucu sakýn þaþýrma.Ýnsaný bir kelime anlatýr.Aklýnýza gelen kelimeleri unutun.Ýnsaný anlatan bir kelime vardýr.O da Abd yani kul olmaktýr.Ehli Sünnet tasavvufunun zirvelerinden Ýmamý Rabbani(vefatý:1624) Mektubat kitabýnda abdiyet makamýnýn her makamdan daha üstün olduðunu yazmaktadýr.(Mektubat Tercümesi-H.H.Iþýk)
     Bu bakýmdan insanlarý Kul olanlar ve Kulluðu inkar edenler olarak iki sýnýfa ayýrmak mümkündür.
     Kulluk(abdiyet) öncelikle Peygamberlerin vasfýdýr.Allah-ü Teala(cc) Kur-aný Kerim’de peygamberlerin kulluk vasfýný öne çýkartmýþtýr.
"Kendisine âyetlerimizden bir kýsmýný gösterelim diye kulunu (Muhammed'i) bir gece Mescid-i Haram' dan çevresini bereketlendirdiðimiz Mescid-i Aksa'ya götüren Allah'ýn þaný yücedir. Hiç þüphesiz o, hakkýyla iþitendir, hakkýyla görendir. Ýsrâ : 1) ve
     Hamd, kuluna Kitab'ý (Kur'an'ý) indiren ve onda hiçbir eðrilik yapmayan Allah'a mahsustur. Kehf :1
Nitekim,Enbiya suresi 25. ayette “Senden önce gönderdiðimiz bütün peygamberlere, "Þüphesiz, benden baþka hiçbir ilah yoktur. Öyleyse bana ibadet edin" diye vahyetmiþizdir. Enbiyâ : 25 diye buyurarak kulluðun önemini bizlere bildirmiþtir.(Kelimenin kökünü teþkil eden ibâdet ve ubûdiyet mefhumunda “kulluk” ve “itaat” mânasý vardýr.dia)
     Ayný þekilde diðer peygamberlerin kulluk vasýflarý da Kur’aný Kerim’de vurgulanmýþtýr.
Hz.Ýsa için “Mesih de, Allah'a yakýn melekler de, Allah'a kul olmaktan asla çekinmezler. Kim Allah'a kulluk etmekten çekinir ve büyüklük taslarsa, bilsin ki, O, onlarýn hepsini huzuruna toplayacaktýr. Nisâ : 172” denilirken Yine Hz. Ýsa’nýn aðzýndan “Bebek þöyle konuþtu: "Þüphesiz ben Allah'ýn kuluyum. Bana kitabý (Ýncil'i) verdi ve beni bir peygamber yaptý." Meryem : 30 denilerek, Hz. Ýsa’nýn “abdullah”oluþuna dikkat çekilmektedir.
     Zuhruf Suresi 59.ayette ise Hz.Ýsa’nýn “Ýsa, sadece, kendisine nimet verdiðimiz ve Ýsrailoðullarý'na örnek kýldýðýmýz bir kuldur. Zuhruf : 59) buyurularak Hz.Ýsa(as)ýn kulluðu vurgulanmaktadýr.
     Hz.Nuh ve Hz. Lut’un hanýmlarýnýn kýssalarý anlatýlýrken, bu iki peygamber (“Allah, inkar edenlere, Nûh'un karýsý ile Lût'un karýsýný örnek gösterdi. Bu ikisi, kullarýmýzdan iki salih kiþinin nikahlarý altýnda bulunuyorlardý. Derken onlara hainlik ettiler de kocalarý, Allah'ýn azabýndan hiçbir þeyi onlardan savamadý. Onlara, "Haydi, ateþe girenlerle beraber siz de girin!" denildi. Tahrîm : 10) kulluk vasýflarýyla zikredilmektedir.
     Ayný þekilde Hz. Nuh,“Ey kendilerini Nûh ile birlikte (gemide) taþýdýðýmýz kimselerin çocuklarý! Gerçek þu ki, o çok þükreden bir kuldu. Ýsrâ : 3 ifadesiyle bizlere tanýtýlmýþtýr.
     Hz. Zekeriya,“Bu, Rabbinin, Zekeriya kuluna olan merhametinin anýlmasýdýr.Meryem : 2 ifadesiyle anýlýrken Hz. Süleyman “Dâvûd'a Süleyman'ý baðýþladýk. O ne güzel kuldu! Þüphesiz o, Allah'a çok yönelen bir kimse idi. Sâd : 30 þeklinde anlatýlmaktadýr.
     Sabrýyla meþhur Hz.Eyyub (as) hatýrlatýlmaktadýr.((Ey Muhammed!) Kulumuz Eyyub'u da an. Hani o,Rabbine, "Þeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu" diye seslenmiþti. Sâd : 41
     Yazýnýn baþýnda da belirttiðimiz gibi insaný anlatan bir kelimedir.Ýnsanlýk tarihi boyunca yapýlan tüm mücadele Kul olanlar ile Kulluðunu inkar edenler arasýnda geçmiþtir.Ýlk imtihan Hz. Adem’in iki oðlu ile baþlamýþtýr.Habil kulluðunun þuurunda olarak en güzel hayvanýný zekat olarak hazýrlarken Kabil en kötü mahsulünü zekat vermiþtir.Zekatýn güzeli kabul edilmiþ,çirkini reddedilmiþtir.
     Gelelim kullarýn vasýflarýna:
     Kul þakir’dir(Þükredendir)Cinler Süleyman için dilediði biçimde kaleler, heykeller, havuz gibi çanaklar ve sabit kazanlar yapýyorlardý. Ey Davûd ailesi þükredin! Kullarýmdan þükredenler pek azdýr. Sebe' : 13
     Kul Allah-ü Tela’nýn emirlerine itaat eder.Bu sayede doðruyu bulur.
“Þüphesiz Ýbrahim, Allah'a itaat eden, hakka yönelen bir önder idi. Allah'a ortak koþanlardan deðildi. Nahl : 120
Onun nimetlerine þükreden bir önderdi.Allah onu seçmiþ ve doðru yola iletmiþti.Nahl :121      Allah sizi, analarýnýzýn karnýndan siz hiçbir þey bilmez durumda iken çýkardý. Þükredesiniz diye size kulaklar, gözler ve kalpler verdi. Nahl : 78
     Kainatý kullarý için kullarýný da kendisine kulluk etmek için yaratan Allah-ü Teala dünyayý imtihan olarak yaratmýþtýr.Ýmtihaný kaybedenler cezalarýný çekeceklerdir.
Ýnsân Sûresi (1 – 5)nde bu durum þu þekilde anlatýlýr.
     Ýnsan (henüz) anýlýr bir þey deðilken (yaratýlmamýþken) üzerinden uzunca bir zaman geçti. (1)
     Þüphesiz biz insaný, karýþým halindeki az bir sudan (meniden) yarattýk ve onu imtihan edeceðiz. Bu sebeple onu iþitir ve görür kýldýk. (2)
     Þüphesiz biz onu (ömür boyu yürüyeceði) yola koyduk. O bu yolu ya þükrederek ya da nankörlük ederek kateder. (3)
     Þüphesiz biz, kâfirler için zincirler, demir halkalar ve alevli bir ateþ hazýrladýk. (4)
     Ýyiler ise, katkýsý kâfur olan içecekler dolu bir kadehten içerler. (5)
     Kul kulluk vazifelerini ifa etmek ve þükürle mükelleftir.Kulun ne ibadeti ne þükrü Allah-ü Teala(cc)nýn þanýný,azametini yükseltmez.Kulun yaptýðý kendinedir.
     "Kitaptan bilgisi olan biri, "Ben onu, gözünü kapayýp açmadan önce sana getiririm" dedi. Süleyman tahtý yanýnda yerleþmiþ halde görünce þöyle dedi: "Bu, þükür mü, yoksa nankörlük mü edeceðim diye beni denemek için, Rabbimin bana bir lütfudur. Kim þükrederse ancak kendisi için þükretmiþ olur.Kim de nankörlük ederse (bilsin ki) Rabbim her bakýmdan sýnýrsýz zengindir, cömerttir." Neml : 40”
     Andolsun, biz Lokmân'a "Allah'a þükret" diye hikmet verdik. Kim þükrederse ancak kendisi için þükretmiþ olur. Kim de nankörlük ederse, bilsin ki Allah her bakýmdan sýnýrsýz zengindir, övülmeye lâyýktýr.Lokmân : 12
     Son olarak yazýmý Ýman eden,Kulluðunun þuurunda olan ve buna göre yaþayan Mü’minlerin durumlarýný anlatan Peygamberimizin(asm) hadisi þerifleriyle bitirmek istiyorum.
     "Müminin durumu hayret vericidir. Her hali kendisi için hayýrlýdýr.Müminden baþkasý için böyle bir þey yoktur. Sevindirici bir durumda olduðu zaman, þükreder. Bu, onun için hayýrlý olur.Sýkýntýlý bir durumda olduðu zaman, sabreder. Bu da onun için hayýrlý olur" (Muhammed b. Allan, Delilu'l-Falihn, Mýsýr 1971, I, 146 vd.).

06/03/2018