Pencerenin yanýnda sandalyede oturuyordu. Küllükte biriken izmaritlere baktý. Yeni bir sigara yaktý. Saat kaçtý acaba... Gece miydi, gündüz mü... Hangi tarihteydi, yaþý kaçtý, sevdikleri yanýnda mýydý yoksa gitmiþler miydi? Adý neydi, nereliydi... Bunlarýn önemli olup olmadýðýný düþündü. Asýl mesele bu olamazdý. Peki onu böyle eksik býrakan neydi... Neden o sandalyede oturuyordu. Ýþi yok muydu acaba. Yoksa hayatýný bu tarz gereksiz þeylerle yormak mý istemiyordu. Birden ayaða kalktý. Pencereyi açtý. Odaya soðuk bir hava akýmý girdi. Ürperdi. Kendini kaybetmiþ gibi hissediyordu. Her þey soyutlanmýþtý gözünde. Elle tutulur, gözle görülür bir þey bulamadý. Ayaklarý karýncalandý. Karýncalanma beline kadar geldi. Bacaklarý silindi. Sadece gövdesi kaldý geriye. Pencereden dýþarýyý izleyemiyordu artýk.



Tam arkasýnda bir gülümseme duydu. Heyecanlandý. Sese doðru dönmek istese de, bacaklarýný kaybetmenin çaresizliðiyle dönemedi. Sinirlendi. Kollarýný kullanarak, sandalyenin bacaklarýndan yardým aldý ve sese döndü. Hiçbir þey göremedi. Üzüldü ve aðladý. Sigara içmek istedi. Ama paket masanýn üstünde kaldýðý için içemedi. Tekrardan kollarýný kullanarak gövdesini sandalyenin üstüne attý. Paketten bir dal sigara çýkarýp yaktý ve içmeye baþladý. Ýçerisi çok soðuduðu için pencereyi kapattý. Duvardaki saatin sesini duymaya baþladý. "týk, týk, týk" bu ses beynine kadar iþleyip, kafasýnýn içinde yankýlanmaya baþladý. Masanýn üzerinde duran raký þiþesini saate attý. Saat yere düþtü ve kýrýldý. Odanýn içindeki ses kesildi ama beynin içinde hâlâ daha devam ediyordu.



Nereden geliyordu... Bu odanýn içinde mi doðmuþtu yoksa... Neden hiçbir þey hatýrlayamýyordu. Annesi babasý yok muydu... Elleri karýncalandý, bu karýncalanma omuzlarýna kadar geldi ve kollarý silindi. Sigarasý yere düþtü. Þimdi sadece baþý ve gövdesi geriye kalmýþtý. Gülümsemeyi tekrardan duydu, bu sefer kapýnýn arkasýndan geliyordu. Sese doðru gitmek istedi. Ama bacaklarý ve kollarý olmadýðý için bunu gerçekleþtiremiyordu. Gövdesini kullanarak sandalyeyi ileri-geri ittirdi ve yüz üstü yere düþtü. Sigarasý yanmaya devam ediyordu. Gövdesini ittirerek sigarasýna ulaþtý. Dudaklarýnýn arasýna almak için önce bir hamle yaptý olmadý. Dilini dýþarý çýkardý yine ulaþamadý. Sadece zemini yalýyordu. Bütün gücüyle gövdesini tekrar ileriye ittirdi ve sigarasýna ulaþtý. Onu dudaklarýnýn arasýna alýp içmeye devam etti.



Duyduðu gülümsemenin sesi gitgide artýyordu. Sese ulaþmak istiyordu. Büyük bir güç gösterisi sergileyip gövdesini kapýya kadar ulaþtýrdý. Ses artýk daha yakýndý. Ama kapýyý nasýl açacaktý. Bu gülümsemeyi çok merak ediyordu. Kimin gülümsemesiydi bu. Kapýyý açamamanýn hüznü içini kapladý. Baðýrsam diye düþündü. "Beni duyacak birileri vardýr" dedi kendi kendine. Aðzýný açtý tam konuþacaðý sýrada dili de silindi.



Kapýyý açamadý. Yavaþ-yavaþ bütün bedeni silindi ve yok oldu.