Yýllar önceydi.bir fabrikada mali müþavir olarak çalýþýyordum.çalýþtýðýmýn birinci yýlý fabrika greve gitti.grevin ikinci haftasýydý yanýlmýyorsam.iþçiler ankarada bir eyleme destek amacýyla gitme kararý aldýlar.sendika trenden yer ayarlamýþtý.ta olayýn baþýndan idarenin tersine iþçilerle birlikte olduðum için iþçiler eyleme beni de davet etti.bir sonbahar günüydü.hava serin güneþli ve çok güzeldi o gün.
Sabah 10:30 da trenle hareket ettik.A..ilçesine geldiðimizde tren durdu.ilerki yolda çok kötü bir kaza olmuþtu ve tren akþama kadar rötarlýydý.mitingi ertesi gündü.hepimiz indik.arkadaþlarla biraz gezdik,yemek falan yedik.sonra bizim elemanlar kahveye gidelim falan diyince içim sýkýldý.hiç sevmediðimin bir þeydi.okey þýkýrtýlarý,televizyon sesi,küfürler,geyik muhabbetleri aklýma gelince dedim” ben etrafi gezicem akþama dönerim.” Baþlarýný salladýlar.bende aðýr aksak etrafý gezmeye koyuldum.
A..ilçesi S..ilinin en küçük ilçesiydi.etrafý daðlýk,kenarýndan coþkulu bir nehir geçen, oldukça klasik ve þirin bir Anadolu kasabasýydý.yýllarca önce buraya bir düðün için gelmiþ çok sevmiþtim.yemyeþil bir yerdi.aklýma buranýn pazarý geldi.içimden alýþveriþ yaparým isteði geçince ilçenin meydanýndan pazara doðru yöneldim.yöresel birþeyler bakýna bakýna ilerliyordum.küçük bir tezgah dikkatimi çekti.küçük olsa da üstünde balýndan,pekmezinden peynirine her þey vardý.hemen incelemeye koyuldum.buranýn doðal ürünleri eðer iyi de özen gösterilmiþse gerçekten harikaydý.o zamanlar pek þimdiki gibi doðal ürün furyasý pek yoktu ama Ýstanbul un kimyasal katkýlý ürünleri beni ta o zamanda endiþelendiriyordu.eðilmiþ tezgaha bakarken bir sesle irkildim.bana istedðimi tadabileceðimi söyleyen bir bayan sesi.göz göze geldik.güleç yüzlü,ilgili,35-40 yaþlarýnda üstü baþý pek eski görünümlü baþörtülü bir bayandý.teþekkür ettim.

Köy kökenli olduðum için ve köy ürünlerinden anladýðým için isminin sevim olduðunu öðrendiðim bayanla bir anda sohbetin içinde buluvermiþtim.hep gülümsüyor bu arada benimle sýký bir pazarlýða girmeyi de ihmal etmiyordu.derken bir otur çayýmýzý iç faslýna da geldi.çayýmý içerken sevimi seyretmeye baþladým.canlýlýðý ,gözleri gerçekten çok dikkatimi çekmiþti.birden “noluyor selim kendine gel.”filan demeye baþlasam da kendime, sevimle ilgilenmekten kendimi alamýyordum.o ara bayaðý bir yük yýðýldý tezgahýn önüne.yardým teklif ettim.kabul etmeyecek oldu ýsrar ettim.tezgahýn yanýndaki dükkanýn altýna taþýmaya baþladýk.ayný zamanda muhabbet devam ediyordu.benim de trakyalý bir göçmen olduðumu ve buralarýný bildiðimi dinleyince muhabbet daha da koyulaþtý.sevim benim yakýn bir çocukluk arkadaþýmýn köyündendi.arkadaþýmdan bu dað köyünü sýk dinlediðim için bu seferde köy düðünlerinden geleneklerden konu uzadý da uzadý.sevim kýpýr kýpýr bir kadýndý.anaç bir kadýn. ve gitgide kalbimin ona doðru attýðýný hissetmiþtim ki doðrusu evli olduðunu düþündüðümden bu beni rahatsýzda etmiþti.dikkatimi çeken bir þeyde sevimin yüzündeki o gülümsemeden sonra beliren tuhaf bir hüzün ifadesi ve gözlerinin altýndaki ve ona daha bir çekicilik katan ince siyah çizgilerdi.

Akþam olmak üzereydi.biraz dolaþýp tekrar oraya gelmiþtim.tezgahýný toplamasýnada yardým etmek istedim.yine çekinerek kabul etmiþ bu sefer o güleç çehresinin yerini bir endiþe kaplamýþtý adeta.eve kadar yardým etmek istediðimi söyledim burada bir gören olursa iyi olmaz falan diyecek olsada ben dedim biraz arkanda gelirim.tezgah mallarýný yine o dükkanýn alt katýna koyduktan sonra yola koyduk.Pazar yerinden sonra zaten þehir çekirdeði bitiyor tek tük evlerin olduðu koruluk bir patika baþlýyordu.tekrar yanýna geldim.o ara yine daldýk.bu sefer kendimi falan anlattým.bu arada cep telefonuma çaðrý atan arkadaþlara trenle deðil akþam otobüsüyle geleceðimi ve iþim çýktýðýný yazmýþtým. O ara o da cebini çýkardý.oldukça eski bozulmak üzere olan bir telefon görüntüsü vardý.kýsýk sesle bir þeyler söyledi ve kapattý.yine muhabbete döndük.saða dönüp nehir boyunca giden yoldan ilerlemeye baþladýk.yorulmuþtuk.bir sigara içmeyi teklif ettim.içmediðini söyledi sonra dinlenirken tamam deyip yaktý.bir an çok uzun sürecek bir göz göze gelme oldu.kalbim kýpýr kýpýr atmaya baþlamýþtý.

Bir anda istem dýþý reflekse elini tutup kendime doðru çektim ve dudaklarýna yapýþtým.çekmeye çalýþsada akabinde sevim de öpmeye baþladý beni.sonra o da benim yaptýðým ani hareket gibi kendini hýzla çekti.”ne istiyorsun,ne istiyorsun benden!” Dedi.yüzü sarýyla kýzýl arasýnda bir renk almýþ gözleri ýslak ýslak olmuþtu.”tamam saðol ben giderim buradan öte.” Öylece kalakaldým.elinde aðýrlýklarla yalapalaya yalpalaya hýzlanmaya baþladý.bense o þaþkýnlýktan sonra onu takip etmeye devam ettim.tek katlý bahçeli,oldukça metruk bir eve doðru yönelirken arkasýna baktý.bense bir aðacýn arkasýna sýðýnmýþ ona bakýyordum.eve girdi kapýyý kapattý.

Bir sigara yakýp düþünmeye baþladým.ayaklarým gitmek istiyor.bir adým atýyor akabinde deli gibi geri dönüyordum.sonra bir sigara daha.böyle tam yarým saat geçti.o an terleyerek ve heyecan içinde evine doðru yöneldim.kapýyý vurdum.açmadý.tekrar vurdum.uzun bir bekleyiþten sonra kapý açýldý.aðlayan gözlerle bana bakýyordu.boynuna sarýldým.tekrar ama bu sefer daha duygulu ve istekli öpüþmeye baþladýk.ellerimi eteðinin içine soktum.sýkýyordum.en yakýnýmýzdaki yatakta buluverdik bir an kendimizi nefes nefeseyken o hala aðlýyor inlemeleriyle aðlama sesi birbirine karýþýyordu.artýk ondan baþka hiçbirþeyi düþünemiyordum.defalarca sevdiðimi haykýrýyor ben dedikçe onun gözyaþlarý daha fazla yanagýmý ýslýyordu.

Yataðýn üzerine toparlanýrken o hala aðlýyordu.en sonunda anlattý.daha doðrusu ben anlattýrdým.iki çocuðu varmýþ.genç oðlu evden kaçmýþ.kýzý ortaokula gidiyormuþ.kocasý iseiþ kurarken bir sürü borç yapmýþ sevime imzalatýrmýþ kaðýtlarý.sonra batýca çekmiþ gitmiþ.eþ dost yardýmýyla borçlarý kapatmaya uðraþýyormuþ.anlattýkça içime daha bir burukluk kaplýyor ama ona olan sevgim de daha çok artýyordu.aðlarken öylesine içtendi ki ki alýp götürüyordu baþkalarýnca küçücük görülecek o kocaman güçlü dünyasýna.

Para teklif ettim.kýzdý.ben de gizlice bir çekmecenin içine atýverdim.S. merkezinde bir fabrikada eski iþ arkadaþým iþletme müdürü olarak çalýþmaya baþlamýþ,oraya taþýnmýþtý.iyi bir fabrikaydý.orada çalýþabileceðini söyledim.hafta sonu da pazarlarda uðraþýrsýn dedim.neyse ki zoraki gülümsedi.telefonunu aldým.gitmek istemiyordum ama o zorladý.kýzýnýn geleceðini filan söyledi.çýkar çýkmaz arkadaþýmý aradým.bir müddet sonra iþe yerleþtiðini öðrendim.fakat ne zaman arasam ya telefonunu açmýyor ya da çok soðuk konuþuyordu.gelmek istediðimde türlü bahanelerle engelliyordu.derken bir gün numara hiç çalmamaya baþladý.arkadaþýmý aradýðýmda iþi býraktýðýný söyledi.kaldýðý evden de taþýnmýþtý.nereye gittiðini bile yoktu.uzun zaman hüzün ve acý içinde aramasýný beklerken bir gün bir gazete haberiyle sarsýldým.sevim fotografý ve bir cinayet haberi.eski kocasý tarafýndan kýzýyla birlikte ankarada canice öldürülmüþtü..

Olduðum yere çöktüm o gün ve etrafa tuhaf tuhaf bakarak günlerce öyle oturdum evde.en sonunda bayýlmýþ kalmýþým iþe gelmeyince merak eden arkadaþlar götürmüþ hastaneye.gözlerimi açtýðýmda ise karþýmda gülümsyen bir hemþire vardý hüzünlü ve gülen bakýþlarýyla.

Zihnim ise rüzgarýyla bir þeyler daha alýp katýyordu önüne.sevgi eksilmeyen tek þeydi…