KARANLIKLARDA KALDIM
Saçlarým beyazladý elimi tutan kalmadý,
Susturmak istedim yüreðimi haykýrdý susmadý,
Dost sandým yüzüme gülenleri düþtüm kaldýran olmadý,
Dostum oldu dinlediðim en güzel þarkýlar.

Dost sanýp yardým istediklerim sesimi duymadý,
Hiçbir acý ihanet acýsý kadar koymadý,
Elimi uzattýðým hiç kimse halimi hatýrýmý sormadý,
Yüreðimi parça parça etti dost silahýndan çýkan kurþunlar.

Dünyama bir türlü beklediði güneþ doðmadý,
Kalbimdeki boþluðu hiçbir güzellik doldurmadý,
Arkadaþ diye baðrýma bastýklarým göz yaþlarýmý durdurmadý,
Bitmedi yüreðimin çektiði büyük acýlar.

Akan göz yaþlarým bir an olsun durmadý,
Dünyama beklediði ýþýðý yanmadý,
Gözlerimde umutlu bakýþlar yer bulmadý,
Terk etti kalbimdeki yerini umutlar.

Yanýmda olduðunu sandýklarým adýmý anmadý,
Sevgimi paylaþtýklarým kanayan yaramý sarmadý,
Karanlýða büründü dünyam aydýnlanmadý,
Peþimi býrakmadý hiçbir zaman umutsuzluklar.