Kendi öz kültürel deðerlerine sahip çýkmayýp, Arap Ýslam ve devþirmeci mantýkla yerinde sayan bir devlet ve toplum, teknolojik hýz ve bilgi çaðýnda, sudan çýkmýþ balýk gibi bilinçsizce çýrpýnýr. Bunun nedeni öz deðerlerine ait hiçbir þey býrakýlmamýþ olmasý. Sanat, sanatçý, yönetim, yönetici, yazar, bilim insaný, sanayici ve program yapýcýsýna kadar hepsi, Araplara ve Avrupa'ya özenip taklitçi mantýkla þekillenmesidir. Kendine has bir þey bulmak neredeyse mümkün deðil. Dünyada bu derecede özünden kaçan baþka bir toplum görülmemektedir. Tüm olumsuzluklara karþýn, kendi çabalarýyla öz deðerlerini koruyup, bizlere yol gösteren eski deðerleri anmak yerinde olacaktýr.

Örneðin yaklaþýk bundan elli yýl önce siyah beyaz televizyonun sýnýrlý olduðu, eðitim ve kitaba çok az insanýn ulaþabildiði bir çaðda yaþam, insanlara daha çok mutluluk ve huzur veriyordu. Söz konusu çaðda en çok kullanýlan iletiþim ve bilgi aracý pilli radyonun yanýnda insanlarýn birbirleriyle kurduklarý dostane iliþkilerdi. Türkiye'nin her köþesinde özüne sahip çýkmaya 20.yüzyýl insaný, temel ve genel kültürünü dost, arkadaþ ve akrabalarýndan canlý olarak öðreniyordu. Belki her þey tam bilimsel ve sistematik olmasa da, en azýndan doðal insani mantýða dayanýyordu. Eðitim gibi birçok þeyin sýnýrlý olduðu bir ortamda mevcut olanaklarla insanca nasýl yaþayacaðýný, birbirinin yüzüne ve sözüne bakarak öðrenirdi. Çünkü söz konusu çaðda teknoloji yerine, “Üst Ýnsan” olma gibi bir duygu, düþünce ve kültür mevcuttu. Var olan insani düþünce sayesinde, insanlarýn çoðunluðu sahte ve göstermelik kültürden epeyce uzaktý. Bugün her türlü teknik ve imkana sahip olunduðu halde insanlar doyumsuz, yalancý, göstermelik ve desinlerci þekilde tamamen bitmiþ bir halde.

Hani bizde derler ya..! “Silah icat oldu mertlik bozuldu”. Günümüzde intenet, facebook, twitter, instagram gibi çeþitli iletiþim aðlarý, eðitim teknikleri ve maddi bolluk daha ileri insan yapmasý gerekirken, tersine hayvanlaþtýrýyor. Ýstenilen her þeye rahatlýkla ulaþýp doðruyu öðrenmek yerine, bazýlarý bilerek bazýlarý bilmeden sosyal medya kullanarak olan doðrularda katledilmektedir. Günümüzde doðrularý korumaya çalýþan ve öðrenen kiþi sayýsý, elli yýl öncekine göre daha az bir oranda. Toplumun bilincine yerleþen psikoloji, doðru düzgün araþtýrýp öðrenmeden kafasýna göre her þeyi sosyal medyada paylaþarak, kültürlü ve duyarlý insan olunduðunu sanmasý, cahillik deðilse daha kötü bir durumdur.

Dünyanýn her yerinde icat edilen araçlar birçok olumluluk saðlarken, bazý olumsuzluklarý da beraberinde getirir. Ýcat edilenlerin daha çok olumlu olmasý açýsýndan, aklý baþýndaki ülkeler þu ilkeyle hareket ederler. Halkýný doðru ve bilimsel temelde öz deðerleriyle birlikte evrensel gerçekliklere göre eðitip kültürel alt yapý saðlama alýnýr. Bizde ise ne öz deðer ne de evrensel kültür diye bir düþünce olmadýðý için, toplumun aptallaþmasý kimsenin umurunda deðil.

Türkiye'de halka verilen eðitim ve kültür neresinden bakýlsa yalan, yavan, gerçek dýþý ve þova dayanan bir yapýda. Devleti yönetenlerin hepsi ayný kültürle yetiþtiði için her türlü yolsuzluk, rüþvet, ihanet, yalan, riyakârlýk, adam kayýrma, gerçekleri çarpýtma ve insanlýk dýþý uygulamalardan utanýlmýyor. Baþ nasýl giderse ayaklarda ona göre hareket eder öz deyiþinde olduðu gibi, kültürel alt yapýsýz býrakýlan halk doðal olarak bu yönetici ve siyasilerin arkasýndan gitmeye devam ediyor. Sosyal medyayý kurtuluþ ve avunma aracý gören zavallý halk, yanlýþ ve kötülükleri ne kadar büyüttüðünün farkýnda olmadan, sosyal medya manyaðý olunmuþ durumda.

Toplumu ve bireyleri bu noktaya getiren birinci yanlýþ kültürel alt yapý, Cumhuriyetin sözde Osmanlý'ya alternatif bir sistem olarak ortaya çýktýðýna çoðu insanýn inanmasýdýr. Halbuki Cumhuriyetin yüzyýldýr, Osmanlý'yý bir adým ileri geçemediði sürekli yaþadýðý dini, siyasi, ekonomik, kültürel ve cinsiyet çatýþmalarýndan anlaþýlýyor. Bu geri kalmýþlýk eleþtirilip yerden yere vurulmasý gerekirken, internet ve Facebook gibi sosyal medya araçlarýnda ha bire çaðdaþ ilerici ülke ve toplum gösterilmesi, en büyük kötülüktür. Ve bu anormallikleri savunup yaþatan topluluklardan Aleviler, Kemalistler ve Ýslamcýlar en önde geliyor.

Sünni Ýslam'dan nefret edip Kuran öðrenmeye mesafeli duran Aleviler, Sünni Ýslam kadar geri olan Hz. Ali ve kabilesini sosyal medya vb. yerlerde yüceltip propaganda yapýlmasýnýn, Sünnilikten ne farký vardýr? Benzer þekilde Kemalistler, yüzyýldýr toplumun hiçbir sorununa kalýcý çözüm getiremedikleri halde, hâlâ kendilerini çaðdaþ ve demokrat göstermeleri akýl alýr gibi deðil. Daha vahim bir durumsa, Arap Ýslam Türkik Milliyetçileri öz deðerleri yerine Arap kültürüne sarýlmalarý, Türkiye'nin hýzla uçuruma sürüklendiðini göstermeye yetiyor. Eskiden bu tür yozlaþtýrma biraz daha zor ve sýnýrlý gerçekleþirken, günümüzde sosyal medya sayesinde ipe sapa gelmez biçimde hýzlanmýþtýr. Sosyal medyada belirli bir ölçü, kural, neyin nitelikli neyin niteliksiz olduðu sorgulanmadýðýndan, çoðu insan adeta demokrat müsvettesi, kaðýttan kaplan kesilmiþ. Sistemde bundan son derece memnun.

Sormak gerekiyor, bugüne kadar Türkiye halklarý içerisinden gerek Osmanlý'nýn gerici mantýðýna, gerekse Cumhuriyetin sahte çaðdaþlýðýna karþý, bilimsel alternatif düþünce üreten kaç bilim insaný, felsefeci, devrimci ya da ilerici aydýn ortaya çýkmýþtýr? Ve sözde aydýnlardan kaçý makam, kariyer, mal ve caný riske atmýþtýr? Gerçek Aydýn demek; ezilenlerle birlikte mal ve canýný feda etmeye hazýr olmak demektir. Ýstisna bir iki kiþinin dýþýnda, bugüne kadar mal, can ve kariyerinden olanlarýn çoðunluðu, Osmanlýcý olup Cumhuriyetçilerin gazabýna uðrayanlardýr. Veya Osmanlýcýlar, Cumhuriyetçilere ayný þeyleri yapmýþ. Esasýnda iki anlayýþ arasýndaki çatýþma ve çekiþmeler siyasi ve düþünce farký deðil, makam mevki ve egemenliðin kimin elinde olacaðý meselesinden ibaret.

Yaþanan bu kadar anormallik içerisinde halkýn cahilliði ve kültürsüzlüðü bir noktaya kadar anlaþýlabilir. Ancak “Akademik ve Siyasi Misyon” üstlenmiþ kiþilerin ifade edilen temel sorunlarý bilmemesi veya bildiði halde toplumla paylaþýp öðretmemesi çok derin bir çeliþkidir. Bu gerçeklik; toplum içindeki seçkinlerin hayvani duygudan daha aþaðýda yaþadýðýný gösteriyor. Bilimsel eðitim, temel kültürel deðerler ve evrensel bilgiler topluma kavratýlmadan, sosyal medya ve teknik kolaylýklar, bu tür geri toplumlarý çok daha kolay bataklýða sürükler. Güç bela yaþatýlan bazý insani deðerler, facebook denen virüsle çok hýzlý bir þekilde yok edildiði halde, kimse nereye gidiyoruz demiyor. Bundan cesaret alan çoðu insan, sosyal medyada kendisini devrimci, ileri, demokrat, kültürlü dindar ve hümanist görmesi, toplumsal niteliðin dibe vurduðunu gösterir. Ne hazindir ki,Türkiye sosyal medya kültüründe de sýnýfta kalmýþtýr.


Cemal Zöngür