DÝLÝNLE DEÐÝL KALBÝNLE KONUÞ
Ýnsanoðlu kaybetmesini ve kazanmasýný saðlayan sebebin ne olduðunu biliyor mu?
Ýnsanoðlu kaybettiði zaman üzülür, kazandýðý zaman kendisini göklere çýkarýr.Yalnýz þunu bilmemiz lazým insan oðlu hiçbir zaman kaybetmeyi hazmedemez.Her zaman kazanmak ister ve her þeyin kendisine ait olduðunu düþünür.
Bilmez, düþünmez ki kaybetmek de kazanmak da insanýn doðasýnda var.
Her ne ise…Ýnsanýn kaybetmesini de kazanmasýný da saðlayan sebebin ne olduðuna gelelim.
Ýnsanoðlunun kaybetmesine de kazanmasýna da en büyük ve en önemli sebep dilidir.
Ýnsanoðlunun diline belli yerlerde sahip olmasý gerekir ama bunu hiç düþünmüyor.
Buna neden deðinme ihtiyacý hissettim: Bizler konuþmamamýz gereken yerde konuþuyor, susmamamýz gereken yerde ise susmayý tercih ediyoruz.
Ýþte insanoðlunun kazanmasýnýn da kaybetmesinin de en büyük sebebi budur.
Demek istediðim þudur ki tutmamýz gerektiði yerde dilimizi tutalým ve daima suyun dibine vurmak zorunda kalmayalým. Boþuna dememiþ büyüklerimiz’ Dilim dilim, kafama giydirir kilim.’ diye. Kafamýza bir kilim giymemek için dilimizi durmasý gereken yerde durdurmayý bilmeliyiz. Yoksa baþýmýza olmadýk þeylerin gelmemesi için hiçbir sebep yoktur. Az ve öz konuþalým kötülük namýna her ne varsa kendimizden uzak tutalým.
Ýnsan cennetin de cehennemin de kapýsýný dili ile açar.
Büyüklerimiz derler ki’ Dilin kemiði yoktur.’. Oradan oraya kaymasý olaðandýr.
O kaymalar yüzünden insanoðlunun baþýna neyin ne zaman geleceði belli olmaz.Bahsettiðim gereksiz kaymalar insaný canýndan bile eder.
Ýnsanlar dilleri yüzünden hem sevinir hem de üzülür. Elbette hayatýmýzda sevinç de olacak üzüntü de. Ama neden boþ konuþmalar yüzünden üzüntü hayatýmýzý iþgal etsin. Boþ konuþmalarla vakit öldürmeyelim.
Üzülmemek için yapmamýz gereken þey þudur:Nerede nasýl konuþmamýz gerektiðini bilip, konuþacaðýmýz kelimelerimizi düzgün seçip karþýmýzdakilere düzgün aksettirebilmek. Ýçimizden her geleni her zaman söylersek boþ konuþmalar yapmaya devam edersek kazanmak bizlerden oldukça uzak kalýr.
Her ne ise hep kaybetmenin üzerinde durmayalým. Biraz da nasýl kazanýrýz onun üzerinde duralým.Ýnsanýn kaybetmesinde olduðu gibi kazanmasýnda da dili büyük bir rol oynamaktadýr.
Dilini güzellikler üzerine kullanýr ,konuþmalarýný kalpleri fethetmek üzerine yaparsa insanýn kazanmasýna engel olan bir þey yoktur. Büyüklerimizin þu sözünü de her zaman duyuyoruz:
‘Tatlý dil yýlaný deliðinden çýkarýr.’
Bu güzel söze birde örnek vermeden konuyu bitirmek istemiyorum.
Peygamber efendimiz Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem ve sadýk dostu Hz. Ebubekir radýyallahu anh Mekke’den Medine’ye hicretleri sýrasýnda bir maðaraya sýðýnýrlar ve maðarada sabahý beklerken bir yýlan çýkar bir delikten. Ve Hz. Ebubekir radýyallahu anh deliði ayaðý ile kapatýr ve yýlan Hz. Ebubekir radýyallahuanh’ýn ayaðýný sokar.
Peygamber efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem yýlanýn sadýk dostunun ayaðýný soktuðunu görünce yýlana sorar :’O benim en sadýk dostumdur, sen neden ona zarar verdin?
Yýlan :’Ben 600 küsur yýldýr seni görebilmek için nice yollar aþtým ve buralara geldim .O benim seni görmemi engellemek istedi.Seni görmemi engellemeyip bana senin gibi tatlý bir dille hitap etmiþ olsa idi ben ona zarar vermezdim’ diye cevap vermiþtir.
Dilimizde güzel sözler yer alsýn ki kafamýzý kilim giymekten kurtaralým.Dilimizin kafamýza kilim giydirmemesi için elimizden geldiðince insanlarýn gönüllerinde tatlý güzel sözlerle yerimizi alalým.
Hani demiþtim ya ,büyüklerimiz dilin kemiði yoktur ;oradan oraya kayar ,ne kazandýrýp ne kaybettireceði belli olmaz derler. Dilimizin bize bir ömür kazandýrmasý için çabalayalým daima güzel sözler sarf etmesi için çalýþalým.
Her daim tatlý dilli olalým ki yýlanýn zehrine maruz kalmayalým.