Seni anlatmak
Seni yaþamak
O kadar zor ki..
Hani bazen
Bir sis kaplar
Bir duman çöker havaya
Göz gözü görmez
Adýmlarýn yavaþlar
‘Ahmak ýslatan’ tadýnda bir yaðmur
Damla damla düþer ya..
Kelimeler ve cümleler de
Öyle bir iklimin kanatlarý altýna gizlenir bazen..
Yaðmurlarýn ortalýðý
yýkamasýný beklersin
havadaki sis daðýlsýn
resimler netleþsin diye..
Sen iþte öyle
buðulu aynalardaki berrak
bir yaðmur damlasý gibi
Süzülüyorsun gönül arkýmdan içeri..
Bir bahar havasý içimde..
ve bir güneþ açýyor
kýzýl þafaðýmdam
karanlýkta kalmýþ umutlarýmýn üzerine..
Bir Ay düþüyor yürek atlasýma
gönül sisinde kalmýþ cümleler
bir aþk senfonisinin notalarý gibi
terennüm ediyorlar dudaklarýmda..

Hani bazen
Koyu bulutlarýn ardýndan
bir fýrtýna
bir gök gürültüsüyle
boþanan yaðmurlar gibi
yoðun ve dinmez bir sýzýnýn ardýndan
feveran eder kelimeler ve cümleler..
bardaktan boþanýrcasýna
gönülden boþalýrlar..
Ne Ay
Ne Güneþ
Ne bir yaðmur damlasýdýr bu..
Ýçimdeki ‘Sen’
‘Ben’ olursun..
Duyan
Gören
Konuþan ‘Ben’ olursun
aþkýn son duraðýnda…