HAYATA TEK PENCEREDEN BAKMAYALIM
Biz insanlar hayata iki taraftan bakmanýn önemini kavrayabiliyor muyuz?
Ýki taraflý bakmayý anlatayým ilk önce isterseniz: Ýki taraflý bakmak bir gönül gözü ile bakmak iki beden gözü ile bakmak.
Þimdi sorduðum sorunun cevabýný aramaya baþlayalým…
Biz insanlar çoðunlukla iki taraflý bakmanýn ne demek olduðunu bile bilmiyoruz.
Ya da bilmek iþimize gelmiyor.
Ýki taraflý bakmak hayatýn en önemli kavramýdýr bence. Ýki taraflý baktýðýmýz zaman hayatý nereden ve nasýl görmemiz gerektiðini öðrenmiþ oluruz. Çevremizdekilerin de öðrenmesini saðlarýz. Hayatýn bir pencereden bakýldýðýnda hayat olmadýðýný insanlara anlatmamýz þarttýr.
Hayatý gönül gözü ile görebilmek ve o açýdan bakabilmenin önemini kavrayabilmek farklý bir duygudur. Bu duyguyu içimizde taþýmak hayatta en büyük güzelliktir bence.
Ben bir görme engelli olarak þunu söylüyorum: Hayata daima gönül gözümüzle bakýp beden gözümüzle baktýðýmýz sahte güzelliklerden uzak kalalým. Bunu söylememin en büyük sebebi þudur: Hayatý her zaman beden gözümüzle görmeye çalýþýyor ve sahte güzelliklere kapýlýp gidiyoruz. Tabiî ki engeli olmayan insanlar beden gözünü de kullanmalý fakat sadece önünü görecek kadar bir taþa takýlýp düþmemek için. Fazlasý zarardýr. Beden gözü ile bakmaya devam ederse gönül gözünün önemini unutur bu gözle bakanlar.
Ben bakmak istediðim taraftan bakýyorum hayata. Diðer insanlar bakmak istediði taraftan bakmaya devam ediyorlar.
Ýki taraflý bakmanýn önemini anlatmaya devam edeyim. Biz görme engelliler önümüzü göremiyoruz, çünkü beden gözümüzün önünü karartan bir perde çekili ve bu perde bizim görmemize engeldir. Ama biz görme engellilerin büyük bir þansý var, etraflarýný gönüllerinin gözü ile görmektedirler.
Beden gözü açýk olanlar hayatýn güzelliklerini görüyorlar ama bir de þu var dünyanýn pisliklerini de görüyor ve kendilerini onlardan alamýyorlar.Biz görmeyenlerin dünyasýnýn karanlýk olduðunu söylüyorlar ama bilmiyorlar ki bizim dünyamýzýn içimizde aydýnlýk olduðunu.
Bana sorulan sorulardan bir tanesi de þu oluyor:Bir daha dünyaya gelsen ya da þimdi gözlerinin açýlmasý için bir tedavi geliþtiriliyor ,görmek ister misin?Bende bir görme engelli olarak þu cevabý veriyorum :’Hayýr’ Nedenini de söylüyorum:’ Ben dünyanýn pisliklerini görmüyorum ,görmek de istemiyorum. Gönül gözümle gördüklerim bana yetiyor. ‘diyorum. Ýnsanlara sanýrým iyi bir cevap verip dünyanýn sadece beden gözü ile bakmaktan ibaret olmadýðýný anlatabiliyorumdur. Ýþte dünya yaþamýnda iki taraflý bakabilmenin önemi budur.
Bir görme engelli olarak insanlara hayatýn tek bir pencereden görülmemesi gerektiðini anlatabildiysem ne mutlu bana. Her zaman, yaþadýðýmýz dünyayý beden gözümüz ile deðil gönül gözümüzle görmek için gayret gösterelim. Gönül gözümüzün deðerini bilelim.