GÝTMEMEK ÝÇÝN DÝRENDÝ
Adamýn biri ölmüþ, Nasreddin Hoca'ya yýkamaya getirmiþler. Hoca kapýyý kapatmýþ, herkes beklemeye baþlamýþ. Aradan 15 dakika geçmiþ ses yok, yarým saat geçmiþ ses yok, 1 saat geçmiþ ses yok. Ýki saat sonra hoca kapýdan çýkmýþ. Merakla sormuþlar:
-Hocam ne oldu, iþ neden bu kadar uzadý?
-Ne olacak? Adam öbür tarafa gitmemek için çok direndi. Ondan iþ bu kadar uzadý.

**

BEN SENÝN GENÇLÝÐÝNÝ DE BÝLÝRÝM
Hoca Nasreddin, bir gün at binmek istemiþ. Hayvanýn boyu epey yüksekmiþ. Hoca, bir türlü atýn üstüne zýplayamamýþ. Etrafýna toplanan insanlar merakla Hoca'yý izliyorlarmýþ.
Hoca yanýndakiler duyacak þekilde sesini yükselterek serzeniþte bulunmuþ:
-Ah gençliðim ahh! Gençliðimizde böyle miydik?
Sonra sesini alçaltarak kendi kendine mýrýldanmýþ:
-Ben senin gençliðini de iyi bilirim Nasreddiiin!

**
MANDALAR YESÝN
Nasreddin Hoca, devrin üst seviyedeki bürokratlarýyla bir yemeðe katýlýr. Biri hocalarýn çok yemek yemesiyle ilgili bir fýkra anlatýr:
"Hoca ile manda bostana düþmüþ. Görenler, hangisini çýkaralým demiþler. Kimileri mandayý çýkarýn o çok yer demiþ, kimileri de yok hoca daha fazla yer onu çýkarýn demiþ."
Fýkrayý dinleyen Nasreddin Hoca masadan kalkmýþ, bir kenara oturmuþ. Masadakilerden biri Nasreddin Hoca'ya:
"Hocam niçin kalktýnýz" diye sormuþ.
Nasreddin Hoca þu cevabý vermiþ:
"Hoca çýktý mandalar yesin."