Yaklaþýk 15 yýldýr en aðýr þekilde kadýn cinayetleri devam ettiði halde, iktidar tarafýndan veya herhangi bir resmi kurumdan bugüne kadar cinayetlerin gerek nedenleri hakkýnda gerekse nasýl durdurulacaðýyla ilgili açýklamanýn olmamasý, devletin kadýna nasýl baktýðýný göstermektedir.

Öncelikle kadýn katliamlarýnýn gerçek sebebini anlayabilmek için konu bilimsel olarak ele alýnmalýdýr. Dikkat edilirse kadýn sorunu üzerine istisna bazý kiþilerin dýþýnda, devlet yönetimi tarafýndan bilimsel çerçevede bugüne kadar konuyla ilgili inceleme yapýlmýþ deðildir.

Bu ifadeler belirtilirken aklý uçkurunda olup, cinsel dürtüleri yükseldiðinde, elde edememenin hýrsýyla kadýnlarýn giyim, fizik, davranýþ ve çalýþmalarýný yoldan çýkmýþlýk olarak nitelendiren din softalarýnýn hakkýný da yememek lazým.

Düþünebiliyor musunuz? Bir insanýn kendi anasýna, çocuðunun annesine, sevgisinin Kraliçesine, evinin Lokman Hekimine, sýrdaþýna ve hayatý birleþtirdiðine namus þeref sözü verdiði can yoldaþýna, bu kadar düþmanlaþmak insan düþüncesi olamaz.

Ne yazýk ki böyle bir duruma gelmiþ bulunmaktayýz. Toplumun ailenin ve insanlýðýn yaratýcýsý, en büyük deðeri olan kadýnlara uygulanan katliamýn, devlet olarak bilimsel çözümlemesi yapýlmadan asla mevcut durum ve zihniyet deðiþmeyecektir.

Hani hep söylenir ya; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasýnýn Medeni Kanunlarýna göre, hiçbir þekilde kadýn veya erkek olsun kimsenin malýna, canýna, aile, þeref ve haysiyetine karþý tecavüz, saldýrý vb. mukavemette bulunulamaz. Burasý Muz Cumhuriyeti deðildir denir.

Peki o zaman sormak lazým, son on beþ yýldýr her gün en az beþ kadýn öldürüldüðü halde, o meþhur medeni kanunlar, devletin hukukçularý, kolluk kuvvetleri neden yaþanan kadýn cinayetlerini durdura mýyor?

Ya iddia edildiði gibi medeni kanunlarýn içi boþ ya da bunlarý aþan farklý yasal engeller vardýr. Veya devletin hukuk ve tüm düzeni birmiþ, kim silahlý olarak güçlü ise onun kendisine göre yönettiði bir Muz Cumhuriyeti söz konusudur.


Koskoca bir devlet; adi suç niteliðine giren kadýn cinayetlerini önleyemiyorsa, siyasi çatýþmalar ve uluslararasý baðlantýsý olan þer þebekleriyle nasýl baþ edecektir acaba?

Benzer sorularý çoðalmak mümkün olduðu halde daha fazla uzatmadan, Türkiye'de birçok insanýn canýný sýkan ve kadýn cinayetlerini bu noktaya getiren mantýðýn nasýl ortaya çýktýðýný bilimsel olarak þu þekilde açýklamak mümkündür.

Dünyanýn her yerinde ilk toplumsal yönetimler olan dini devlet ve imparatorluklarýn, din eðitimi sayesinde tüm bireyleri dindar ve cinsiyetçi bir bakýþ açýsýyla þekillendirdiðini herhalde kimse inkâr edemez. Bu düþünce her üç semavi din için geçerlidir.

Çünkü insanlýðýn tarih öncesindeki yaþam ve iliþkilerine bakýldýðýnda, cinsiyet, namus, töre, sýnýf ve makam farklýlýðý diye bir þeyin olduðunu gösteren en ufak bir iz, iþaret yaþam bulunmuþ deðildir.

Ne zaman ki tek ve gök tanrý anlayýþýyla birlikte, din düþüncesine baðlý devletleþmeler baþlamýþsa, cinsiyetçi erkek egemenliði kendisini her þeyin üstünde görüp ona göre bir eðitim ve plan hazýrlamýþtýr.

Bu eðitim planý özellikle ilk ve Orta Çaðdaki imparatorluklarýn dini ibadet ve okullarý olan Ziguratlar, Tapýnak, Havra, Manastýr ve Medreselerdir.

Çaðýmýzda milyarlaca insanýn düþünce temelini oluþturan bu din eðitimi, M.Ö.1500 yýllarýnda tek tanrýcýlýk ve tanrýnýn yeryüzündeki temsilcileri olan peygamberlerin, din kitaplarýna dayanýlarak sürdürülüp gelmiþtir.

Ve bunun en açýk tarihsel kanýtý, Havva'nýn Adem'in kaburga kemiðinden yaratýldýðý hikayesiyle kadýný aþaðýlayan, erkeði üstün gören anlayýþýn eseri bu deðilse, gerçek kaynaðý gösterilmelidir.

Çaðýmýzda Hâlâ demokratik insani mantýða uygun yönetim anlayýþýna geçmeyen Türkiye gibi ülkelerde, din eðitimi ve dinle toplumu terbiye etme mantýðý bilinenlerden daha sinsi ve derin bir þekilde sürdürülmektedir.

Çünkü kadýn sorunlarýnýn devam ettiði her ülkede, kadýný zayýf, geri zekalý, saçý uzun aklý kýsa, korunmaya muhtaç, erkeðin namus koruyucusu, sýnýfta erkek ve kýz çocuklarýný ayýran, belediye otobüslerinde kadýnlara ayrý servis, erkek çocuðunu evin yiðidi gören düþünce, tanrýnýn gönderdiðine inanýlan kutsal emir ve ayetlerden öðrenilmiyor mu?

Diðer taraftan bu düþünce ve yaþama karþý çýkan tek felsefi mantýk Materyalizm olmuþtur. Materyalist ya da diðer ifadeyle pozitif bilimsel yönetimlerin direkt ve dolaylý idare edip eðittiði burjuva demokratik devletlerinde, kadýn ve cinsiyet sorunu tamamen bitme noktasýna getirilmiþtir.

Türkiye gibi ülkelerde laiklik ve demokrasiden dahi ne anladýðýný bilmeyen anlayýþlar, sözde laik eðitimle toplumu nasýl kadýn düþmaný yaptýðýný, biraz daha yakýndan incelemekte fayda vardýr.

Þunu baþýndan beri herkesin kabul etmesi gerekir ki, tek tanrýlý dinler erkek egemenlikli bir dünya düþüncesine sahiptir. Türkiye gibi ülkelerde tek tanrýlý Ýslam Dinine inanýp tüm yaþam ve düþünce yapýsýný buna göre þekillendiðine göre, kadýnýn korunduðunu söylemek tam bir ikiyüzlülüktür.

Bunun kanýtý ise T.C. Anayasasý 24. Maddesinde devletin dini Ýslam'dýr demesi ve bu yasal düzenleme ile Diyanet Ýþleri Baþkanlýðý'nýn kurulmasý. 300 bin din görevlisinin devlet memuru olmasý,100 bini aþmýþ cami vb. devletin resmi kurumu niteliði taþýmasý, laikliðin ne kadar sahte olduðunu açýklamaya yetmiyor mu?

Belirtilen yasa ve kanunlara baðlý olarak hazýrlanan tüzük, yönetmelik ve eðitim programlarýnýn hiçbirinde, kadýna en ufak bir hak tanýnmadýðý gibi, her seferinde kadýn evin içerisinde erkeðe itaat emelidir der.

Sözde laikliði savunan ve gerçek laikliði bir türlü kavrayamayan düþüncelerin kadýnlarý kýsmi öne çýkarmalarý, ülkenin laik olduðu anlamýna gelmemektedir. Bu göstermelik olup Batýya karþý þirin görünüp, Batýnýn nimetlerinden yararlanmak içindir. Yoksa gerçekten laikliðe inanýldýðýndan deðildir.

Çünkü gerçek laik ülkelerin hiçbirisinde resmi din kurumu ve bu kurumlarda çalýþan devlet memuru olarak dini personel söz konusu edilemez. Þimdi sormak gerekir bu nasýl bir laikliktir?

Türkiye'de sözde laik ve anti laik anlayýþ var olduðu günden bu zamana kadar, erkek karýsýný her istediði þekilde döver, söver, sever, dýþarý atar, uslanmazsa namusu temizlemek için öldürür diyen bir eðitim anlayýþý, son on beþ yýlýn iþi asla deðildir.

Mevcut iktidar giderse kadýn sorunlarý baþta olmak üzere birçok problemin biteceðini kimse hayal etmesin. Kadýn sorunlarý da dahil toplumda çok derin bir çürüme ve yozlaþma vardýr. Bu sorunlar hayal edilemeyecek kadar derindir.

Sorunlarýn çözümünün tek bir yöntemi kalmýþtýr. O da askeri ve ekonomik açýdan güçlü olan bir siyasi anlayýþ, bugüne kadar alýþýlmýþ olan her þeyi alaþaðý edip yeniden gerçek modern çaðdaþ bir düzen kurmaktýr. Bunun dýþýnda mevcut yapýdan kimse bir þey beklemesin. Aksine mevcut yapý sorunlarý daha da derinleþtirme gayreti içerisinde. Çünkü ideolojileri onu emrediyor.

Cemal Zöngür