ÝÞTE O ZAMAN GEL...



Hiç ummadýðým bir anda, hiçde beklemediðim!
Ya sabahýn ilk ýþýklarýnda, ya da bir gün batýmýnda.
Ellerinde vereceðin bir demet çiçek olmasada,
Adýný verdiðim yýldýz, semadan kayýp düþmeden gel.

En olmadýk bir anda, vakti tayinsiz bir zamanda!
Ya bir karakýþta, ya da yeþeren bir baharda,
Yýrtýp atmýþ olsanda sana yazdýðým mektuplarýmý;
Gidiþinde diktiðim fidanlar, bencileyin kurumadan gel.

Yaðmur öncesi bulutlanmada, sonrasýndaki toprak kokusunda,
Ya kýrýk bir gökkuþaðýnda, ya da çakan bir þimþekde.
Çektirdiðimiz resimlerde, biz çok genç kalmýþ olsakda!
O çok sevdiðim gözlerime kara perdeler inmeden gel.

Uzun uzun daldýðým... dalýpda hayallerini kurduðum,
Ya bir deniz sahilinde, ya da bir uçurum kenarýnda!
Bana söyliyecek sözün, yüzüme bakacak yüzün olmasada,
Yüreðimde yaktýðýn sevdanýn ateþi küllenmeden gel.

Dört mevsimin mutlak birinde, ilk veya sonbahar farketmez!
Güneþ eriyip, gök dürülmeden, yer sarsýlmadan, öfkesinden.
Kabri nerededir? diye dosta düþmana sormadan; üzülülerek,
Sadece senin uðruna atan kalbimin, kýyameti kopmadan gel.