Çok uzun yýllardan beri uzak diyarlarý dolaþan Arif Bey kýsa süre sonra eve dönüþ yolculuðu için hazýrlanýyordu. Arif bey in geri dönüþ haberi yurtta çok büyük yanký uyandýrdý. Ve halk arasýnda efsaneler bile anlatýlmaya baþlandý Arif bey ve yanýnda getireceði cisimler hakkýnda...
Arif bey ailesinden kalan miras sayesinde büyük bir zenginliðe kavuþmuþtu ama bu onun umurunda bile deðildi. Çok tuhaf bir insandý Arif Bey bazen güler yüzlü bazen asýk suratlý… Bazen hareketli bazen durgun olurdu Arif Bey… yani anlayacaðýnýz çok farklý bir kiþiliðe sahipti ama onun kadar iyiliksever insan yoktu o yakýnlarda varsa da ben rastlamadým…
Güzel diyar’ýn merak konusuydu o çünkü gitmesinden beri yaklaþýk 20 yýldýr hakkýnda neler neler söylenmedi ki diyarýn yaþlýlarý onun bir kaçýk olduðunu ve imkânsýza gittiðini söyleyip duruyordu. Arkadaþlarý onun çýldýrdýðýný ve çok sevgili dostlarýnýn bir daha geri dönemeyip haydutlar tarafýndan öldürüleceðinden korkuyordu. Sevgili yeðenleri amcalarýnýn arkasýndan konuþanlar hakkýnda çýlgýna dönüyorlardý ve onun aptal biri olmadýðýný biliyorlardý ve ona sonuna kadar güveniyorlardý… Arif bey hakkýnda bir hikâye uydurulmuþtu ki bunu anlatmadan edemem.
Sözde Arif Bey bir güzele aþýk olmuþ derdinden gönlü yanar olmuþ da onun peþinden koþturup gider olmuþ… Bu güzel de öyle bildiðiniz güzellere benzemezmiþ… Bakýþlarý onu göreni delip geçermiþ gözlerini kendi gözlerinde hissedermiþsin saçlarý ateþ gibi kýp kýrmýzýymýþ gören dermiþ kýz yanýyor eyvah ama asýl o ateþ onu görenin yüreðine düþermiþ her gören peþine düþermiþ bu güzelin… Bizim arif beyde bir gün bu güzeli görmüþ de ona tutulup diyar diyar gezmeye baþlamýþ peþinden… Diyar halký arif beyi tanýmasa bu hikâye biraz da olsa inandýrýcý gelirdi belki insana, ama Arif Bey bu yolculuða çýkmadan önce hep halk ile berabermiþ evinde çok çalýþýrmýþ ama eþi dostu da ihmal etmezmiþ hiçbir zaman. Bunun gibi bir sürü garip hikayeler türemiþ gitmiþ ama kimse kimseye inanmamýþ herkes kendi anlattýðýna inanýr olmuþ neredeyse.
Arif bey yaklaþýk bir yýl önce bir mektup göndermiþti bir ulak ile seyahatini neredeyse tamamlamýþ olduðunu ve eve dönüþünün yakýnda olacaðýný haber vermekteydi bu mektup yeðenleri çok sevinmiþti bu habere ve diyar halký da tabi ki… Ne de olsa yýllardýr merak duyduklarý arif bey ve seyahati hakkýnda doðrularý öðrenebileceklerdi.
Evet Arif bey geri dönecekti fakat beklenildiði gibi uzun süre kalmaya niyeti yok gibiydi çünkü yeðenlerine kimseye söylememeleri gerektiðini belirten bir kýsa not da býrakmýþtý mektubun sonunda.” Yeðenlerim fazla söze gerek yok ulaðýn size ulaþtýðý günden tam bir yýl sonra orada olacaðým o günün akþamý yola çýkacaðýz ama bu sefer kimseye belli etmeyeceðiz hazýrlýklarýnýzý yapýn ama en önemlisi kimseye belli etmeyin yola çýkacaðýmýzý benim canlarým. Her þeyin cevabýný alacaðýz. Merak etmeyin. Diyar halkýnýn uydurduðu masallara da pek kulak asmayýn. Ama unutmayýn bu çok önemli yola çýkacaðýmýzý kimsenin bilmemesi gerekiyor þimdilik bu kadar kendinize dikkat edin.”
Arif beyin büyük yeðeni Ulaþ mektubu kardeþlerine okuduðunda hepsi birden çok þaþýrdýlar. Aðabey bu kadar önemli olan nedir tahmin edebiliyor musun her hangi bir þey? diye sordular hep bir aðýzdan. “Bilmiyorum” dedi sadece, Ulaþ. Ama kafasýndan geçirdiði bazý ihtimaller vardý. Fakat þimdiye kadar onlarý düþünecek kafa yoracak pek vakti de olmamýþtý ne yazýk ki.
Ertesi sabah ulaþ amcasýnýn eski kitaplarýný okumaya baþlamýþtý. Merak ettiði bir þeyler vardý. Bunu bulmak için günlerce uykusuz kalmasý gerekse de baþaracaðýna emindi. Akþama doðru birkaç bisküvi atýþtýrýp açlýðýný geçirmeye çalýþmýþtý uykusu gelmesin diye de bir acý kahve yapmýþtý kendine bir süre daha okumaya devam etti. Ýçerisi bir hayli soðumuþtu sobadan yayýlan sýcaklýk sanki kapýnýn altýndan gelen soðuk rüzgârla savaþýyordu ama galip gelemiyordu. Þöyle bir ýsýnmak için sobanýn yanýna doðru gitti ellerini ovalayýp hafifçe sobaya dayýyordu, Kafasýný kitaplýða doðru çevirdiðinde rafta kitaplarýn arasýnda bir garip harita olduðunu gördü hemen o tarafa yönelip biraz yýpranmýþ haritayý yavaþça eline aldý ve hemen masaya gidip incelemeye baþladý. Yazýlarý okumakta zorluk çekti sanki farklý bir dilde yazýlmýþ gibiydi ama kendi diline de çok benziyordu sonra amcasýnýn kullandýðý bir þifreleme yönteminin olduðunu hatýrladý. Küçük bir çocukken onlara biraz öðretmiþti bu yöntemi amcalarý. Hatýrlamakta biraz güçlük çekti ama kendini toplayýp iþine konsantre oldu ve yavaþ yavaþ yazýlarý çözmeye baþladý amcasýnýn gitmekten bahsettiði yer acaba burasý olabilir miydi diye düþündü ama dünya haritasýnda böyle bir yeri daha önce gördüðünü de hatýrlayamamýþtý. Hemen bu yer hakkýnda daha fazla bilgi öðrenebilmek için kitaplara göz gezdirmeye baþladý.
Kitaplarýn isimlerini mýrýldanýyordu hýzlýca; Sihirli kilit, Güneþin ulaþtýðý yerler, kahraman þövalye, hiçlik yolculuðu birden duraksadý. Aradýðý bilgiler bu kitapta olabilirdi çünkü haritada tam olarak çözebildiyse hiçliðe giden yol isminde bir patika vardý. Okumaya koyuldu hemen kitabý ulaþ ama çok uykusu geldiðinin farkýnda deðildi. Sabaha karþý uyuya kalmýþtý. Sabah erken kalkan kardeþleri onun üzeri örtüp sobaya biraz odun attýlar. Ýçerisi biraz ýsýnýr gibi oldu dýþarýda güneþ açmýþ olacaktý çünkü dün gece yýldýzlar pýrýl pýrýl parýldýyordu. Perdeler de açýldý hava günlük güneþlikti yazdan kalma bir gündü sanki insanýn içini ýsýtýyordu.
Küçük yeðen Levent fýrýndan yeni çýkmýþ sýcacýk ekmeklerle içeri giriverdi. Ekmeðin kokusu öyle bir yayýldý ki içeri herkes acýktýðýný hissetmiþti. Aðabeylerini de uyandýrdýlar ve hemen kahvaltýya oturdular yedikçe yiyesi geliyordu sanki hepsinin. Ulaþ hepinize afiyet olsun deyip masadan kalktý. Aðabeyleri biraz garipti sanki bu gün. Ben biraz dýþarý çýkýyorum dedi kapýyý kapatmadan önce.