Ne önemi var ki yazýlanlarýn, ne önemi kaldý ki okunacak bir beden bulamadýktan sonra kelimelerin art arda sýralanýþýnýn ve ne önemi kaldý ki bir yüreðe dokunamadýktan sonra kurulan cümlelerin uzun uzadýya uzayan paragraflarýn. Önemsiz geliyor artýk yazmak. Bakýnca akan hayata herkesin yaþam koþuþturmasý arasýnda okuyup okuyamadýðýný bile bilmeden bir þeyler karalamanýn anlamsýz olduðunu düþünüyorum çok uzun bir süredir. Oysa ki sevdalarý yazmak, oysa ki güveni yazmak , oysa ki yaþanýlmýþ tüm güzellikleri yazmak için heyecanla beklerdim günün geceye dönmesini. Þimdi ise gün akþam olsa da , sabahlar olmasa da zaten akýyor hayat. Nasýl yaþadýðýnýzýn neler yazdýðýnýzýn ve yüreðinizde ki yorgunluðun ne yazýlasý bir yaný kalýyor nede okunasý bir tadý. Çevreniz daraldý mý günden güne ve bu daralan çevrede çýkar iliþkileri arasýnda nefessiz kaldýnýz mý sadece derin bir sessizliðe býrakýyor bedeniniz ve siz günden güne bu çirkefliði düzeltememenin yorgunluðu ile eriyip gidiyorsunuz. Sessizce…
Sessizce kayboluyor yazýlanlarýn tadý, her kelimede her cümlede duyduðunuz haz. Olsa da olur olmasa da olur diyor yüreðiniz çoðu zaman. Ve sessizliðiniz koca bir çýðlýk oluyor sadece yüreðinizin duyarlarýna çarpýp yankýlanan. Tabiat ananýn uyanýþý gözünüze çarpmýyor mesela, hergün evden çýkýnca sizi umutlandýran aðaçlardaki tomurcuklar sýradan geliyor yada bir kedinin yahut bir köpeðin çimlerin üzerinde hoplayýp zýplamasýný izlemekten zevk bile almýyorsunuz. Gazete bayisinin önünden geçerken gözünüze çarpmýyor gazete manþetleri heyecanla bir gazete alýp o kukuyu içinize çekmiyorsunuz . Yaþam sadece evden iþe , iþten de eve giden bir yol arasýna sýkýþýp kalýyor hayatýnýzda. Türkiler bile sizi anlatmýyor desem, O her hecesinde kendinizi bulduðunuz kimi zaman gözlerinizi buðulandýran kimi zaman ise yüreðinizi hoplatan türküler bile sýradan geliyor. Çünkü artýk herkes her türküyü dinliyor , her türküyü söylüyor aynaya bakmadan , kendini bilmeden ve kendinden bihaber yaþayarak. Oysa Türkü tadýnda yaþamak isterdik biz. Türkü tadýnda yaþayarak yýldýzlara tutunurduk. Oysa þimdi yýldýzlar yerlerde ve türkülere ulaþmak kolay. Her birey mert, her birey adam , her birey dürüst, her birey onurlu. Dedim ya iþte o yüzden bu çirkef düzeni deðiþtirmeden türküleri bile kirletmek istemiyorum kendi yamacýma bulaþan onca sistemin kiri ile.
Þimdi kýzacaksýnýz beklide bana, bu umutsuzluktan bu buhrandan ötürü. Belki “birsen adamsýn diðerleri madam” diyenleriniz olacak. Yada “ yine kime kýzdý bu manyak kimden hýncýný alamadý “ diye düþünenleriniz bile olacak. Ama inanýn bunlarýn hiç biri deðil beni benden alan. Sadece yaþadýðým dünya içinde olanca kirden, pastan ve balçýktan kirlenen kelimelerimi bir rotaya koyamamam.Dedim ya Türküleri bile kirlettiler artýk. Dahasý var mý? sorarým size. Gerçi bu sözden sonra bir baðlama ustasý dost sitemkar sitemkar iç geçirecek bana “türküler kirlenir mi?” diye söyleyenine göre kirlenir diyelim be dost deyip onu da gönülle yelim inceden. Belki hata bendedir ve bunlarýn hepsi bahanedir. Belki ben böyle yaþamayý seçip dünyaya düþman olmuþumdur bilinmez. Ama dünde dünden öncede hep dediðim gibi ait olmadýðýmýz bir dünyada , ait olmadýðýmýz bir þekilde ve ait olmadýðýmýz bir düzenin içinde yaþýyoruz. deðiþmeyen ve deðþmeyecek tek gerçek bu….
Neyse… Yine saçmaladým en ucuz yanýyla. Yazdýklarýmdan tat almayarak sonra yaklaþýyorum her kelimede. Oysa daha baþka þeylerden bahsetmek isterdim. Daha anlamdý daha sýcak daha dokunaklý. Mesela; “Bahar geliyor Anadolu’nun dört yanýna kimi yanýnda kar, kimi yanýnda yaðmurla insanýn yüreðine iþleyen toprak kokusu. Her yaðmur tanesinde yeniden yaþam vermenin umuduyla uyanan toprak ve yeniden yeþillenen aðaçlar. Körpe filizleriyle göz kýrpýyorlar yüreklerini ýsýtan güneþe ve güneþ tüm sevdasý ve sýcaklýðýyla sarýyor bedenlerini. Yüreklerimizin insan kalan yanýný görüyorum bugün doðada…. Kuþlarýn þehrin gürültüsünü bastýran cývýltýlarý arasýnda hayata tutunuyorum aldýðým nefesin tadýný bedenimde hissederek. Ve yüzümde inadýna bir gülümseme ile adýmlýyorum dokuz altý yollarýný… Ve birazdan oturacaðým döner koltuðumda karþýma geçen bu sistemin kiri ile kirmenmiþ insanlarýn neden güldüðümü sorguladýklarý yüz ifadelerini bir kez daha haz alarak görmek için. Ve dudaðýmda bir türkü yüreðimde sevdam. Geride býraktýðým beni olanca saflýðý ile uðurlayan oðluma kavuþmak için tüketeceðim bir gün belki bir ömür belki saatler ve sonunda günün tüm çirkefliðinden beni kurtaracak olan o sýcak gülümseme tatlý bir öpücük ve evime dönmenin huzuru. Ve bana dünyanýn en güzel hediyesini veren karýmýn gözlerindeki umut ýþýðý ve Anamýn bitmek tükenmek bilmeyen bana olan sonsuz güvenini gözlerinde yaþayýp tüm olumsuzluklarý kapýda býrakmak. Baharý yaþýyorum bugün. Gerçi kýþ olsa da yaz olsa da , hatta güz olsa da umut varsa zaten insan baharý yaþar hayatýnda….. ve bu yazacaklarýmýn gölgede kalýyor yüreðimdeki umutsuzluklarla…. Ve bir yaným bahar bahçe , bir yaným sessiz bir çýðlýk oluyor.. Yüzümde o insanlarýn nedenini sorgulayacaklarý gülümseme kayboluyor. Ve ben sessizce yazmaktan, okumaktan ve hatta umutla yaþamaktan vazgeçiyorum…
Elbette her insanýn yüreðinde var olan bir umut ýþýðý vardýr yarýnlara dair. Bu umut ýþýðý insanlarla konuþup, onlarla paylaþýp deðerini arttýrýr günden güne. Ama iþte dedim ya maalesef artýk benim yaþamýmda bu lanet olasý dokuz altý zaman zarfýnda yüzüme gülüp ardýmdan konuþan ve çýkar , kokuþmuþluk ve yalan furyasýnýn içinde üzerime bulaþan kirlerin gölgesinde kalýyor o ýþýk. Ve ben benden geçiyorum ve kendimi yanýyamaz hale geliyorum. Hani diyordu bir türküde Cem Karaca “ Beni siz delirttiniz” evet beni siz bu hale getirdiniz.. Kaypaklýklarýnýzla, Para karþýsýnda sattýðýnýz onurunuzla ve menfaatiniz için verdiðiniz selamlarla …. Beni siz bitirdiniz…. Sahte dostluklarýnýzla, kahrolasý yalanlarýnýzla ve yapmacýk gülümsemelerinizle… Ve beni siz tükettiniz….. Tutamadýðýnýz sözleri vermekle, onursuz yaþamlarýnýzla ve uç kuruþun karþýsýnda attýðýnýz türlü taklalarla… Ve benim umutlarýmý siz tükettiniz…. Ýnsanlara olan güvenimi boþa çýkararak ve verdiðiniz sözleri tutmayarak… Ve size verdiðim deðeri hiçe sayarak!...... Þimdi kim bunlar diyeceksiniz … Kimse hatta hiç kimse… Herkes onurlu namuslu þerefli ve dürüst iken bu yazdýklarým benim aynadaki yansýmam kafanýzý takmayýn…. Kim diye de sorgulamayýn. Yani uzun lafýn kýsasý saçmaladý deyin gülün geçin ne dersiniz?