Sivil Savunma Teþkilatý Baþkanlýðý ve KKTC Milli Eðitim Bakanlýðý’nýn ortaklaþa sürdükleri uyuþturucu ile mücadele eðitimi projesi kapsamýnda Gazimaðusa Rauf Raif Denktaþ Kültür Ve Kongre Sarayý’nda düzenlenen Çanakkale Sanat Tiyatrosu’nun sahnelediði “Günlük” adlý oyunu izledim.
     Her þeyden önce, beni unutmayarak bu tiyatro oyununa davet eden Kadim Dostum, Sevgili Kardeþim, Erenköy Lisesi Müdür Muavini Sayýn Veysel Üresin’e çok teþekkür ediyorum. O da olmasaydý ve bana “Hocam, sen tiyatro adamýsýn. Yarýn, öðrencilerimizi bu oyuna getireceðiz. Buyur sen de gel, beraber izleyelim.” demeyip beni davet etmeseydi kimse beni hatýrlamayacaktý.
     Oyun, hedef kitle olarak, daha ziyade ortaokul ve lise öðrencilerini tabii bunlarla birlikte tüm toplumu ele almýþ. Konusu tabii ki uyuþturucu ve uyuþturucunun zararlarý...      Oyunu, Çanakkale Sanat Tiyatrosu Genel sanat Yönetmeni Abdülkadir Katra yazmýþ.
Abdülkadir Katra, 1979 Çanakkale doðumlu, tiyatro yönetmenliði alanýnda Yüksek Lisans yapmýþ genç bir yönetmen. Birçok oyun yönetmiþ ve oyunlar yazmýþ. Genç olmasýna raðmen bu alanda üretken birisi diyebiliriz…
Toplumun genel bir yarasý olan ve ülkemizde ortaokul seviyelerine kadar düþen uyuþturucu konusunun ele alýnmasý mutlaka çok önemli bir olay. Hele de bunu görsel olarak öðrencilere veya ailelere sunmak ayrý bir güzellik diye düþünüyorum.
Oyunda ana tema olarak “Uyuþturucu Ölüm demektir” konusu ele alýnýyor. “Bir defacýkla bir þey olmaz” diyerek deneme ile baþlayan uyuþturucunun sonunda mutlaka ölüm olduðu, ve bu nedenle de ne olursa olsun, bir defacýk da olsa asla denenmemesi gerektiði anlatýlýyor.
Özellikle ailelerin bu konuda çok dikkatli olmalarý, çocuklarýyla saðlýklý bir iletiþim kurmalarý, ebeveynlerin gençleri dinlemeleri gerektiði ve onlara önem verdiklerinin gençlere hissettirilmesinin önemi üzerinde duruluyor. Bunun uyuþturucu ile mücadelede önemli ve etkin bir yöntem olduðu belirtiliyor.
Bu açýdan mutlaka izlenmesi gereken bir oyun. Çünkü oyunda konu ile ilgili birçok sosyal mesaj veriliyor. Ve bu mesajlar izleyenlerin beynine adeta nakþediliyor.
Tabii ben, olaya bir de sanat yönünden bakýyorum. Ne de olsa izlediðimiz bir tiyatro oyunu.
Bir oyun izlerken her þeyden önce oyuncularýn oyun gücüne bakarým. Hareketlerine, diksiyonlarýna, rollerine olan uyumlarýna bakarým. Kendilerini oyuna ne kadar verebiliyorlar ona bakarým…
Tabii bunlarýn yanýnda oyunun, dekoru, kostümleri, efektleri, müzikleri, koreografileri gibi daha birçok özellikleri de önemli…
“Günlük” oyunu, özel bir araþtýrma sonucunda yazýlmýþ, sosyal mesajý bol olan, güzel ve etkili bir oyun olarak tasarlanmýþ bir oyun. Ustaca kaleme alýnmýþ diyebilirim… Belli ki yazar, iyi bir araþtýrmacý ve gözlemci. Ýþini iyi yapmýþ…
Ama oyundaki oyuncular için bu kadar iyimser konuþamayacaðým maalesef. Çünkü gördüðüm kadarýyla amatör gençlerden kurulu bir ekip. Ýyi çalýþýlmýþ, uzun çalýþýlmýþ ama gelin görün ki bazý yerlerde sýrýtmalar oluyor iþte.
Mesela önemli role sahip olan ve baþrol oyuncularýndan biri diyebileceðimiz Elif rolündeki oyuncunun konuþmalarý birçok yerde anlaþýlamadý. Kelimeler yutuldu. Diðer oyuncularda da diksiyon zayýflýðý var.
Oyun, baþtan sona koþturmaca ile devam etti. Müzik efektleri kulaklarý týrmalýyordu adeta… Bir iki yerde dansa da yer verilmiþti.En güzel yaný, kostüm ve dekorlarýn oyunun bir parçasý olarak deðiþtirilmesi tekniði idi. Oyuncular, dekor deðiþimini oyun içinde güzel bir þekilde yaptýlar.
Genelde ilgi çekti oyun.
Dedim ya konu bakýmýndan önemli bir oyun. Mutlaka izlenmesi gerekir.
Ama amatör bir ekip için bu kadar masrafa girmek, bu kadar para dökmek ne kadar doðru bilemem....
Bu iþi organize edenlere de bir iki sözüm var: Madem bu kadar çok paranýz var, o halde neden, bu projeyi, burada kendi oyuncularýnýzla, kendi sanatçýlarýnýzla gerçekleþtirmiyorsunuz.
Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý ne güne duruyor? Sanatçýlarýyla, personeliyle dört dörtlük bir kurum. Siz kendi sanatçýlarýnýzý dýþlarsanýz, onlara önem vermezseniz, ülkede sanat da bir arpa boyu kadar yol almaz.
Her þeyden önce Devlet Tiyatrolarýna sahip çýkýnýz ve onlarý en kýsa zamanda tiyatro salonlarýna kavuþturunuz. Ýþte o zaman bu tür projelere çok daha fazla hayat verebilirsiniz.
Ýþte bunu bir defacýk da olsa deneyin… Kýyamet mi kopar?