Ellerindeki dosya’da nehir kenarýnda öldürülen ya da öldürüldüðü varsayýlan kadýnla ilgili bilgiler vardý.
Nerede yaþadýðý? Kiminle oturduðu? gibi temel bir takým bilgilere sahiptiler.
Adý, Nurseyda
Soyadý, Kara.
Arkadaþ çevresinde Nur olarak çaðrýlan bu kadýn, Annesi ile birlikte oturuyordu.2001 yýlýnda Barýþ Bilal Horzum diye bir adamla 4 yýl süren bir evlilik yapmýþ bu evlilikten bir kýz çocuðu dünya’ya getirmiþ, çekiþmeli ve olaylý bir boþanma yaþayarak kocasýndan ayrýldýktan sonra Annesinin evine geri dönmüþtü.
Babasý Abdulllah efendi gelenek ve göreneklerine baðlý bir adamdý.Erkek kardeþi Süleyman ise; ipe sapa gelmez serserinin tekiydi.
2003 yýlýnda henüz daha evliyken babasýný kaybetmiþti. Boþanma arifesinde eve geldiðinde Erkek kardeþi Süleyman, Ýngiltere’ye kaçak gideceðim diyerek evden ayrýlmýþ, sýrra kadem basmýþtý.
Annesi ile birlikte hayata direnmeye çalýþtýlar.
“Iþþttt Ali?...”
“Ali bey…”
“Size sesleniyorum …”
Dalmýþtý Ali. Nurseyda, kýsaca Nur’un hayatýna.
“Söyle jale…”
“Niye aðlýyorsunuz?...”
“Hiç be jale..öylesine dosyada yazýlanlardan sanýrým.”
Ne yapacaktý bu adamla?...
Hem gerzekliðine kýzýyordu. Hem de çocuk gibi saf tertemiz bir adamdý.
Ýnsanlara ve hayata karþý ürkekliði, demirden ve çelikten örülü vahþi,katý ve gözünün yaþýna bakmayan hayata bilinçsizce sýrýtýþý. Ona, böyle olduðu için hem kýzýyor, hem de koruyup saklanmak istiyordu.
Erkeklerden, insanlardan…
Nefret ediyordu.
Ali ise; onun için belki de, hayata çýkýþ yolunun nadide ve korunacak önemli bir eseri olabilirdi. Kadýn olarak saklanmayý, üzerine giydiði erkeksi katýlýkla baþarmaya çalýþsa da. Yapamýyordu jale…
Katý ve deli dolu görünüþünün altýnda seven sevilen bir kadýn olma arzusu, Ýnsan olarak hayata çocuksu bir manifesto ile bakma iç güdüsü ile birleþerek yakýp, yýkýyordu içini.
O, barda bir gece ansýzýn Zigo’ya söylediði cümleler geldi aklýna.
Zigo her zamanki gibi birasýný yudumluyor, yanýndan gelen geçen adamlarý süzüyordu.
Aðzýndan bir anda çýktý o cümle.
“Zigo, ben lezbiyen olmak istiyorum!...”
Önce boþ gözlerle baktý Zigo.
Sonrasýnda aðzýnda olan bütün birayý üzerine boþalttý.
Kahkaha ile karýþýk cümle kurmaya çalýþtý Zigo.
“Kýzýmm sen iyi misin? Git birkaç bardak su iç ya da yüzünü yýka gel,lezbiyen olmak istiyormuþ, Allah’ým ya deli bu kadýn, hadi hadi git yýka yüzünü.”
Çok ciddi bir bakýþý vardý. Zigo, Jale’nin gözlerindeki bulutlanmanýn geçmesini bekledi. Kararlý bakýþý devam ediyordu.
“Lezbiyen olmak istiyorum, Zigo…!”
Geriye doðru rahat bir þekilde oturduðu sandalyesinden doðrularak, Jale’ye yaklaþtý. Gözlerinin içini kýsarak cevap verdi.
“Kýzým sen manyak mýsýn? Bu böyle ýsmarlama bir þey mi? Lezbiyen olacaðým da ne demek? Olacaðým demek ile olunur mu? Bak þu yandaki adama, deminden beri gelen geçen erkeklerin hepsine kýrýtýyor, göz süzüyor. Ýçine düþüyor, içineee.
Yani kardeþin Zigo’ya harbiden rakip çýkýyor. Ama bu adamý yargýlayabilir misin? Koca bir hayýr tabi. Çünkü kendine göre normal, bu þekilde hissediyor.Topluma göre tam bir arýza. Hastalýklý yani. Ama bulaþýcý deðil. Absorve edilebilir yani… Öyle þunu olacaðým, bunu olacaðým demek ile bu iþ olmuyor.Ama tabi sen neden durup dururken bunu söyledin artýk bilemeyeceðim…”
“Her þeyden býktým be Zigo…”
“Ýnsanlardan, erkeklerden, iki yüzlülükten her þeyden Allah’ým, her þeyden…”
“Eh yani… lezbiyen olunca bütün bunlardan kurtulacak mýsýn?”
“Bir kadýn bir kadýný anlar be Zigo…”
Kahkaha ile karýþýk cevapladý Zigo.
“Ha sen kendini parmaklamaktan usandým diyorsun, derdin seks galiba…”
Köpürdü Jale. Zigo’nun dalga geçer gibi olan cevabýna.
“Ne diyorsun sen be geri zekalý.. Ben dokunmaktan, dokunulmaktan,anlaþýlmaktan, istismar olmadan anlaþýlmaktan bahsediyorum.Bir kadýn bir kadýný anlar.”
Zigo Jale’nin bu saçma söylemi ile baþa çýkamýyordu artýk.
“Ha dokunmak seks deðil yani. Baþka bir þey. Kýzým sen rahibe terassa gibi yaþamaktan kafayý yemiþin, kendine doðru düzgün bir erkek bul, aþýk ol sev yani…Böyle saçma sapan þeyler söyleme. Yani ben hadi arkadaþýným baþkalarý duyarsa yemin ederim tecrit olursun.”
“Anlaþýlmaktan, bahsediyorum Zigo.”
Zigo yüzüne tuhaf,tuhaf baktý.
Arkasýnda zayýf ama; yanýp sönen bir ýþýk belirdi. Iþýk öylesine hýzlý yanýp sönüyordu ki. Gözlerini kamaþtýrýyordu.
Sonrasýnda gittikçe yoðunlaþtý. Kuvvetli sapsarý bir ýþýk gözlerini kör ederek üzerine doðru geliyordu.
Ardýndan, kuvvetli bir korna sesine gözlerini açtý.
Pers yeþili tosbaðanýn içinde, direksiyonun baþýnda, karþýdan gelen büyük bir kamyon ile karþý karþýyaydý.
Donup kalmýþtý. Ali’nin baðýrýþlarý kulaklarýný çýnlatýrken,
Tosbaðanýn bir anda, gidiþ yolunun tersine doðru hýzla döndüðünü fark etti.
Olduklarý yerde dönüyorlardý. Zaman, zaman durmuþtu sanki…
Ayaklarýndan birinin çektiðini hissetti. Tam olarak nerede olduðunu bilmiyordu.Sadece koyu bir karanlýk ve uzaklardan, çok uzaklardan gelen bir ses
Bir kuþun kanatlarýný çýrpmasý ile gözlerini açtý. Tepesinde ulu bir aðaç, güneþten çaldýðý ýþýðý gözlerine yansýtýyordu.
“Ne aðýrmýþ bu kadýn yahu, dirisi bu.Ölüsü bir ton aðýrlýðýnda gelir.”
Birisi onu çekiyordu. Kafasýný kaldýrdýðýnda orta yaþlý bir adamýn iki eli bacaklarýndan sýkýca kavrayarak bedenini yavaþ, yavaþ çekiþtirdiðini gördü.
“Nerdeyim ben? … Sen kimsin be adam? Niye beni çekiyorsun.”
Adam kendine gelen kadýný görünce sevinçle haykýrdý.
“Offf þükürler olsun bacým kendine geldin mi?”
“He geldim sen kimsin? Ben neredeyim be adam?...”
Adam bir teþekkür bekler gibi baktý kadýna. Öylesine durdu dondu bir an.
“Bacým, az önce bir kaza yaptýnýz aha araba þurada yolun kenarýndaki tarlaya girdi.”
Bedenini olanca kuvveti ile kaldýrdý jale.
“Saðol be amca iyi yapmýþýn Allah razý olsun,olsunda burasý neresi?”
“Adým Hüseyin bacým þu karþý köyde oturuyorum. 45 yaþýndayým Amca pek sayýlmam amma ben olmasaydým…”
“Amcacým anladým, tamam Allah razý olsun, ben neredeyim? Ali? Ali nerede?...”
Durgun ve donuk bir ifade ile býyýk altý bir gülüþle cevap verdi adam.
“Ali, Ali herhalde þu tarlanýn ortasýnda baðdaþ getirip oturan adamý söylüyorsun bacým. Döndür baþýný bacým bak orada…”
Boynunu çevirmekte zorlanýyordu. Baþýnda müthiþ bir aðrý vardý. Ayaða kalkmaya çalýþtý, baþaramadý. Bu çabasýný gören adam, aniden yanýna gelerek elini uzattý. Adamýn yardýmý ile ayaða kalktýðýnda karþýda aðaca toslamýþ tosbayý, onun ötesindeki geniþ uçsuz bucaksýz bir tarlanýn tam ortasýnda baðdaþ getirip oturan Ali’yi gördü.
Sanki, kaza sonrasýnda arabadan hiç bir þey olmamýþ gibi inmiþ, tarlanýn ortasýna kadar zar zor yürüyerek oracýkta baðdaþ getirerek sessizce ölmeyi bekleyen ya da o þekilde ölü sessizliðinde durmuþtu Ali.
Kýmýldamýyordu.
Ayaða kalktýktan sonra, palas pandýras adamýn elinden kurtularak Ali’ye doðru yürümeye baþladý.
“Ya ne oluyor be Allah’ým, Ali? Ali iyi misin sen? Cevap versene geri zekalý mahluk.”
Yürürken tökezledi. Sendeleyerek düþer gibi oldu. Ancak vazgeçmedi. Aðýr aksak adýmlarla Ali’nin yanýna varmayý baþardý.
“Ali ?.....”
“Ali?....”
Adam tarlanýn ortasýna baðdaþ getirerek sessizce oturuyordu. Yanýna vardýðýnda bir ses ile irkildi.
Aðzýnda patlattýðý sakýzýn sesiydi bu.
Ardýndan cevap verdi Ali.
“Efendim Jale…”
Gözlerine inanamýyordu. Adam tarlanýn ortasýna oturmuþ sakýz çiðniyordu.
“Ali iyi misin? Allah’ým, Allah’ým þok geçiriyor galiba, iyi misin Ali?...”
Sakýz çiðnemesini hiç bozmadý Ali. Arada bir de aðzýnda patlatarak cevap verdi.
“Ýyiyim jale, sen nasýlsýn?...”
Bu cevapla kendine geldi jale…
“Ulan Allahýn cezasý gerzek, neyin var senin ne oldu bize böyle?...”
“Kaza geçirdik jale, sen direksiyonda daldýn, karþýdan büyük bir kamyon geliyordu…”
Sonra, sonra dedi jale…
“Sonra ben el frenini çektim.Þimdi buradayýz.”
Kazanýn þokunu henüz atlatamamýþtý. Ali’nin bu piþkin vurdumduymaz tavrý aðzýndan çýkan her sözü kafasýnda uðulduyor,çoðunu algýlayamýyordu.
“El freni mi? dedin…”
“Evet el freni dedim, jale…”
“Neden, peki neden, direksiyonu kýrmadýn?.”
Ali’nin açýklamasý çok basit ve netti.
“Annemle seyahat ederken, araba’da acil bir durum olursa el frenini çek derdi bana, acil bir durum vardý jale, bende el frenini çektim. Direksiyonu aðaca kýran ise; Sendin…”
Jale’nin baþý çatlýyordu . Gerisin geriye dönerek hayatýný kurtaran adama doðru yavaþ, yavaþ sendeleyerek yöneldi.
Yanýna geldiðinde adam onu yine donuk ve durgun bir ifade ile karþýladý.
“Ali’nin durumu iyi bacým endiþe yapma…”
Jale’nin ise; Aklýnda tek bir þey vardý.
“Çok sað ol var ol be amcam.. yanýnda telefonun var mý?...”