Biraz saða sola kulak kabarttýðýnýzda hemen hemen herkes "Türkiye nereye gidiyor?", "Türkiye nereye sürükleniyor?", "Faiz inecek mi, dolar çýkacak mý?", "Ekonomik kriz olacak mý?" ya da "Suriye baþýmýza dert açacak mý?" gibi onlarca sorunun cevabýný arýyordu!
Bir de yaþadýðý ülkede MEDYA gerçekleri göstermek deðil de DERS VERMEK derdindeyse durum iyice karmaþýk bir hal alýyordu!
Geleceðini bu topraklara baðlayanlar haklý olarak cevap istiyordu!
Ama kafalarýn da karýþtýðý muhakkak!
Bir de ÜST AKIL konusu vardý!
Belli ki televizyonlar gazeteler yetmiyordu! Doyurucu olmuyordu!
Bugün biraz biz de bu iþe girelim...
Bakalým AKLIN altýnda üstünde kim vardý!
Önce güzel bir hikaye...
Dünyada tüketilen SÝSAL'in büyük kýsmý Meksika ile Antil Adalarý arasýndaki YAKUTAN'da yetiþirdi... SÝSAL, kenevire benzeyen, büyük yapraklý, bol elyaflý dokuma sektöründe kullanýlan bir bitkiydi... Dediðim gibi, bu bitki sadece YAKUTAN'da üretilirdi! Taþlý, sert ve faydalý organik maddesi az topraða bayýlýrdý! Amerikalý bir þirket bu bitkiye duyduðu ihtiyacý kolayca karþýlamak ve daha çok kazanmak için tohumlarýný alýp FLORÝDA'da yatýrýma giriþti.
Özenle seçilen mükemmel bakýmlý arazi tohumlara kucaðýný açtý! Bitki kýsa zamanda serpilip büyüyünce þirket sahipleri bayram yaptý! "Yaþasýn artýk Yakutan çöktü!" diyerek egemenliklerini ilan etti...
Tabii zamaný geldiðinde mahsul biçildi. Ýþlenmek için fabrikaya götürülen bitkiler inanýlmaz güzel görünüyordu!
Þirket sahipleri sevinçten havaya uçuyordu! Makinalar dönmeye baþlayýnca YAPRAKLAR IN arasýnda bulunmasý gereken ELYAFTAN eser yoktu!
Sevinçleri kursaklarýnda kaldý!
Pes etmediler! Araþtýrdýlar!
Sonuç yýkýmdý! Çünkü bu bitki RAHATI hiç ama hiç sevmiyordu! SÝSAL zorluklarý yendikçe büyüyor, sert toprak, soðuk rüzgar ve sýcak güneþle mücadele ettikçe KENDÝ oluyordu!
Bulunduðu coðrafya ona güç ve karakter veriyordu! Orada yaþarsa verimli oluyor, orada yaþarsa SAVAÞLAR I kazanýyordu! "Türkiye nereye gidiyor?" diye soranlara küçük bir SÝSAL!
Tabii anlayana!
Bu küçük misalden sonra asýl konumuza gelelim... ÜST AKIL! Bakýn bu cevabý kimse doðru ve net biçimde veremez! Vermez! Kabul edelim ki burasý TÜRKÝYE...
Herkesin kesinlikle biriyle ya da birileriyle ÇIKAR iliþkisi vardý! Bu yüzden lafý gevelemeye bayýlýrlardý! Biraz da bilgi eksikleri olduðu için, gazetecilik dýþýnda iþlere soyunduklarý için, kalemden koptuklarý için cevap kolay kolay bu medyadan çýkmaz, çýkamazdý!
Ne zaman yazdýðýmý hatýrlamýyorum ama yazmýþtým! Çok önemli bir dostum, devletin kendisine verdiði çok kritik bir görevi yerine getirirken yýllar önce YABANCI ve ÖNEMLÝ bir kiþiyle PERA 'da buluþtu! Konu bizim anlamakta ve anlatmakta zorlandýðýmýz ÜST AKIL meselesiydi! Gelen yabancý benim çok deðer verdiðim dostuma kritik bir soru sordu: "..... ailesini büyütmek istiyoruz!
Türkiye'deki güveneceðimiz bunlar olsun! Fikrin önemli. Sen ne dersin?" Aslýnda bu soru DOSTUMUN cevabýný da beraberinde getirmiþti! ÇOK ÖNEMLÝ YABANCIYLA yapýlan görüþmede aslýnda dostumdan cevap deðil alýnan karara uymasý isteniyordu!
Bunu çok rahat anlayacak kadar akýllý biriydi! Bence olaðanüstü biriydi!
Dostum sessiz kalarak ONAY verdi! O günden sonra Türkiye'nin kontrolü nefes alýnacak kadar yer býrakmadan bunlara geçti! Ve PARA da buna göre sahiplerini buldu! Herkesin bir rolü vardý! Ýstemeden de olsa YANLIÞ yapan giderdi!
Gidiyordu da!
Ancak bizler, kendi halinde yaþayan insanlar, bu gerçeði bilmiyorduk! Devlet adamlarýna saygý duyuyor, güveniyor ve her þeyin onlarýn kontrolünde olduðunu sanýyorduk! Oysa defalarca söylediðim gibi PARAYI bilmiyorduk! Para yoksa sözün de yoktu! Ne yazýk ki Türkiye bu gerçekle buluþmak istemiyordu!
Filmlerimizde, tiyatrolarýmýzda, kitaplarýmýzda, gazetelerimizde, programlarýmýzda bu yoktu! Oysa her þey çok açýktý! Tabii görene! Mesela... Ýstanbul cemiyet hayatýnýn çok saygýn bir ailesi vardý. Eþi, oðlu ve geliniyle birlikte yaþadýðý ihtiþam gazete ve dergilerde sayfalarca yer alýrdý... Dededen zengindi! Çocukluðunda okula Mercedes'le giderdi! Þehzadelerden daha lüks bir hayatýn içine doðmuþtu! Nerede muhteþem bir parti varsa bunlar oradaydý!
Çocukluðu ve iþ hayatýnýn ilk yýllarý Ankara'da geçti. Ankara Üniversitesi Ýktisadi ve Ticari Ýlimler Akademisi'ni bitirmek üzereyken terk etti!
Çok sevdiði dedesi vefat etmiþti!
Ýstanbul'a gelip yerleþtiðinde yýl 1985'ti...
Toptan gýda iþine girdi!
Ancak bir dönem Türkiye'nin en zenginlerinden olan dedesi Ali Haydar Albayrak'tan miras kalan çok miktardaki gayrimenkulle sörf yapýyordu!
Dede, 1950'li yýllarda Türkiye ihracatýnýn YÜZDE 15'ini tek baþýna yapýyordu! Torun, müteahhit olarak iþleri büyüttü! Kazandýðýný arsaya, borsaya ve aldýðý yeni fabrikalara yatýrdý!
Parasýnýn miktarýný bilmiyor, sorduklarýnda net rakam veremiyordu!
Herkes gibi o da BANKA iþine girdi!
Ýþ hayatýndaki en yakýn dostlarýndan biri Cavit Çaðlar'dý. Moris Sadioðlu, Vedat, Ýsak, Zeki Moreno ve Rober Susar gibi Musevi cemaatinden önde gelen iþadamlarý da arkadaþlarýydý.
Musevi iplik tüccarý Nesim Malki'yi de iyi tanýrdý! Malki öldürülünce, bankasýna talip oldu! Kýbrýs'taki Tunca Bank'ý da satýn aldý!
Ama öncesi de vardý...
Eurocredit Bank ismiyle Ali Rýza Çarmýklý'ya ait tek þubeli bir banka olan Yurtbank'ý istedi! Bir ortakla aldý! Ýsmi Yurtbank olarak deðiþtirilen bu bankanýn bütün hisseleri 1997'de kendisine geçti. Çöküþ baþladýðýnda ise ortada tam anlamýyla bir dram vardý! Ýki yýl sonra 1999'da bankasýna el konulduðu tarihte kiþisel servetini anlatýrken; "Üzerime ve sahip olduðum þirketlere kayýtlý þu anda tek tek sayamayacaðým menkul, gayr-i menkul, fabrika ve birçok projelerim mevcut. Kayýtlar incelendiðinde bunlar daha net olarak ortaya çýkacaktýr.Ama benim bildiðim, üzerime kayýtlý olan bu mal varlýðým yaklaþýk 1.5 milyar dolar civarýnda" diyordu...
Sadece serveti gitmedi! Biricik oðlu da öldürüldü! Acýnýn en büyüðünü yaþadý!
2000'de tutuklandý ve cezaevine konuldu!
Elleri kelepçeli olarak hakim karþýsýna geçerken paralarýný kaybedenlerden iþittiði hakaretleri hiç unutmayacaktý!
34 yýl hapis cezasý alýrken adeta haykýrýyordu: "Devlet mallarýmýn satýþýný bana býraksýn, herkese parasýný hemen vereyim..."
Hikaye çok ama çok acýydý!
Paranýn mutluluk getirmediðini anlatan en iyi örnek bu aileydi!
Baþkalarý da vardý! Ama DOSTUMUN sessiz kalarak onay verdiði o AÝLEYE ve mensuplarýna kimse bir þey yapamýyordu! NEDEN? 34 yýl ceza alan bu dededen zengin iþadamý videolu ifadesinde Türkiye'nin üzerinde durmadýðý bir olayý açýklýyordu!
Çok az kiþi bu konuda yorum yaptý! Oysa Türkiye'nin ÞÝFRESÝNÝ KIRIYORDU! Belli ki "Ben gidiyorsam siz de geleceksiniz!" diyordu! Ama öyle olmuyordu! Peki, ne diyordu görüntülü ifadesinde... "Bizler 18 büyük aileyiz. Hepimizin baðlý olduðu bir baþkanýmýz var. 18 büyük aile bir havuz oluþturduk. Tüm ekonomi bunlarýn elinde toplanýyor.
Ýstanbul Menkul Kýymetler Borsasýný manipüle eden kiþi bizim baðlý olduðumuz baþkanýmýzdýr... Tokyo Borsasýnda 800 milyon dolar kaybetti, bana mýsýn demedi."
Ya böyle iþte!
Bu BAÞKAN da o ailenin yani seçilmiþ ailenin deðerli bir üyesiydi!
Toplumdaki karþýlýðý çoktu! Cemiyet hayatýnýn vazgeçilmez isimlerindendi! AÝLENÝN gücünü hisseden ve hissettiren biriydi! ÝLÝÞKÝLERÝ denizleri aþacak kadardý! Fransa ayaðý mühimdi!
Ama Rothschildlerle baðlantýsýný yazan çizen yoktu! Keza ailenin de bu iliþkilerini kaleme alan yoktu! PARA YI takip edip, gücü keþfe çýkan kimseler ortada görünmüyordu! Ama okullarda ezberle çocuklarýmýz papaðana dönüyor, gerçekle buluþmalarý engelleniyordu!
Bunlara karþý çýkan hiçbir siyasetçi de olmadý, olamadý! Erdoðan hariç! Kavga bu!
Paradan çok, gücü paylaþmak istemiyorlardý!
Yazýlý mýydý bunlar? Deðildi ama bilen bilirdi!
Parayý taþýyanlarýn BAÐLI olduðu merkezle milletin kavgasýydý bu!
Anlayana tabii...
Þimdiye kadar bunlarý yenen olmadý!
Sadece Erdoðan durdurabildi!
Bakalým bundan sonra ne olacak?
Benden bu kadar!
Kalanýný da umarým baþkalarý anlatýr!
Umarým!