Farz edin ki bu gece son..
Bundan sonra yaþayacaðýnýz geceler olsa da, bu gece son..

Hani bazen kaçýp gitmek isteriz..
Kimsenin bilmediði, kimsenin bizi tanýmadýðý bir yere.. Hatta kendimizi bile tanýmayacaðýmýzý umut ettiðimiz bir yere..

Geçmiþimizi, aþklarýmýzý , kederlerimizi ve sýrlarýmýzý bir çýrpýda unutacaðýmýz bir yer arýyoruz..
Yine, yeniden baþlamak ve bu kez hata yapmamak istiyoruz..
Oysa..
Her yeni yer, yeni bir hayat..
Her yeni hayat, yeni bir insan..
Her yeni insan, yeni bir yitiriþ..
Her yeni sandýðýmýz aslýnda eskinin yeni yüzünden baþka bir þey deðil..

Farz edin ki bu gece son..
Kelimelere, þarkýlara, aþklara..
Hafýzamýzýn kalleþ katili hatýralara..

Fýrýndan aldýðýmýz ekmeðin daha eve ulaþmadan soðumasý gibi..
Dünyanýn yaradýlýþtan bugüne giderek soðumasý gibi..
Bir zamanlar sýcacýk olan evlerimizin içinin giderek soðumasý gibi..
Birgün bizim de bedenlerimiz soðuyacak..

Sonra..
Sonra, hiç..
Geride býraktýklarýmýzýn içi þöyle bir üþüyecek, hepsi bu..