Artvin yollarýna düþerek en doðuya doðru gidiyoruz.
     Karadeniz Bölgesinin Doðu Karadeniz bölgesinde yer alan Artvin'in; doðu ve güneydoðusunda Ardahan, güneyinde Erzurum, batýsýnda Rize, kuzeybatýsýnda Karadeniz, kuzeyinde Gürcistan Cumhuriyeti bulunmaktadýr.
5000 yýllýk tarihi geçmiþi içerisinde yörede yaþamýþ deðiþik medeniyetlerin izleri olan ve kendi türünde nadir bulunan; manastýr, kilise, kale ve köprüleri ilimizin tarihi eserler yönünden zenginliðini ortaya koymaktadýr.
Doruklarý karlarla kaplý daðlarý; ilgi çekici ahþap mimari yapý tarzýyla yeþil yaylalarý; anýt aðaçlarý ile bozulmamýþ doðal ormanlarý; yüksek daðlarýnýn doruklarýnda krater gölleri, karagölleri; Çoruh Vadisi ve kanyonlarý gibi çok çeþitli doðal deðerleri içinde barýndýran Artvin, doða turizmi zenginliði ile Türkiye’nin sayýlý illeri arasýnda yer alýyor.
Kaçkar ve Karçal daðlarýnda yapýlan dað týrmanýþlarý, bölgenin deðiþik yörelerinde doðal güzellikler içinde bulunan trekking parkurlarýnda yapýlan doða yürüyüþleri, Çoruh Nehri ve Barhal çayýnda yapýlmakta olan rafting, katamaran ve kano gibi akarsu sporlarý yörenin turizm potansiyelini de açýða çýkarmaktadýr.

Ýl genelinde yýlýn deðiþik tarihlerinde düzenlenmekte olan Festival ve Þenlikler, yöre insanýnýn kültürel zenginliðini yansýtmakta ve yapýlan bu faaliyetler sayesinde; zengin doða yapýsý, tarihi eserleri, alternatif turizm çeþitliliði, festival ve þenlikleri gibi çeþitli turizm deðerlerine sahip olan Artvin, Çoruh Nehri üzerinde yapýlmakta olan barajlarýn tamamlanmasý ve Karadeniz Otoyolunun hizmete girmesi ile ülke turizmi içindeki layýk olduðu yere kýsa zamanda ulaþacaktýr.

Geçmiþte Çoroksi, Çorok, Kollehis ve Klarceti, Osmanlý Döneminde ise Livane olarak bilinen Artvin’in bu ismini nereden aldýðý ve hangi tarihten itibaren kullanýldýðý tam olarak bilinmemektedir. Ýlk adlarý Çoruh Irmaðý ile iliþkin olduðu anlaþýlmaktadýr.
     Hopa’dan sonra Artvin’e giriyoruz. Bu arada yolda Borçka levhasýný görüyoruz. Ben bu adý ilk defa duyduðumdan Gürcistan þehri sanýyorum. Eþim gülüyor. “Olur mu öyle þey? Gürcistan daha ileride. Bu, olsa olsa Artvin’in bir ilçesi olur” diyor. Ben iddia ediyorum. Ýsim yabancý geliyor. Rusça’ya benziyor diyorum. “biraz sonra görürsün” diyor.
     Bir saat olmadan önümüze çýkan levhada Borçka yazýyor. Haným “Gürcistan’a girdik. Hayret kimse pasaport da sormadý” diyor alay ederek. Bahsi o kazanýyor. “Ne yapayým
Cahilliðime baðýþla” diyorum. Tatlý bir espri olarak hatýralarýmýzda kalýyor Borçka.
     Daðlarý adeta koþarak týrmanýyoruz. Fýndýklar burada yerini çaya býrakmýþ. Daha ziyade çay bitkileri gözümüze çarpýyor.
     Dikkatlerimizi çeken bir þey de daðlardan yollara kadar uzanan halat teller oluyor. Önce çözemiyoruz. Ama biraz sonra karþýmýza tüm canlýlýðý ile çýkýyor. Ýnsanlar tahtadan yaptýklarý küçük kasalarý burada asansör veya teleferik olarak kullanýyorlar. Daðlardan, bu tel halatlar üzerinde ya eþya taþýyorlar; veya kendilerini aþaðýya indiriyorlar. Çok deðiþik ve ilginç bir görüntü oluþturuyor. Ama bizim için hayati tehlike taþýyor. Oysa buradaki insanlar için çok basit ve eðlenceli bir iþ görünüyor.
     Bazen de çuvallarýn daðlardan yuvarlandýklarýna þahit oluyoruz. Karadeniz insaný hiç zora gelmiyor. Her þeyin pratik çözümünü bulmuþ. “Ne kadar zeki insanlar diyorum” kendi kendime.
     Artvin Daðlarý arasýndan Çoruh kývrýlarak akýyor. Dev bir yýlan gibi. Sanki devasa bir piton. Ama yol boyunca bizden arkadaþlýðýný, dostluðunu esirgemiyor. Ben, Çoruh’un hiç bu kadar görkemli olduðunu tahmin etmiyordum. Deli divane akýp gidiyor. Kabýna sýðmýyor. Hatta yet yer daðlarýn arasýna açtýðý yarýklardan bile içlere doðru sýzýyor.
     Çoruh, bölge için büyük önem taþýyor. Þantiyeler, yol yapýmý þehre girene kadar bitmiyor. Kaç iþsize, fakire fukaraya ekmek kapýsý olmuþ. Kaç insanýn karnýný doyurmuþ.
     Þehre girerken önce sizi Artvin kalesi karþýlýyor. Artvin Köprübaþý mevkiinde bulunmakta olup, X. yy'da inþa edildiði tahmin ediliyor. Osmanlýlar döneminde de kullanýlan kale günümüze saðlam olarak ulaþmýþ olup, içinde su deposu (sarnýç) ve küçük kilise (þapel) bulunuyor.
     Þehir daðlarýn üzerine kurulmuþ. Dar bir alan içinde engebeli arazi üzerine yerleþtirilmiþtir
Ýl topraklarýnýn %95’i ormanlarla kaplýdýr. Orman ve aðaç türleri bakýmýndan Türkiye’nin en zengin yerlerinden biridir. Artvin topraklarýnýn büyük bir bölümü sarp ve geçit vermeyen daðlarla kaplanmýþ, bu daðlar kimi yerde daralýp kimi yerde de geniþleyerek uzanan Çoruh vadisi ile iki bölüme ayrýlmýþtýr. Mevcut yüzey þekillerinden dolayý “ova” olarak nitelendirilebilecek düzlükler görülmezken, yörede “Karagöl” adýyla anýlan küçük göllere sýkça rastlanýr. Bu göllerin ekseriyeti buzul vadilerin diplerinde oluþmuþ müren, krater ve set gölleridir.
     Artvin doða turizmi ile tanýnýyor. Zengin bir yapýya sahip. Kaçkar ve Karçal Daðlarýnda yapýlan dað týrmanýþlarý, yürüyüþler, ve nehirde yapýlan rafting ile kano sporlarý yöreye ayrý bir önem kazandýrýyor.
     Ayrýca bir çok festival düzenlendiðinden burasý festivaller þehri olarak da biliniyor. Bunun en çok tanýnmýþ olaný ise dünyada eþi benzeri bulunmayan boða güreþlerinin yapýldýðý Kafkasör Kültür ve Sanat Festivalidir.
     Bu festival her yýl Temmuz ayýnýn ilk haftasý düzenleniyor. Büyük ilgi görüyor.
     Diðer taraftan Artvin, baðýmsýz devletler topluluðuna ve Kafkasyadaki Cumhuriyetlere açýlan bir kapýdýr. Bu bakýmdan önemi daha da artmaktadýr. Çünkü Artvin Güney Kafkasya’dýr. Stratejik açýdan önemi büyüktür.
     Küçük bir kent görünümünde olan Artvin ili Osmanlý Ýmparatorluðu ile Rus Ýmparatorluðunun kesiþtiði noktadýr. Artvinliler de bugün Laik, Demokratik, Kemalist topluluðunun bir parçasýdýr. Türklüðün serhat þehirlerinden biri olmuþtur.
     Ayný zamanda tarihsel süreç içerisinde Rus ve Ermeni çetelerle sürekli bir þekilde mücadele etmiþ ve savaþmýþ bir topluluktur. Nihayetinde Artvin Stratejik bir Türk Eli’dir.
     Biz, burada yemekleri çok lezzetli bulduk. Etler, gerçekten mis gibi. Sebzeli yemekler de bir harika.
     Oturduðumuz lokantada þehrin geçim kaynaklarýný sorduk. Genelde herkesin memur olduðunu, devletten maaþ aldýklarýný söylediler. “Burada herkes bir kamu kuruluþunda görev alýr. Her eve mutlaka bir maaþ girer. Zaten zenginler burada kalmaz. Onlar büyük þehirlere giderler. Bu nedenle nüfus az. Burada olanlar da dýþarýdan gelen memurlardýr.” dediler. Onlarýn Artvin’e yatýrým yapmadýklarýndan þikayet ettiler.
      Her þeye raðmen, Artvin bu gün tüm doðal güzellikleriyle, korunan alanlarýyla, kültürel yapýsýyla, kültür turizmi ile, Halk oyunlarý, müziði ile yöresel mutfaklarýyla, el sanatlarýyla, festival ve þenlikleriyle sizleri beklemektedir.
     Hiç durmayýn. Deðiþik bir heyecan, bambaþka bir tat, yüksek adrenalin arýyorsanýz, aracýnýzý hemen en doðuya, Artvin’e sürün.
     Piþman olmazsýnýz. Biz olmadýk.