Trabzon, Karadeniz Bölgesi’nin bir incisi. Buranýn en büyük þehri. Bir deniz, bir liman kenti.
     Müzeleriyle, örenyerleriyle, doðal güzelliði ile Trabzon bambaþka bir þehir. Ýnsanlarý cana yakýn. Sýcak ve misafirperver.
     Önce cennet gibi bir manzara görmek için Boðaztepe’ye çýkmalýsýnýz. Burada bulunan çay bahçelerinden birinde oturup, Karadeniz’e has çaylardan içmelisiniz. Size mis gibi semaver getirirler. Bütün Karadeniz’i ayaklarýnýzýn altýna seriverirler. Ilýk ýlýk esen rüzgar altýnda yudumlarsýnýz mis gibi tavþan kaný çaylarýnýzý.
     Sonra þehre gezmeye inersiniz. Caddeler temizdir. Dilerseniz meydanda Atapark’a oturup dinlenirsiniz. Burasý günün her aný kalabalýktýr. Zannedersiniz ki bütün Trabzon halký burada oturmuþ dinleniyor. Sýcak almýþsanýz eðer burada buz gibi içecek meþrubatlar bulabilirsiniz.
     Dinlendiyseniz þehri gezmeye baþlayabilirsiniz. Uzun bir caddede yürüyeceksiniz. Buraya Uzun Cadde adýný vermiþler. Yollar biraz dardýr. Bu nedenle iki araba yan yana zor gider. Genelde tek yön olarak verilmiþ yollar. Bu nedenle bir rahatlama olmuþ trafikte.
     Yol üzerinde tarihi mekanlara rastlarsýnýz. Osmanlý döneminden kalma camileri gezersiniz. Bunlarýn yanýnda gezebileceðiniz güzel müzeler vardýr Trabzon’da.
     Örneðin Trabzon Müzesi, Ayasofya Müzesi, Atatürk Köþkü bunlardan bazýlarýdýr. En büyük özellikleri hepsinin de þehir içinde olmalarýdýr. Ve bunlar mutlaka gezip görülmesi gereken yerlerdir.
     Trabzon Müzesi zeytinlik Caddesin’dedir. 1990’lü yýllarýn baþýnda Banker Kostaki Teophylaktos tarafýndan büyük programlý konut olarak yaptýrýlmýþ. Mimarlarýnýn Ýtalyan olduðu ve Ýtalya’dan getirildiði biliniyormuþ.
     Konak sahibi iflas etmiþ. Ýflas etmesiyle birlikte mallarýna haciz konulmuþ. Böylece Konak baþkalarýna geçmiþ.
     Milli mücadele yýllarýnda burasý karargah binasý olarak kullanýlmýþ. 1924 yýlýnda Atatürk’ün Trabzon’u ilk ziyaretinde konaklamasý için düzenlenmiþ. Atatürk ve eþi Latife Haným, beraberindekilerle burada konaklamýþlar.
     Sonralarý bina, Hükümet Konaðý, Genel Müfettiþlik Binasý ve Kýz Meslek Lisesi olarak hizmet vermiþ. 22 Nisan 2001 tarihinde ise arkeolojik ve etnografik eserlerin sergilendiði Trabzon Müzesi olarak ziyarete açýlmýþ.
     Giriþ katýnda Ýslami Eserler, silahlar, Yazma Eserler, Dokumalar, Takýlar,Giysiler gibi bölümlerin yanýnda TC 5.Cumhurbaþkaný Cevdet Sunay Seksiyonu ve Atatürk’ün yatak odasý bulunmaktadýr.
     Konaðýn Asma Katý Trabzon Müze Müdürlüðü olarak düzenlenmiþtir ve idari kattýr. Müze yapý olarak Barok rokoku üslübundadýr. Ana salonda yer alan dört adet sütunda Marmarina (imitasyon mermer) tekniði kullanýlmýþ. Binayý bu kadar önemli kýlan þey ise bu mimarý tarzý imiþ.
     Trabzon Müzesi’nden sonra uðrayacaðýnýz yer Ayasofya Müzesi’dir. Bu müze, Trabzon Ýmparatorluðu krallarýndan 1. Manuel Komnenos zamanýnda (1238-1263) inþa edilmiþ.
     Fatih Sultan Mehmet’in Trabzon’u fethini takiben yapý, camiye çevrilmiþ. Daha sonra da vakýf eser olmuþ
1868 yýlýnda harap olan camii Bursalý Rýza Efendi’nin teþvikleriyle yeni baþtan onarýlmýþ 1. Dünya Savaþý yýllarýnda sýrasýyla depo, hastane daha sonralarý yine camii olarak kullanýlmýþ. 1964 yýlýnda ise müze olarak ziyarete açýlmýþ.
Geç Bizans Dönemine ait olan yapý, kare-haç planlýdýr ve yüksek bir merkezi kubbeye sahiptir.
Narteks odasýna girdiðinizde duvarlara iþlenmiþ, Hz Ýsa’nýn mucizelerini anlatan figürlere rastlarsýnýz.
Genç Ýsa, Kudüsü Þerif Mabedinde alimlerle konuþuyor.
Hz Ýsa, kör bir adamýn gözlerini açýyor.
Þeytana mübtela olmuþ bir çocuðun mucizesi görülüyor.
Yine figürlerde Ha Ýsa’nýn Kefer-Kama Düðününün mucizesi anlatýlýyor. Hz Ýsa ve annesi Kefer-Kama’da bir düðüne giderler. Düðünde þarap biter. Annesi dostlarýnýn mahçup olmamasý için Ýsa’ya bir çare bulmasýný söyler. Ýsa, orada bulunan sularý þaraba çevirir.
Kemer mucizesinde ise þu anlatýlýyor: Hz Ýsa öldükten sonra yüzüne bir havlu koyarlar ve havluda Hz Ýsa’nýn sureti çýkar.
Son figür ise Hz Ýsa’nýn dostlarý ile gölü geçerken fýrtýnayý dindirmesi anlatýlýyor. Gölden geçerlerken, fýrtýna çýkýyor. Havarileri bu fýrtýnadan korkuyor. Hz Ýsa uyanýyor ve fýrtýnayý dindiriyor.
Ve su üzerinde yürüyor.
Son olarak gideceðiniz yer Atatürk Köþkü’dür. Bu Köþk biraz þehir dýþýnda olduðu için mutlaka araba ile gidilmesi gerekiyor.
Köþk, Soðuksu Semtinde bir tepe üzerinde ve çamlar arasýnda bulunuyor. Güzel bir manzarasý var. Beyaz bir görünüme sahip. Etrafý çeþitli çiçeklerle donatýlmýþ.
Köþk, Trabzonlu Banker Kostantin Kabayanidis tarafýndan 1890’da yazlýk olarak yaptýrýlmýþ.
Atatürk, 15 Eylül 1924’te Trabzon’a geldiðinde burayý çok beðenmiþ. 27-29 Kasým 1930 tarihlerinde Trabzon’a ikinci kez geldiðine köþkü de ziyaret etmiþ.
Köþk, 1930 yýlýnda satýn alýnarak Atatürk’e hediye edilmiþ.
Atatürk, 10-12 Haziran 1937’de Trabzon’u üçüncü ve son kez ziyaret etmiþ. Bu köþkte iki gece kalmýþ. Doðu illerinin Vali, Belediye baþkaný ve diðer yöneticileriyle burada toplantýlar yapmýþ.
11 Haziran 1937 gecesi bütün mal varlýðýný Türk Ulusuna armaðan etme kararýný alarak vasiyetini burada yazmýþ. Vasiyetine:
“Hayatýmýn hatýrlayabildiðim en mutlu dakikalarýný yaþýyorum. Yýllarca önce düþündüðüm bu iþi Trabzon’da tamamlamak mümkünmüþ. (11 Haziran 1937)”
“Mal ve mülk bana aðýrlýk veriyor. Bunlarý milletime vermekle ferahlýk duyuyorum. Ýnsanýn serveti, kendi manevi kiþiliðinde olmalýdýr. Ben Büyük Milletime daha neler vermek istiyorum” diye yazýyor.
Köþk þu bölümlerden oluþmuþ: Salon, misafir Odasý, vasiyetini yazdýðý oda, yemek odasý, oturma odasý, lavabo, banyo, tuvalet.
Köþkte her þey orijinalliðini korumuþ. Sadece Tül perdeler deðiþtirilmiþ.
Ýkinci katta bekleme odasý, salon, yatak odasý, çalýþma odasý ve toplantý odasý bulunuyor.
Salonda Atatürk’ün þu sözleri yazýlmýþ: “Ben olayým olmayayým; görevinizi bana karþý deðil, Türk Milletine karþý yapacaksýnýz.”
Bembeyaz görünümü ile çiçekler içinde ve çamlar arasýndaki Atatürk Köþkü’nü aklýnýzdan kolay kolay çýkaramayacaksýnýz.