yine bir gülümsemeye musallat oldu gece
bilmez miyim,her yýldýz bir buz parçasý
ki
kanýmý dondurur sebepsiz intiharlarý
kendi armaðanýný kendi çalan hýrsýz
oysa,tutkumun arsýz dilencisiyim
bütün verdiklerini elimden aldý vicdansýz

þimdi geleceðe gülme zamanýdýr
nasýlsa geriye dönüp geçmiþine aðlayacaksýn

þafaðý bekle çocuk
zorda kalsa da yüreðin
ay güneþ doðuracak az sonra
belki bir kelebek çýkagelir tanla
kim bilir kanatlarýnda saklýdýr özlemin
bütün acýlara ilaçmýþ,ak saçlý süt anne
karþýlýksýz sevgi ve þefkatiyle
ey sonsuz merhamet sahibi
ne olur
merhametini esirgeme

aldýrma çocuk
aldýrma hayat denen dipsizliðe
yaþadýðýn her anýda tatlansýn ömrün
umut utkun olsun
gökten öte

ýþýldasýn gökkuþaðýný doldurduðun gözlerin
üzülme gidenlere
býrak da her gül vakti geldiðinde solsun...

(Günbatýmý düþleri...sy.22)

Arap Kurt