Þehrim Ýstanbul ,

Uzun zaman oldu .Seni düþünmedim . Sokaklarýný , Moda Burnunu anmadým. Aklýma düþtün bir gece vakti iþte böyle. Sen de özledin mi üzerinde gezinen ayaklarýmýn sesini...Rýhtýmdan adalara baðýrtýlarýmý...Senle olsaydým þimdi tüm kalabalýðýnla sarardýn beni.

Bahariye'den aþaðýya koþuyorum þu an. Evet evet sýrtýmda sýrtýmda siyah sýrt çantam var. Ýskeleye koþuyorum. Bilmiyorum bekleyenim var mý iskelenin önünde. Eminönü-Karaköy...Gözyaþlarýmý bilirsin. Salyamdan sümüðümden iðrenmezsin. Çok sular akmadý deðil mi o köprünün altýndan? Gelsem. hem de bir fazla.Sarsan bizi. Çok dolusun , baþýnda türlü dertler...Olsun. Bana yeniden yer vardýr yeditepeli þehir. Þefkatli bir anne gibi kucaklarsýn.

Gittim ya ben alelacele , barýþtýk deðil mi geçen yýllarýn ardýndan?Sana çok ihityacým var tam da þu an. He bu arada inanmasý zor ama olduðu gibi kabul etmeye çalýþýyorum bazý þeyleri. Yok yok þaka yapmýyorum.Zaman tüm bilgeliðiyle öðretiyor iþte...

Biliyor musun dördüncü kattaki odamýn penceresinden sana söylediklerimin arkasýndayým hala. Zaman-mekan , yaþ kemal tamam ama ben pek deðiþmedim. Gözlerimin etrafýnda çizgiler ve üzerimdeki aðýrlýklarý saymazsan eðer . Bakýnca anlarsýn koca gözlerimin ta içine.

Sakladýðým her þey yerli yerindedir umarým. Çok özledim seni . Bir yarýn çocukluðum , öbür yarýn ilk gençliðim...Anlatacak çok þey var. Bana bir yakamozlu geceni ayýrýrsan boðazýna nazýr , dökülesim var sana patýr patýr.