ï¿½zEdebiyat - Arzu Kulaï¿½ Sevimli - Taï¿½ Oldum Baï¿½ Yarayï¿½m

TAÞ OLDUM BAÞ YARAYIM
Yalaným varsa taþ olayým demiþti biri. Etkilenmiþtim ancak anlamý kavrayamayacak kadar küçüktüm Kendime yalan söyleye söyleye, baþkalarýnýn yalanlarýný dinleye dinleye taþlaþtýðýmda anladým ki böyle bir þey gerçekten var. Davana, sevdana ve acýna vefasýzsan eðer, yavaþ yavaþ taþ ediyormuþ seni hayat meðer. Yalaným varsa taþ olayým yakýnlýk duymuyorum, duygudaþlýk yapmýyorum sevgi, þefkat hissetmiyorum, hissedemiyorum, hissetmek istemiyorum artýk. Sadece ve tüm varlýðýmla ki o da; cürmüm kadar, cürümüme kadar çeliþkili bir merhamet ile nefret ediyorum. Hasta mýyým hastayým en onulmazýndan. Ya da çok hissedenin yaþadýðýmýz gezegende bir saniye bile sað kalmamasý gerektiðini bilecek kadar saðduyuluyum. Her þeye raðmen yaþayabilmenin, hiçbir acýnýn öldürememesinin diyeti belki bu nefretim. Uðruna ölünecek ya da yaþanacak denli ve deðerli hiçbir , güzellik erdem, insan, dava, deðer býrakmayan, bölgesel,dinsel, kültürel,felsefi,sosyal evrensel genetiðimden nefret ediyorum belki...Var olduðum evrende , her kötülüðü, her haksýzlýðý her adaletsizliði her cinayeti her katliamý her vahþeti her þiddetti görüp, duyup okuyup yaþamýmý sürdürebilmekten nefret ediyorum ve varsa gerçekten tanrý diye bir yazar, varsa gerçekten kader diye bir masal zehir zemberek merhametimle …..
Ýnanýn midem bulanýyor. Türkiye iþçilerine aðlýyor, milli yas ilan edildi. “Acý kader”, “kara gün”, “kara keder” , “hakkýnýzý helal edin” ve daha neler neler…Evet bu baþlýklarý gördükçe midem bulanýyor. Yazýlý ve görsel medyada, internette, büyüklü küçüklü topluluklarda sergilenen insanlýk þovlarýný izledikçe kýzarýp kaþýnýyorum. Ah bu artýk karakteristiðimiz olan samimiyetsizliðimiz… Yaþanan her faciada, kazada, ihmalde, iltimasta, cinayette, her zamansýz ölümde tek ya da toplu acýda kýsacasý her bile bile ladeste bu hep birbirinin ayný üzüntülerimiz… Þefkat merhamet duyarlýlýk timsali kesiliþlerimiz…. Ve anýnda unutuþlarýmýz… Türü cinsi mahiyeti ve büyüklüðü ne olursa olsun acýlarýmýzýn kayýt süresinin azami beþ günü geçememesi… Kýsacasý alelade bir makine de bile olup bizde olmayan bellek… Yani kayýt dýþýlýðýmýz hafýza ve vicdan rahatsýzlýðýmýz.
Ülkemizde tedbirsizlik, ihmal, dönem kodamanlarýna iltimas, insan haklarýna ve yaþam onuruna bir türlü verilemeyen deðer gibi nedenlerle üç bini geçkin madenci “hiç” ölmemiþ gibi acý çekiyoruz… Kaybettiðimiz yüzlerce madenci sanki ilk kaybýmýzmýþ gibi hissediyoruz deðil mi? Ülkecek öleceðiz acýmýzdan….Daha dört yýl önce elli bin resmi yüz elli bin resmi olmayan depremzedeyi diri diri topraða gömmemiþ gibiyiz. Sanki sadece son iki yýlýn iþ kazalarýnda ölü ve sakat kalan insan sayýmýz on binlerle ifade edilmiyormuþ gibi…Sanki günde ortalama üç iþçi iþ kazalarýnda can vermiyor, sanki her gün ortalama dört kadýn katledilmiyor, her üç saate bir ortalama üç çocuk tecavüze uðramýyor, sanki bir saatte ortalama yüz elli çocuk, kadýn engelli ,yaþlý, güçsüz, aciz ve zayýf insan þiddet görmüyormuþ bedenen ve ruhen sakat kalmýyormuþ gibi þu an acýnacak halde acý çekiyoruz.
Daha dün sýrf verilen emri uyguladý diye askerler polisler göz göre, var olan uygulamalarý hakka ve adalete aykýrý buldu, yuhladý, yürüdü, durdu diye gençler, çocuklar hem de dövüle dövüle öldürülmemiþ miþ…. mýþ… muþ…..gibi ….. gibi…acý çekiyoruz.
Ha yanlýþ anlaþýlmasýn kimse acý çekmesin demiyorum. Çekin, becerebiliyorsanýz dibine kadar acý çekin. Çekin çekelim de içselleþtiremediðiniz, çare siz ve çaresiz acýmýzý þova çevirmeyelim. Bir bildikleri varmýþ ki kadim zaman insanlarýnýn gerçekliðinden þüphe duymadýklarý kederler için “elem sessiz, acý dilsiz” derlermiþ. Neyse efendim Dinperestlere söyleyecek tek sözüm yok. Ýnanýþlarý bu. Takdiri ilahi,(Tanrý güçlüden yana )mukadderat(vardýr Tanrýnýn bildiði) , kader (tanrý kötü sonlarý güçsüzlere ve yoksullara yazar). Bitti. Peki, biz ne yapacaðýz olan bitenin, ölüp gidenin, sürüp süreceðin sadece Tanrýnýn eseri olamayacaðýna inananlar! Güçlünün hikmetinden sual edenler, iþçinin emekçinin hakkýný aradýðýný, açýn çaresizin halini anladýðýný sananlar. Cahil aciz ve fakat saf olup aydýnlatýlmayý bekleyen zavallýlarýn kurtarýlmayý istediðini, aydýnlanmayý beklediðini savunanlar ne yapacaðýz, insandaki çürümenin tüm sorumluluðunu sisteme ve sisteme baþkaldýrmayanlara yükleyenler( bu arada bizim dinperestlerden ne farkýmýz var) Ne yapacaðýz biz?
Biz ne yapacaðýz aradakiler; hem tanrýya hem sisteme inananlar, ne tanrýya ne sisteme inanmayanlar, tanrýya inanýp sistemi yerenler, tanrýya inanmayýp sisteme küfredenler, laikler, demokratlar, sosyalistler, cumhuriyetçiler, komünistler, devrimciler, anarþistler, teröristler, halk severler, hak severler, biz ne yapacaðýz?
Biz küçük deðil küçücük burjuvalar, ortadakiler, ortanýn solundakiler, saðýn solundakiler, kendini aydýn ya da devrimci sanan burnu büyükler, her sosyal felaket sonrasý dönüp birbirinin gözünü çýkaranlar, biz tuzu þimdilik kurular! Ne yapacaðýz? Yahu kimsiniz siz, kimiz biz, halinden memnun bir çoðunluðu ne ile, nasýl eðiteceðiz. Biz neyiz, ne yapacaksýnýz onlar, bunlar, þunlar, siz, biz, ben ne yapacaðýz, ne edeceðiz.
Tüm tatil programlarýmýzý iptal edip, komþumuzdan mahallelimizden baþlayarak kötü yaþam koþullarýnýn kader olmadýðýný, saðlýklý aþ, güvenli iþ, kirasýz barýnak, bedelsiz okumak ve kimseye zarar vermeksizin hür birlikte ve mutlu yaþamak yollarýný mý anlatacaðýz cahillerimize, açlarýmýza mecburlarýmýza! Baþýmýza gelebilecek her þeye raðmen mi anlatacaðýz savunduklarýmýzý ve savunduklarýmýz güzel bir kader olacaðýný! Lokmamýzý mý paylaþacaðýmýz açlarýmýzla, evlerimizi mi yetimlerimizle muhtaçlarýmýzla! Bir çýplak giyinebilsin diye bir elbise daha almayacak! Bir baþkasý susuzluktan ölmesin diye bir yudum daha su içmeyecek! Birileri bizi þu ya da bu için savaþa çaðýrdýðýnda, uðrunda ölünebilecek tek savaþýn eþitlik savaþý olduðunu haykýrýp gitmeyecek miyiz? Yoksa güvenli ortamlarda masa baþlarýnda týka basa yiyip içip yarenlerimizle, benzerlerimizle, olmadý kendi kendimizle havanda su dövmeye, mangalda kül býrakmamaya mý devam edeceðiz… Çürük olan sistemmiþ, saf ve cahil iþçinin çizmesi tertemizmiþ, iþçinin çizmesinden öpermiþ, insan olan yolda gördüðü çiftçiye iþçiye gülümseseymiþ iþçide kendini önemli hissedermiþ miþ miþ de mýþ mýþ. Evet caným sen o kadar deðerlisin ki; bir öptün iki güldün diye iþçi, çiftçi, emekçi deðerlenecek, doyacak, kalkýnacak, evet caným dünya cennet olacak, evet caným bu kadar basit ve zavallý caným tabi ki bu iþlemden sonra akça pakça olacaðýz hepimiz. Hadi ordan çürük olan sensin, benim, biziz… Çürük olan ta ebesine kadar öpülmüþ cesaretimiz, kayýp samimiyetimiz, ölü insanlýk asaletimiz.
Aman Allahým nasýl da kenetlendik inançlý, hem devrimci, hem emekçi, hem laik, hem Ýslam ülkenin güzel ve iyi insanlarý, yani biz. Kendimizce yöntemlerle kustuk öfkemizi, yaþadýk acýmýzý, tuttuk yasýmýzý, yaptýk sözde yapabildiðimiz kadar yapacaðýmýzý. Hadi verin ellerinizi bir daha ki büyük felakette buluþmak üzere kutlayalým kendimizi.
Arzu KULAÇ SEVÝMLÝ
Mayýs 2014/Ýzmir