Sensiz Bir Gecenin Anatomisi



Ellerim titriyor gecenin ayazýnda
ve sigaram yanmak bilmedi
bu gece her þey bir tuhaf gözümde
ay sönük, yýldýzlar kayýpta
bense hala hasretin kollarýnda...

Bu kadar çok severken seni
uzaktan sessizce yüreðine dokunmak
öyle zor ki
özlersin gidemezsin
yüreðinden taþar duygularda
ses çýkaramazsýn
sessizce seversin içten içe
gel diyemezsin
bazý anlarda
dayanýlmaz bir özlem sarar benliðini
öyle bir özlem ki bu
gözünden akýtýr yaþlarý çaresizce
üzülürsün, diyemezsin
aðladýðýna utanýrsýn da
göz yaþýný silemezsin
sus dersin kendi kendine sus
ve susarsýn yalnýzlýðýna
hayal edersin bazende
çalan þarkýnýn eþliðinde
dans ettiðini, sýmsýký sarýlmýþ boynuna
gözlerinde kendini görürsün
hani o çok sevdiðin gözlerinin karasýnda
göz bebeði olursun
fazla uzun sürmeyen mutluluklarda
kaybolursun
uyanýnca düþlerinden
yokluðun batar geceye
periþanlýðýna bir kez daha
kahrolursun...

Ve
dört duvar arasýnda
bir sessizlik
sensizim diye baðýran
uykusuz geceler,
bunaltýcý müzikler,
ve aklýmda sen olunca
kendimi kaybetmeden
sabah olmuyor...
olmuyor iþte...

Benden öte bir sen var içimde
ne yapabilirim ki söyle?
yaratan böyle uygun gördüyse
benim suçum ne?



10 Eylül 2013
Rasim Yýlmaz