Oldum bittim bahar aylarýnda bulutlarý seyretmeyi severim. Onlarý benzetmediðim þey kalmaz .Hayal gücümü zorlamalarýný severim. Önce bembeyaz pamuksu halleri, güneþ batmaya baþladýkça önce portakal rengi, sonra kül rengi en son da ateþ kýrmýzýsý olurlar ya . Ama, bu konuda, Ýstanbul’un eline hiçbir þehir, su dökemez. Orada bulutlar, hiç olmadýðý kadar, hýzlý þekil deðiþtirir. Bazen ise, benzetemeden bozulurlar. Gerçi orada, zaman bile, farklý akmýyor mu?

Bulutlar, kendisine çarpan tekerleðin etkisiyle sürekli yer deðiþtirirler biliyor musunuz? Ýhanetin tekerleði.
Ve kamera…..
Bulutlardan, yeþillikler içinde göðe yükselen göz kamaþtýran parlak kuleleri olan þatoya uzanýr. Güzel prenses Dia, taþ balkonda, gözlerinin mavisine bulaþan bulutlarý seyretmektedir. Kendisine aþýk olan Ýksiyon, onu babasýndan, çok deðerli hediyeler karþýlýðý istemektedir. Ancak, Ýksiyon, evlilikten sonra bu hediyeleri takdim edeceðini vaad eder. Bu vaadini, asla yerine getirmemek için, derin bir kuyu kazdýrarak içine kor ateþler yakar. Dia’nýn babasýnýn, buraya düþmesini saðladýktan sonra, lanetlenen Ýksiyon’u, Zeus affeder. Çünkü, Dia’nýn güzelliðinin, her kötülüðü yaptýrabileceðini düþünür. Sonrasýnda, Tanrýlar sofrasýna davet edilen Ýksiyon, orada Zeus’un karýsý Hera’yý baþtan çýkarmaya çalýþýnca, onun niyetini anlayan Zeus, onu önce ölümsüzlük cezasýna çarptýrýr. Daha sonra ise, sonsuza dek yuvarlanacak bir taþa baðlayýp gökyüzüne fýrlatýr. Bunlarý yaparken, sürekli kýrbaçlayarak “Yardým edenler saygýyý hak ederler” demesini ister. Ýhanet, cezasýný bulmuþtur. Her ihanetin cezasýný bulmasý dileðiyle diyerek sormak istiyorum. Ya iyilik, karþýlýksýz mý efsanelerde bile ? Ya da baþkalarýný düþünerek yapýlan bir iþin, zararýný, sadece kendileri ve yakýnlarý çekenler, koca bir topluluk içinde tek kurþunu olan bir silahýn vurduklarý. Siz sýcacýk evinizde çocuklarýnýzla vakit geçirirken, dört duvar içinde sýkýþýp kalanlar. Dünya sonsuz olmadýðýna göre kötülüðün de bir sonu olmalý. Umarým sonsuz deðildir o da.