Yedinci Bölüm
Hilmi, kanýna karýþmýþ az alkol etkisini yitirmiþ olsa da, çorbalardaki acý biber, sarýmsak ve sirke sabahýn ayazýnda kendisine direngenlik mi saðlýyordu? Yoksa, toplantý salonundan çýktýktan sonra dýþarýdaki soðuk ortama yavaþ yavaþ uyum mu saðlamaktaydý? Buna karar veremedi ama, biraz yürümeye karar verdi. Keþke iki tek raký içmiþ olsaydým, bir þubat gecesinin ayazýna karþý, diye geçirdi içinden. Þimdi yalnýzdý. En kestirmeden otele ulaþabileceði halde, yolu biraz uzatmayý yeðledi. Galatasaray yönüne doðru yürüdü. Caddede o saatte gündüz vakti bir öðleden sonrasýnda olduðu denli kalabalýktan eser yoktu ama, saða sola yalpalayan, ayakta elindeki þiþeyi baþýna dikip üs tüste çeken; koynundan aðzýna þeffaf bir hortum uzatarak emiþ yapmaya çalýþan iki yönlü hareket halinde her yaþtan erkek yoðunluklu insanlar vardý o saatte... Ýtiþen, kavga eden, boþalan þiþesini türlü küfürlerle yere atanlar!... Hemen hemen hepsinin elinde ve ya aðzýnda mutlaka sigara oluyordu... Bir sigarayý sýrasýyla içerek ilerlemeye çalýþanlar göze çarpýyordu... Yerinde durarak, ya da yürürken iþeyenlerin varlýðý kimseyi þaþýrtmýyordu... Duvar diplerinde, kapý önlerinde, iþyerlerinin giriþlerindeki girintili vitrin camlarýnýn köþelerinde kendisinden geçerek uykuya teslim olmuþ sefil insanlarý gördükçe kendisinden iðreniyor, suçluluk duygusu sarsýyordu benliðini… Bu kepazeliðin nedeni, salt kendisi olmadýðý halde, toplumun bir bireyi olarak kendi kendini suçlu buluyordu… Bu sefil insanlar, neidüðü belli oymayan, kalitesiz ama kendi kendilerinden geçirmeye yeterli alkol ve uyuþturucu özellik içeren maddelerin etkisiyle büzülerek sýzmýþ kalmýþlardý!... Kimileri belki hiç uyanamayacaklardý... Kendisini alabildiðine kötü hissetmesine neden olan bu duygu yoðunluðundan çýkýþ yolu arýyor gibiydi… Tam da bu duygu bombardýmanýndan sýyrýlmaya çabalarken, vekillerin asilleri uyutunca kendi maaþlarýna yüzde yüz zam yaptýklarýný anýmsadý! Elinde olanak olsa, vekilleri, þafak alacakaranlýðýnýn bu saatinde Ýstiklal caddesinde gezmeye zorlayabilirdi. Sonra!... Sonra, bu yüzde yüz zam yüzsüzlüðünü ettikleri yemin metninin neresine yapýþtýrabildiklerini kendilerine sormak isterdim, diye geçirdi içinden…
Balýk Pazarý'nýn giriþindeki kokoreççi arabasýndan yükselen duman ve yayýlan kokular insanýn içine iþliyordu!... Bu arabanýn önünden bilmem kaçýncý kez gelip geçen üstünde yok, baþýnda yok açlarýn nasýl bir iþkenceye katlanmakta olduklarýný düþündük sýra içi burkuluyordu Hilmi’ nin!... Örneðin þu saçý, sakalý kir içinde, bir yandan seli sümüðüne karýþmýþ, orta yaþlý adam acaba üst üste kaç tane yarým ekmek arasý kokoreç yiyebilir, diye kendi kendine içinden sorular soruyordu! Bu sýrada orta yaþlý o adam sendeleyerek kokoreç arabasýna yöneldi... Neredeyse araba ile arasýnda iki metre kadar mesafe kalmamýþtý ki, kokoreçci; "Ne var, ne istiyorsun?" diye sert bir þekilde sordu. Orta yaþlý adam yerinde duraladý, " açým " dedi ve " Allah rýzasý için " diye sürdürdü konuþmasýný... Omuzlarý düþük, sesi kýsýk; özgüvenden eser yoktu, davranýþlarýnda ve konuþmasýnda!...
sürecek
mudibeya@hotmail.com