Geceden kalma umudu kýrýk hayallerim var benim. Senden sonra sorularýn ayazýnda kaldý aklým ve kamçýladý duyduðum o sözler seni seven yüreðimi ya doðruysa beni sevmediðin ya doðruysa senin için sadece bir hevestim anlýk yaþanýlasý bir aþktým. Gecemi aydýnlatan yýldýzlar kaydý bi anda o sorularýn girdabýnda. Çalarken radyoda Zeki Müren ‘’BULAMAZSIN BENÝM GÝBÝ SEVENÝ’’ zifiri karanlýklara büründü dört bir yaným sen bilmiyorsun.

Gözümden süzüldü sevincim inceden inceye, zaten mutluluða da pek alýþýk deðildim hani, olmadý boþ ver üzülme. Seninle biraz olsa da ne demek olduðunu hissetmiþtim olmadý, fazlasýný tamamlayamadýk ne yazýk ki. Her gün güzel bir þeymiþ gibi buda yarým kaldý benim gibi. Oysaki seni ne çok sevmiþtim be sevgili

Kelimelerin uðultusu terketmedi beni yine bu sabah. Ruhumu daralttý, canýmý yaktý, tüm hayallerimin ipini çekti, son bir vedaya býraktý yüreðimi sol yanýma son kurþunu sýkarak gidiyorum senli sensizliðime bu defa acýyarak kendime seni sevmekten vazgeçiyorum sevgili

Dünyaya inat severken senden daha çok yine kabus dolu bir güne baþlýyorum içimdeki çocuk ölüyor be sevgili. Bu sabah mutlu uyanmayý çok isterdim olmadý terki diyarlara yolcuyum bi valiz dolusu senle birlikte kalbi kýrýk umutsuz yolcularýn duraðýnda son bir nefesle tüm aþklarý senin sevmeyen yüreðine býrakarak

Her yaðmur sonrasýnda
Gidiþinin yollarýna takýlýr gözlerim
Hep bir umutla yanar yüreðim
Belki bir gün dönersin diye
Soluduðum toprak kokusu ciðerlerimi parçalasada
Hala sen kokuyor papatya kokulum
Ayak izlerinse hala taze duruyor sanki
Ve yine yankýlanýyor göðün boþluðunda son sözün
Ýþte gidiyorum

Hiç düþünmedin mi vurunca kendini yollara?
Sevdiðim ne yapar bensiz diye
Yokluðunun denizinde kayboldum
Oysa gözlerinin karasýnda boðulmak isterdim
Sen bana üþüyen bir serçe
Düþümdeki penceremden bakarken
Perdenin ýþýk sýzan kenarýndan
Gidiyorum bilinmezliðe
Bir daha sevmemek üzere
Hoþça kal sevgili…
…

30.06.2013


Rasim Yýlmaz