Yolunuz Açýk Olsun Çocuklar!...
Gideni Fark Etmek, Geleni Görmek (I)

Onlarý ilk kez, 2011 Nisan ayýnda, Ýstanbul’da, Galatasaray Lisesi önünde görmüþtüm. Orada toplanýyorlar, Taksim’e doðru yürümeye çalýþýyorlardý.

Cývýl cývýl ama öfke doluydular. Biraz þaþkýn ve daðýnýktýlar. Bizlerin alýþkýn olduðu örgüt, yürüyüþ disiplinleri yoktu. Dans eder gibiydiler. Baðýrýyorlar, sloganlar atýyorlar, müthiþ esprili pankartlar taþýyorlardý.

YGS’de ortaya çýkan þifre skandalýna karþý tepki doluydular. Borç harç dersaneler gidiyorlar, geleceklerini üniversiteye girip iþ sahibi olmakta görüyorlardý. Ama Mod Medyan denilen þifre yöntemiyle sorular, 10.000 malum dersanelerin öðrencisine daðýtýlmýþtý. Gecelerini gündüzlerine katarak çalýþmalarý, diþten týrnaktan arttýrýlarak yapýlan onca masraf boþa gidecekti. Bu haksýzlýða karþý çýkýyorlardý.

Cop yediler, gaz yediler. Benim de onlarla birlikte, atlatmaya çalýþtýðým zatüreli ciðerlerimi doldurmuþtu gaz ve onca polis þiddeti görmüþ biri olarak ilk kez soluyordum bu lanet kimyasalý. Sanýrým yaþýmdan ötürü, geçen biri sandýlar da coptan kurtuldum.

Öyle saf ve öylesine güzellerdi. Ana babalarý yanlarýnda yoktu. Nasýl haberleþtiklerini anlamamýþtým. Ama ondan sonra Beyoðlu’nda ya da Cevahir’in önünde ne zaman rastlasam artlarýna takýldým bu yavrularýn. Dahasý, nasýlsa yine çýkarlar diye ben de yollara düþtüm.

Yetkililerin olayý örtbas etme çabalarý, Cumhurbaþkanýnýn, yetkililerin açýklamalarýndan tatmin olduðunu belirtmesi, haklarýnda hiçbir iþlem yapýlmamasý, iyice güveni sarstý bu çocuklarda. Her eylemde daha yaratýcý sloganlar atýyor, pankartlar yazýyor, baþlarýna neden bunlarýn geldiðini daha çok kavrýyorlardý.

O günden bu yana, saymakla bitmez haksýzlýk ve adaletsizlikle karþýlaþtýlar. Her protestolarý, þiddetle karþýlandý.

Okullarýna el atýldý, imam okullarýna çevrildi nice okul.
Yaþam tarzlarýna karýþýldý, her davranýþlarý kabahat ya da suç sayýldý.

Padiþahlýða öykünmeleri ve diktatörce dayatmalarý gördüler.

Onlar kul, köle olmak istemiyorlardý ki… Özgürlüðü, insanca yaþamý ve hayallerindeki,emeðiyle geçinebilecekleri iþleri amaçlýyorlardý.

Vurgunu, talaný, doðanýn acýmasýzca ranta çevriliþini gördüler. Nefessiz býrakýldýklarý þehirlerde yaðmalarý gördüler.

Onlar, teknoloji çaðýnýn çocuklarýydý. Zekiydiler ve tüm dünyayý, bizlerden çok daha iyi görüyor, öðreniyorlardý.
Küçücük yaþlarda akýllarýný çelmeye kalkan bilgisayar oyunlarýna ve pornolarýnýza da kanmadýlar. Güdümlü medya araçlarýnýza da…

Kendileri öðrenmek, kendileri karar vermek istiyorlardý.
Ýsyankârdýlar, normal her genç gibi. Modasý geçmiþ korkutmalarýnýzla da uyutamadýnýz. “Din iman, cennet cehannem” deyip 4x4’lerde geziþinizi, milyon dolarlýk villalara kýsa sürede sahip oluþunuzu, gemiciklerinizi, Deniz Fenerlerinizi ve daha neleri neleri gördüler…

Bu öfke, üç beþ günde birikmedi efendiler! Damlaya damlaya göl oldu, bardak taþtý iþte!
Cin þiþeden çýktý.

Biz diyalektiði yöntem bilen sosyalistler, buna “Niceliðin niteliðe dönüþümü” deriz. Diyalektiðin yasalarý, ileri doðru iþler efendiler, ileri doðru iþler!

Biliniz ki bu gençlerin tüm deneyimsizliklerine karþýn, bu bir baþlangýçtýr. Onlar geleceðimizdir.

Onlar, ne sizlerin köhnemiþ yöntemlerinizi takacaklar ne de bizlerin bugüne uymayan savaþým yöntemlerimizi, çok bilmiþ öðütlerimizi dinleyecekler.

Onlar, küreselleþme denen kapitalizmin bu son evresinin vahþetinin kaynaðýndaki doymak bilmek kâr hýrsýnýzý, faþizminizi ve tüm iþbirlikçilerini de görecekler.

Onlar, her olguyu, zamana ve kendilerine göre analiz edecekler, deðerlendirecekler, çýkýþ için yeni yol ve yöntemler bulacaklar.

Unutmayýn efendiler! Hiçbir diktatörlük þiddetle ayakta kalmadý. Kimler geldi geçti bu dünyadan… Ve tarih arada bir aksamalar da olsa hep ileri doðru aktý.

Sizin onca vahþetinize maruz kalmýþ olan bizim kuþaklar da ister elbette özgür ve güzel günler görmeyi… Ama biz biliriz ki tarihte bir kum taneciðiz yalnýzca… Bunu bilerek direniriz, bunu bilerek vazgeçeriz günübirlik çýkarlarýmýzdan… Bunu bilerek göðüs gereriz her türlü saldýrýlarýnýza…

Bizi besleyen ve eskitmeyen iþte bu tarihsel umudumuzdur.

Bu daha baþlangýç efendiler!... Bu daha baþlangýç!...

Gideceksiniz efendiler, gideceksiniz!... Bugün deðilse de yarýn gideceksiniz!...

Sizlerin yolu açýk olsun çocuklar!...

Bize düþen, ne önünüze düþmektir artýk ne de ardýnýzdan bakmak…

Bize düþen, sizi anlamaktýr çocuklar, sizi anlamak!...

Yanýnýzdayýz çocuklar, yanýnýzdayýz!…

NOT: Anýmsamak amacýyla, 2011’de þifre olayý ile ilgili olarak yazdýðým “Tatmin Olamýyorum Ey Okur” baþlýklý üç yazýmýn linkleri aþaðýdadýr.

1) http://www.izedebiyat.com/yazi.asp?id=98692
2) http://www.izedebiyat.com/yazi.asp?id=9873
3) http://www.izedebiyat.com/yazi.asp?id=98773

19.06. 2013
Vildan Sevil