Ne seninle, nede benimle baþlamayacaktý bu satýrlar. Baþka düþlere olta atacaðým bu gece. Yeni aldýðým ayakkabýlarýn canýmý acýtmasý bile daha çok düþündürüyor beni þimdi. Acýlar düþündürür kendini.

Düþlerim var elbette, ama ben yokum, içinde birbirimiz olan bütün düþlere. Bu yüzden, birkaç satýr þiir yazarak geçiþtireceðim bu zamaný aðýrlýðýnca...duracaðým kýsaca burada. Kýsaca içimi parçalayan kelimeler pazarlayacaðým bir anlamda..Yüzüne karþý deðil, yüzündeki karþý kýyýya. Kendi yüzümle...

Bir yýðýn iþe yaramaz cümle..kamp ateþi yakýlmýþ tenimde yüzüme kapaklanan..alev mavisi bakýþlar altýnda, oldukça eprimiþ bir þekilde..duracaksýn kýsaca orada. Sürekli yüzüme baktýðýný, sürükleyerek tekrarlama safhasýnda. Anlamýþ gibi yapýp, susacaðým. Ne sen olacaksýn, ne de ben..birarada..Yüzümdeki yüzüne dair..Birkaç kendini bilmez kelime..Nasýl baþladýðýný bilmeden..Kendi yüzünü doðuracak herþey..Hiç yüzünden.

...
Herkes sevmez benim kadar bu uzaklýðý, /Takvimde koparýlmamýþ günler durur, /Bir çocuk zemheri vakti, /Ben beklerim, /O uyur...aþk deðilse de bu..bilirim benim yüzümden..sonra, sana döner yüzünü zaman, anlatýr bana.. iki duvarýn kesiþtiði noktada, kapatýr gözlerimi, dinlerim...

Daðýnýk bir ev gibi yüzün þimdi, dumanlanmýþ bir seviþme..ve yüzümde býraktýðýn daðýnýk kýrkyama..zamana soðuyan.. Alýntýlý bir hayatýn, dar koridorlarýnda yaþamaya dair..kendi halinden içedönük bir ifadeyi deðiþ-tokuþ ederek kimseye göstermeden..Derli-toplu bir sisteme ayakizi býrakmadan, (sistem nedir bilmeden, bilinen sistemden burun bükerek..) usulca terkederek kendini..ve sadece senin gözlerinde yer ettiðimi, düþündürmeden bana bu hayat..terkederek gözlerinden kendimi...yüzümden kovdurana dek..hangi fýrtýnadan daha sessiz..

Þimdi soðuk mevsimler zamaný..peþinden gidilen bir serüvenin kýsýk sesleri ardýnda. Ne çok derdi vardýr elle tutulmayan bir yüzün. Herþey onun yüzünden olur, dokunulmayan gözyaþlarýný rüzgarda kurutan bir yüzün. Nasýl, niçin, neden sorularýný aynalara saklayan bir yüzün. Benim göremediðim, benim dýþýmda, benden habersiz, onarýmsýz bir yüzün. Yüzüm kadar acýya dayanýklý. Benim yüzüm.

Herþey benim yüzümden oldu..benim bile ulaþamadýðým bir hiç yüzünden..Hiç yüzünü gördün mü, karanlýðýn.. Kaç kez seviþtin hiç yüzünle..Kýrýlan hayallerinle kaç soðuk odada, kaç kez bir hiç yüzünden barýþtýn..Sonrasýz ve yorgun..kendine ait sandýðýn gerçek yüzünle..kaç kez karþýsýna çýktýn hayatýnýn, ‘gerçek sevda’ büyüsüne kapýlarak..kaç kez öldün hiç yüzünden, benim yüzümden, kendi yüzünden..olmayan..kaç ölüm eder, bu hüzün...

Neden bu kadar düþündürür beni bilemem..gece dediðin zaman, neden gökyüzü soyunur karþýmda..aynalarda bir baþka bahar..sevdanýn anlamýna ‘lal öpüþler’ yakýþýr. Sabahlar senden önce yapar makyajýný..senden önce uyanýr yüzün..yüzüne, senden önce tarih düþürür zaman...körpe bir utangaçlýk ellerin..titredikçe..

Kandýrýr kendini sonuçta..ne derse kim, kim nasýl emrederse karþýsýndakine..Ne seninle, nede benimle olmayacaktý..sonuna kadar baþlanýlan, sonuna kadar gidilemeyen bir gece için. Böyle sonlanmayacaktý yaþanýlanlar..(ne kadar yaþanýldý, neden, niçinlerle sürüp giden bir hayata sataþmalar yýðýntýsý..) Böyle baþlamayacaktý iç kanamalar..böyle durmayacaktý..

Þimdi, bu çýplaklýk giyinilmez bir hiç yüzünden..benim yüzümden deðil, yüzümdeki yüzünden..iðnelenen acýlarla..birikerek daha da acýtan tarafýndan.. Usulca yoruluyorum zamana, /Acelem yok, /Sokak aralarýnda düþürdüðüm cümleler var, /Kaybettiðim baþtan...

Belki de bu yüzden..Hýzlý geçilen bir hayatýn, seyrekleþen takýntýsýnda yakýþtýrýldý bize yaþamak..Yenik sayýlmadýkça, uzak olsa da umutlar..birgün belki diyerek..hangi yüzle..

Ne seninle, nede benimle bitmeyecekti bu gece..burada yazýlanlar..burada kalacak olanlar..Ben baþka düþlerin balýðý..bilmediðin okyanuslar renginde.. unutulmuþ..çarmýha gerilen yüzümle..Düþlerim var elbette, ama ben yokum, içinde yüzün olan bütün düþlere...Kýyýsýz bir geçmiþte..ellerim denizfeneri...






www.designsione.cjb.net (Aralýk 2002)