SON NEBÝ
Beke vadisinde bir feryat koptu,
Feryadý duymazdan geldi Ýbrahim,
Emir yaratandan yapmasý haktý,
Ýbrahim soyundan geldi son nebi,

Hacer ana yavrusuna sarýldý,
Sandý ki Ýbrahim bana darýldý,
Hakta la emrini hacer de aldý,
Ýbrahim soyundan geldi son nebi,

Hacer ana þaþtý düþtü telaþa,
Sonra kader dedi gelenler baþa,
Sefadan Merve ye git koþa koþa,
Ýbrahim soyundan geldi son nebi,

Melek indi Ýsmail in yanýna,
Zemzem çýktý can eyledi canýna,
Cürümlüler geldi hacer yanýna,
Ýbrahim soyundan geldi son nebi.

Faran daðlarýnda çöl ortasýnda,
Hazreti âdemden gelen nesilde,
Karanlýk cehalet put ortasýnda,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Ýbrahim; Ýsmail on iki oðul,
Yirminci göbekten Adnan da bir kul,
Abdullah’tan oldu Kâinata Nur,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Adý müjdelendi kondu Muhammed,
Sýrtýnda var idi mührü risalet,
Doðuda batýda nurlandý elbet,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Kabe de ki putlar devrilip döndü,
Mecusi ateþi doðarken söndü,
Ýnsanlýk Nur ile gün aydýnlandý,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Sütanne halime tereddüt eti,
Süt çocuk alýnca bereket geldi,
Bir’ e yetmeyen süt ikiye yetti,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Melekler kalbini yardý yýkadý,
Birazý zemzemdi birazý kardý,
Yarasýný yine melekler sardý,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Anne ile Medine’nin yolunda,
Ümmi eymen ile girdi kolunda,
Azrail emanet aldý sonunda,
Hem yetim hem öksüz kaldý son nebi.

Dede ile amca himaye etti,
Putlara tapmanýn devride bitti,
Karanlýk dünyayý aydýnlýk etti,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Rahip bahira da sýrrýna erdi,
Bir bulut kervaný gölge ederdi,
Kervaný çaðýrýp yiyecek verdi,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Onurlu ve izzetliydi Hatice,
Son nebiye eþe vardý netice,
Ebu-l kasým hüzün ile sevince,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Sadýk rüyalarý haberci olmuþ,
Nur daðýna doðru yola koyulmuþ,
Hira maðarasýnda bir haller olmuþ,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Ýlk Bismirabbuke dedi yaratan,
Cibril ile ayet, ayet sýradan,
Dünya aydýnlandý onun nurundan,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Nur daðýnda buluþmuþtu iki Nur,
Ebu cehillere düþmüþtü bir kor,
Cehaletin gözü görmüyordu kör,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Hira da baþladý altý yüz ondu,
Bir titreme tuttu sandý ki dondu,
Gelen nebilerden buda en sondu,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Güneþi doðmuþtu tüm insanlýðýn,
Kapýsý kapandý karanlýk çaðýn,
Kýyamete kadar yanar ýþýðýn,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Ýlk önce Hatice biat eyledi,
Sonra amcaoðlu hazreti âli,
Zeyd ibni harise ve Ebubekir,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Bir nur kervanýydý hýzla yol alan,
Sýraya girdiler hazla katýlan,
Kafasýna iþkembeler atýlan,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Köle bir çobandý daðlarda Bilal,
Süt ikram eyledi aðladý Bilal,
Son nebiye candan baðlandý Bilal,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Cehalet canavar insaný yerdi,
Son nebiye son kitabý gönderdi,
Yaratan Nurunu Cibril le verdi,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Öz amcasý hakaretler yaðdýrdý,
Zulüm etti yurtlarýndan kovdurdu,
Sonra aydýnlandý cehalet yurdu,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Sefa tepesine çýkýp seslendi,
Azgýn cahil davet ile uslandý,
Kul zulüm ettikçe hakka yaslandý,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Ebu leheb el kaldýrdý kurudu,
Ummü cemil kocasýyla bir idi,
Gelip sordu bakar gözü kör idi,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.

Ayýrmadý hiçbir kavim kabile,
Ey insanlar dedi çaðýrdý dine,
Ebu cehillerin cehaletine,
Güneþ gibi doðdu geldi son nebi.
Halife BOZBAYIR