DÝLÝM TUTMAZ
Oturmuþsun karþýma, of çekip duruyorsun,
Bilinmez ki kendine, ne soru soruyorsun,
Halin çok belli eder, mum gibi eriyorsun,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Çeyrek asýr önceydi, terk edipte gideli,
Koltuða kilitlenmiþ, çözülmüyor bak eli,
Konuþmak istese de, konuþamazdý dili,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Mutlu musun sormama, gerek yok göz önünde,
Sim siyah betin benzin, sanki yanýk teninde,
Allah belaný vermiþ, iþte böyle seninde,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Sana olan aþkýmýn, kýymetini bilmedin,
Kendine verdin ceza, inim, inim inledin,
Yýllar sonra gönlünün, sesini mi dinledin,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Hatýraya saygým var, beddua da edemem,
Kollarýný açsan da, artýk sana gelemem,
Mutlu bir hayatým var, istesem de bölemem,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Yara kabuk baðladý, üzerinde sargý var,
Hayat bana Gülþen de, bak senin için dar,
Deme sakýn geçmiþte, güzel anýlarým var,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Ömrü ikiye böldüm, senli ve sensiz olan,
Bu dünyaya diyorlar, deðil ki insan yalan,
Senin bana yaptýðýn, yapmamýþtý boz yýlan,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.

Düðünüme gelmiþsin, sanki cenazedesin,
Gözlerin mahmur durur, hiç çýkmýyor bak sesin,
Sýrma saça güvendin, kel çýktý düþtü fesin,
Daha beter ol desem, yinede dilim tutmaz.
Halife BOZBAYIR