Yalnýzlýðý nasýl anlatýrsýnýz?

Bir düþünün ki sizden yalnýzlýk temasýný görselleþtirmeniz istendi. Ne yaparsýnýz, neler gelir aklýnýza?

Kimine göre; elinde bir fincan sýcak kahve, bir manzaraya karþý biraz buruklukla yudumlarken kahveni yalnýzsýndýr.

Kimine göre; eve girdiðinde seni karþýlayan ve bir tebessüm göstermeyen insanlar olmadýðýnda yalnýzsýndýr.

Kimine göre; sevgilin yoksa, arkadaþýn yoksa yalnýzsýndýr.

Kimine göre; telefonunda bir mesaj görmediðinde veya arayanýn soranýn olmadýðýnda yalnýzsýndýr.

Kimine göre; alýp baþýný kendine sahillere vurduðun anlarda yalnýzsýndýr.

Kimine göre; artýk yapacak bir þey bulamadýðýnda ve hep beklemekten yorulduðunda kendini abuk sabuk iþlere veriyorsan yalnýzsýndýr.

Kimine göre; yanýna yoldaþ bulamadýðýn zamanlarda kendi baþýna oyun oynuyorsan veya film izliyorsan yalnýzsýndýr.

Kimine göre; herkes sana vefasýzlýk yapmýþ, sýrtýndan vurmuþ, dolaplar çevirmiþse arkandan ve artýk yüzüne gülmüyorsa aynalar yalnýzsýndýr.

Kimine göre ise; toplumun hep itilen tarafýnda yaþayan, kabullenilmeyen, hep yargýlanan, tercihlerinden dolayý aþaðýlanan,istemediði hayatlarý mecburiyetten yaþayanlar insanlar dibine kadar yalnýzdýr.

Böyle bir yalnýzlýðý tasvir edelim hadi o zaman. Bu maddeye kadar saydýðýmýz tüm yalnýzlýk halleri sahnelenmedi mi yýllardýr? Dizilerde, sinema filmlerinde, tiyatrolarda, kliplerde her yerde gördük ve alýþtýk bu tablolara. “Yalnýzlýk nasýldýr?” diye sorduðumuzda illa ki bu sahnelerden parçalar bulduk içimizde. Peki þimdi ne oldu da toplumun hor görülen kesiminin yalnýzlýðý tema olarak iþlenince kýyametler koptu?

Cevabý basit. Bizler toplum olarak, alýþageldiðimiz þeylerin dýþýndaki ve özellikle üzerini kapattýðýmýz konulardaki acý gerçeklerin yüzümüze vurulmasýndan ve alelen ifade edilmesinden hiç mi hiç hoþlanmýyoruz. Bunu Cem Adrian yaptý ve gösterdi bize inkar ettiðimiz ve unuttuðumuz bir parçanýn yalnýzlýðýný. Bunun adý sanattýr evet; çünkü sanat, sanat yapan kiþinin hayal gücüdür ve nereden anlatmak istediðinin bir özgürlüðüdür. Bunu sanatçý yap(a)mazsa kim yapabilir? Belki bir tiyatro oyununda, belki bir dizide, belki bir klipte bunun yansýtýlmasýndan doðal bir olgu yoktur.

Türkiye’de erkek egemen toplumun izleri ve haykýrýþlarý aslýnda bu.
Fatmagül’e tecavüz sahnesini aðzýnýn suyu akarak “vah, tüh göremedim abi!” nidalarýyla izleyen sapkýn zihniyetler þimdi erkeklik unsuru üzerinden 2-3 dakikalýk bir mesaja ateþ püskürüyor.
Behlül yengesiyle birlikte olurken seviþme sahnelerini rekor týklarla izleyen beyinler þimdi erkekliklerinin (!) bir nebze ifþa edilmesinden rahatsýzlýk duyuyor.
Murat Dalkýlýç “bir güzellik yapsana, gece benle kalsana, kitabýna uydur gel, uysa da uymasa da” diye baðýra baðýra seviþmeye davet ediyorken þarkýlarýnda ve siz bunu hoplaya zýplaya beðenerek dinliyorken ve söylüyorken ne Cem Adrian dinleyebilir ne de onun yýllardýr vermeye çalýþtýðý mesajlarý anlayabilrsiniz. Kusura bakmayýn da buna yalnýzca “Bu ne perhiz, bu ne lahana turþusu!” denir.

Gerçekçi olalým biraz. Tabularýmýzý yýkarak izlediðimizde ve dinlediðimizde bütünün neyden bahsettiðini çok net anlayacaðýz. Bu kadar yaygaranýn koparýlmayacaðý ve düþünce özgürlüðünün yasaklanmasýna gerek kalmayacak olgunluklara eriþebileceðimiz günler yaþamak ümidiyle.