Son durakta ineceðini bilen yabancý bir yolcu gibiydi. Otobüse biner binmez hangi durakta ineceðini söyler, oraya geldiðinde þoförün onu uyarmasýný bekler, kafasýný onunla meþgul etmek istemezdi. Ýneceði yere geldiðinde uyaracaðýndan emin, seçimle yeni iþbaþýna gelmiþ bir politikacý gibi. Belki de hiçbir þeyini emanet etmeyeceði tanýmadýk bir otobüs þoförüne, gideceði duraðý emanet etmiþ olurdu. En köþe koltuða geçer. Genelde güneþli olan bu þehirde güneþten ters tarafa oturmayý tercih ederdi. Oturduðu an küçük cep kitabýný çýkarýr. Kocaman parmaklarý ile sayfalarý çevirmeye uðraþýrdý, telaþlý telaþlý. Bu sefer yanýna oturan genç bayan, parfüm kokusunu her yerine sindirmiþti. Önce rahatsýz oldu. Dikkatini daðýtýyordu. Ama sonra okuduðu kitap ile ilgilendiðini farketti. Daha çok farkedilmemeyi tercih ederdi. Nedense bu ufak tefek kýzýn, kendisini farketmesinden rahatsýz olmamýþtý. Otobüs ani fren yaptýkça, yolcu býrakmak için deðil de kenarda yürüyen yolcularý kapmak için , klakson neredeyse baþka tarafa giden adamý bile bu otobüse binmeye zorlayacak kadar ýsrarlý çalýnýyordu. Bu o kadar alýþýldýk bir durumdu ki kimse rahatsýz olmadýðý gibi, eli kornadan kalkmayan adam nasýl oluyordu da benim ineceðim yeri asla unutmamýþtý bugüne kadar. Kýzýn cep telefonu çaldý. Hoþ bir melodiydi bu alýþýldýk deðil. Zaten böyle durumlarda her þey farklý gelmez mi? Bakýþ açýsý dedikleri böyle bir þey galiba. Kýz farsça konuþuyordu. Evet bu dili iyi bilirdi. Divan edebiyatýna duyduðu ilgi kendisini üniversitede bu dile yaklaþtýrmýþ, yýllarca onlarýn dili üzerine araþtýrmalar yapmýþtý. Emekliliðinde belki biraz paslanmýþtý ama zaten halk dili ile konuþuyordu.
-Gelmek istemiyorum. Yalnýz gitmelisin. Hatalarýn sana ait. Doðmamýþ bir çocuk için yarýn yoktur. Dedi ve kapattý.
Kitabý elinde sadece görümlük tutuyordu. Ama kýz da onu dinlediðini farketmiþ olacak ki ona gülümsedi. Camdan, kýzýn görüntüsünü izlediðini farketmiþti . En son ne zaman bu kadar utandýðýný hatýrlamýyordu. Hemen gözlerini kaçýrdý. Boþuna kitabý da açýk tutmadý. Çünkü son okuduðu iki sayfadan da hiçbir þey anlamamýþtý. Þu hýzlý okuma tekniklerini de bir türlü anlayamadý. Zaten o eski usul her þeyi sindirmeden okuyamayanlardandý. Ýki gözünü þaþýlar gibi, bir dizenin sonuna, bir baþýna yetiþtiremedi bir türlü. Cama bir daha baksa görür müydü yine ayný silueti? Hain trafik, yan taraftaki kocaman kamyonun yan dikiz aynasýnýn ýþýðý, tüm sihri bozmuþtu camdaki. Bazý anlar bir resim gibi anlýk kaydedilir beyinlere. O sýrada kulaðýndaki Chopin’nin Grande Poloniase ,sanat adý altýnda yýllar önce yapýlan, hangi duygu yaðmuru ile ýslanan, gurur inceltici taksille çalkalanan aþk zannedilen ihtiraslarýn beþiðinde, bugün para karþýlýðý yapýlanlara kýyasla daha çok mu sanattý ? Ya da þimdikiler mi ? Para karþýlýðý ödenen her þey ticaretse, sanatta ticaret ise, onca resmin arkasýnda, sadece Atatürk mü var ? Yoksa Anýtkabir mi diyeceðiz ? Yoksa o, kendisinin yaratmadýðý bir dünya için, sakat insanlarýn hissettiði gibi her an kendi eksikliðinin yüzüne vurulduðunu mu zannediyordu? Acaba aþaðýlýk hissi; reddedilmek mi bir kadýn tarafýndan, iþe kabul edilmemek mi, uygun olmamak mý, torpilinin olmamasý mý, hangisine yorulurdu?
Kýzýn, otobüs camýnda gördüðü gölgesi, gözünün önünden gitmiyordu. Gerçek yüzünü unutmuþtu bile. Ýnsanlara çoðu kez merakla beraber gelen, karþý tarafý tanýma tutkusu, aþk gibi algýlanabiliyor. Genç yürekler, bunu ayýrt etme yetisinden yoksun olduklarýndan, baþlarýndan geçen piþmiþ tavuðun baþýndan geçmiyor. Onu övdüðüme bakmayýn “Sütten aðzý yanan yoðurdu üfleyerek yerler” derken onu kastetmiþ olabilirler kanýmca. Aþk zannettiði nice duvara çarptýktan sonra, nice bariyerlerden yuvarlandý anlatamam. Ama o kadar yönergelerle hareket etmeye alýþmýþ bir toplum olarak onu yadýrgayamazsýnýz. ” Acil çýkýþ, Yangýn Alarm Butonu” bir derece anlaþýlýr ama “Musluklarý açýk býrakma, Lüzumsuz ise söndür sizce normal mi? Artýk bu oklar bile ise yaramamýþ olmalý ki hareketiniz ile açýp kapanan elektrik düðmesi ve musluklar icat etmek zorunda kaldýlar. Ýcatlarýn bir zorunluluk gereði ortaya çýktýðý düþünülürse; fayda-maliyet analizi ayrýca yapýlabilir. Ama benim endiþelendiðim kýsmý, yangýn çýktýðýnda, yangýn alarm butonuna basmak için de bir yönerge gerekeceði zamanlardýr.
Arabadan ne zaman indiðini bilmiyordu. Arkasýndan, otobüs daha önce olduðu gibi deðildi. Bir boþluk býrakmýþ, bulmacada siyah kýsýmlar birden artmýþtý. Halbuki o, her tarafýný doldurduðunu bulmacayý bitirmeye yaklaþtýðýný hissetme yanýlsamasý içinde iken. Bu tür baþlangýçlarý hiç sevmezdi. Milattan önce, Ýsa’dan önce, Rönesans’ tan önce ta ki sonraya kadar ne çok zaman geçer. Siz tarih okurken bir göz ucu kadar bir mesafe, yaþarken bir dolu ömür.