Ömrüm müsvedde kâðýt,
Ya ýslah et ya daðýt.
Ya parçala buruþtur.

Lale deðil gül deðil
Bu ürkek gönül deðil
Sensiz tüm âlem boþtur

Kurtar nefsin elinden.
Zehir kusan dilinden,
Onun yolunda koþtur.

Sönmeyen ateþine,
Güneþler güneþine,
At bu teni tutuþtur.

Öðret onun zikrini,
Fikrini ve þükrünü,
Onun aþkýyla coþtur.

Düþünüp ahval nice
Tenhalarda gizlice
Yâri anmak ne hoþtur

Koþturup ben ben diye
Meylettirme faniye
Dünya üç beþ kuruþtur

Hadim dön sevgiliye
Benzet nefsi ölüye,
Sevgiliye kavuþtur.