Meydanlar dolup taþýyor, çýlgýnca alkýþlýyorlardý. Hangi vatandaþa mikrofon uzatýlsa; ülkeye huzur geldiðini söylüyor, 12 Eylül’e ve darbecilere övgüler düzüyordu.
Ýþte o huzur ortamýnda gencecik fidanlar iþkencelerden geçiriliyor, darbecilerin kurduklarý idam sehpalarýnda can veriyordu.
Dönemin gazabý solcu ve milliyetçilerin üzerine çökmüþtü. Onlara karþý bu kadar hoyrat ve acýmasýz olan darbeciler, Ýslami hareketleri ise besleyip büyütmekte tereddüt göstermeyecek, darbe sürecinden güçlenerek çýkan sadece Ýslami hareketler olacaktý.

Bu günkü iktidar, çekilen acýlarýn hiçbir tarafýnda olmayýp, baþkalarýnýn çektiði acýlarý paketleyip satan iþbilir bir satýcýdýr aslýnda. Ne kadar ilginç; darbenin maðduru sol ve milliyetçi hareketler olmasýna raðmen, ‘darbe’ söylemini pazarlayarak oya tahvil etmek, hatta bir iktidar sopasýna dönüþtürmek, darbenin tonton çocuðu Ýslami harekete kalacaktý.
*****
Gerek darbe, gerekse de Kenan Evren figürünün mevcut iktidara katkýlarý, bununla sýnýrlý deðil. Yargýyý iktidar güdümüne sokan 2010 referandumunda iktidarýn en büyük kozu yine darbeciler, yine Kenan Evren’di.
Ýktidarýn referandumdaki en baba silahý; “darbecilerden hesap sorulacak” söylemi oldu. Darbecilerin baþý Kenan Evren’de; “yargý yolu açýlýrsa intihar ederim” diyerek iktidara vokal yapýyordu. Ýdam sehpalarýnda can veren solcular ve milliyetçiler için gözyaþý akýtmak bir kez daha islami harekete kalmýþtý. Solun ve Milliyetçilerin karþý çýkmalarýna raðmen anayasa deðiþiklikleri halka onaylatýlmýþ, yargýyý iktidar güdümüne sokmanýn kapýlarý ardýna kadar açýlmýþtý.

Ancak anayasa deðiþikliði sonrasý darbecilerden hesap sorulacaðý adeta unutuldu. Referandum sürecinde dillerden düþmeyen hesap, darbecinin banka hesabýndaki artýþla sýnýrlý kalmýþ, Kenan Evren’in 11 bin 400 lira olan emekli maaþý da 12 bin 300 liraya yükseltilmiþ, Kenan Evren intihar etmemiþti.
*****
12 Haziran 2011 seçimlerine 12 gün kala darbecilerden hesap sorulacaðý bir kez daha hatýrlanacak, ifade vermeye çaðrýlacaklardý. Darbecileri ifade vermeye çaðýrmak için seçim sandýðý beklendiðinden, 12 Eylül döneminin Deniz Kuvvetleri Komutaný Nejat Tümer ne yazýk ki vefat etmiþ, Ondan sorulacak hesap ilahi mahþere kalmýþtý. Neyse ki bu detay çokta önemli deðildi. Kenan Evren figürü tek baþýna bile iktidar için yeterli oluyordu.

Fakat çok garip

Devlet koyduðu yasalarý kendisi çiðniyorsa, orada hukuk devletinden söz edilemez. Ýktidar, 100 yaþýna merdiven dayamýþ iki adamý yargýlýyor gibi yapabilmek için, hukuk kurallarýný alt üst etmekten çekinmiyor. Fakat çok garip; bunca zahmete raðmen ortada bir seçim sandýðý bulunmuyor.

Ýþte bu noktada Meclis Baþkaný Cemil Çiçek tarafýndan yapýlan bir basýn açýklamasý yetiþiyor imdadýmýza. Bakýn ne diyor Çiçek.
”Bir taraftan askeri müdahaleyi gerçekleþtirenleri yargýlýyoruz bir taraftan da ayný iradenin yaptýðý bir anayasa ile yönetilmeye çalýþýyoruz. Bu baþlý baþýna demokratik eksikliktir, demokratik ayýptýr. Yeni bir anayasanýn yapýlmasý, bugünkü yargýlama kadar önemlidir.”

Olay iþte tam da budur. Amaç darbe ile hesaplaþmak deðil, bu davayý çýkarýlmak istenen yeni anayasaya malzeme yapmaktýr.
Buradan iddia ediyorum; yeni anayasa için mecliste kurulan komisyon tamamen bir tiyatrodur. Ýktidar en baþtan beri, muhalefetin uzlaþmaz tavrýndan þikayet ederek o anayasayý referanduma götürme hazýrlýðý içerisindedir. Kenan Evren’in yargýlanmasý ise, o referandumda kullanýlacak bir þov malzemesi, bir silahtan ibarettir.

12 Eylül on binlerce maðduru olan ve iki yaþlý generalin yargýlanmasýyla kapatýlabilecek bir hesap deðildir. Bu dava, hesap sorulacaðý umudu pompalanarak, o sürecin acýlarýndan oy yontmayý hedefleyen bir maniveladýr.

12 Eylül dönemi zulümlerden oluþan bir buzdaðý ise, Kenan Evren’in burnu da iktidar partisi omzuna her dokunduðunda sandýðý gösteren bir pusuladýr.

Ýstanbul, Nisan 2012
Mustafa Yener