/“Fikirlerini ve söylediklerini asla kabul edemem..Ama onlarý söyleme hakkýný ölünceye kadar savunurum..” Voltaire/






neden ellerim yanar böyle zamanlarda

üþümeli oysa içimdeki bam telim

kaným beynime sýçrar

titrer bedenim

onulmaz bir yarasý insanlýk tarihinin

kan þiddet ve zulüm



bir sanrýya bende akýl denen ukala

kaç akil gelmiþ geçmiþ hala sorgusundayýz

ne bir yolun baþýnda ne de ortasýndayýz

herkes kendi derdinde

yüreklerde is ve pas

herkes sevgiye muhtaç

herkes asýrlardýr aç



yollara býrakýlan masallardaki taþlar

yol göstermek yerine takýlýr ayaðýma

zannýn pençelerinde kývranýr bedenimiz

ne yanlýþa egemen ne doðruya gebeyiz



doðrular üzre ahkâm

yanlýþlar silsilesi

aklýn yolu birse nerde bunun kisvesi

ben mi yanlýþ öðrendim

bunca zaman bekledim

hala bir ýþýk bekler insanlýktan gözlerim



hangi kapýyý çalsam bir buhran manzarasý

hangi yüreðe konsam bir gönül fýrtýnasý

kuþbakýþý baksan da seçilmez doðru yanlýþ

/anladým Hakikat’in yeri deðil burasý/