öyle bir ben iþte...
öylesine yazayým dedim, ilk kez kafam rahat yazarken o yüzden birazcýk kötü olabilir kusura bakmayýn þimdiden. sanýrým bunu bilerek yazdým beklentiniz ne kadar düþük olursa sonuçtan o kadar memnun kalabilirsiniz=). öyle ya hayatýn kuralý bu böylece olasý hayal kýrýklýklarýndan kaçýnmýþ oluyoruz. dedim ya ilk kez kafam rahat ve ben yazý yazýyorum ne içimde bir telaþ ne gözlerimde bir sýkýntý. tamamen keyfi ve zevk için karar verilmiþ kutsal bir an bu. ama kötü yanlarý da varmýþ ne bileyim, akýcý deðilim mesela 5 dakikalýk iþ oldu yarým saat. aslýnda amacým kendimle olan konuþmamý size yansýtmak. bilmiyorum neden bunu istediðimi sanýrým bir tür psikopatým. evet, bu yazýyý tüm üye olduðum edebiyat sitelerime koyucam. herkes bilsin istiyorum. öylesine bir ben var iþte...
geçen gün kendi kendimle muhabbet ederken aklýmdaki bir soru çözüme kavuþtu. neden bu dünyada olduðum gözümde o kadar net bir þekilde parýldadý ki o aný hiçbir ana deðiþemem. tabii ki bunu söylememe gerek yok zaten konu bu deðil. sadece paylaþmak istedim. öylesine istedim. bu arada istanbuldaki kuþlarýn acilen beslenme düzenini deðiþitirmesi gerekiyor. zaten bugün martýnýn tekini alakasýz bir yerde uçarken yakaladým. aslýnda bu bizim suçumuz deniz öylesine pis ki ne zaman vapura binsem midem kalkýyor. hayvan da beslenemiyor aç kalýyor þehrin içine kadar uçuyor yiycek bulmak için, sonra bizim kafamýza geri dönüþüm yapýyor aslýnda iyi de yapýyor; hani hak etmiyor deðiliz. ben o martý olsam tüm martý toplar... neyse bu kadar paylaþýmcý olmaya lüzum yok. bir baþka konu ise taksiler, gün içinde en pozitif anlarýmda bile hay bu hayatýn taa.... dedirttiren tek ama tek þeyleri. neyleri bilemedim sonuçta bu öylesine bir yazý deðil mi? sözcük bulamaya kasmama gerek yok sanýrým. evet, bu yeni bir akým bu özgürlük denemesi:D. içimden çýkaný kaðýda yazdým denemesi bu! taksileri sevmiyorum iþin özü bu. ve sanýrým ehliyetimi alma dürtüsünden vazgeçebilirim sýrf bu yüzden. ama ne var ki karavan hayalim ehliyetimi tüm o anlamsýz ve bana göre gayette abartýlý bir rakamý olan harcý yatýrýrken mutluluk duymaya itiyor. öyle garip bir rakam ki küsartlý falan. ayrýca sürücü kursunun dosya tutma parasý da cabasý. sanki elinde taþýdý, altý üstü klasörü rafýna kaldýrdý. her neyse birazda güzelliklerden bahsetmek lazým.
aslýnda birazda garip özelliklerimden bahsedesim var.
bazen yürürken gözlerimi kapatýyorum, bu çok eðlenceli ve garip bir his. bazense gökyüzüne bakarak yürüyorum ve birine çarpýnca normal yürümeye devam ediyorum. gökyüzüne bakýnca neden burda olduðumu hatýrlýyorum sanki... ve körmüþ gibi yürümek her an herþeyi kaybedebileceðimi hatýrlatýyor. bazen merdivenleri çýkarken dans ediyorum ve en suratsýz komþumun kapýsýnýn önünden geçerken belki delikten bakýyordur diye garip hareketlerde bulunuyorum. ne biliyim herkes gülmeli. bazen otobüste aklýma bir þey geliyor ve suratýmda aptal bir gülümseme oluyor eskiden insanlarýn fark ettiðini fark edince suratýmý toplardým þimdiyse bana ne diyorum. günün her aný düþünüyorum 24 saat boyunca beni hiç yalnýz býrakmýyorum. he bir de çok güzel tarot bakarým bu artý bir puan olsa gerek. bazen bazý insanlara sarýlasým geliyor mesela humanities hocasý. ne bileyelim bazý insanlar çok sevimli. keþke yadýrganmasa samimi olmadan sarýlmak ama sanýrým bu bazý açýlardan çok da iyi olmazdý. bir de sabah 6da kalkacaðým günler uyuyamýyorum bir saatim kaldý iki saatim kaldý gibisinden tuhaf bir stress oluyorum. her neyse daha fazla yazmayacaðým gittikçe garipleþebilir. hala benden hoþlanan bir kaç dostumu kaybedesim yok þu an. þu an yazmaktan sýkýldým. aslýnda en kötü denemem bu ama caným kötü yazmak istiyorsa bu benim suçum olamaz sonuçta insan ya arzularýnýn ya mantýðýnýn ya da duygularýnýn kölesi.