Ýnsan kendini daha ne hallere sokabilir
Bütün fikirlerin doðruluðuna inanarak
Ve þaþmaz dediði herþeyi kendisi þaþýrdýðýnda
Hep içinde bir düþman gibi sinsice
Bekleyen kibir sesini duyurduðunda
Güzel bir þarkýda kendi duyuþuna
Bir kýr çiçeðine bakarken kendi gözlerine þaþtýðýnda
Kendi ayaklarýna methiyeler düzdüðü yolu unutup
Selam vermeden kimseye yolculardan selam aldýðýnda

Ýnsan kendini daha ne hallere sokabilir
Bir hayvan olamaz mesela
Hayvanlar için hayatta kalmaktýr yaþamanýn yolu
Bir cisim gibi kalamaz köþede
Bir gören olur ayýplar
Düþlere bile karýþýp kaybolsa
Biri çýkar düþü bir þeye yorar

Ýnsan kendinden baþka bir hal de bilmez ya