yýllar sonra…
küçük bir telefon defterinde
ismimi gördüðünde
tepkin ne olacak çok merak ediyorum.
Belki gözlerin dolacak
Ellerin telefona gidecek
Ama arayamayacaksýn.
Anýlara dalacak, düþüneceksin.
Beni…
Sevgimi…
Ve sevgini…
Verilen sözleri, tutulamayan,
Tutulmayan sözleri düþüneceksin.
Ve hýzla doðrulacaksýn,
Ellerin ilk baþtakinden hýzlý titreyecek
Gözlerindeyse yaðmurlar saðanaklaþacak.
Ve ismimin olduðu sayfayý parçalara ayýracaksýn.
Ama seni rahatlatmaya yetmeyecek.
Beynin uyuþacak,
Kendini sokaklara atacaksýn.
Þehrin gürültüsü bastýrmaya yetmeyecek ruhundaki sesleri
Ve bana geleceksin
Beni görüp ulaþamamanýn sancýsý
bir daha düþecek kalbine…
son sözlerimi hatýrlayacaksýn o an:
“ölümüne sevdiðim benim…”
24 mart 2002 14:30