Biri yer, biri bakar

Televizyon ekranlarý ülkeye açýlan pencerelerdir. Bu pencereler ülkenin tamamýný yansýtacak kadar objektif deðiller. Birkaç yýl önce aylarca Ahu Tuðba’nýn aþklarýný, âþýklarýný, Banu Alkan’ýn partneriyle olan iliþkilerini izletmiþlerdi.

Þimdi birkaç kanalda yemeklerin yapýmý, salonunda yiyip içmek, yemekleri irdelemek gibi görgüsüzlük yarýþmasý sergileniyor. Görgüsüzlük diyorum, geneliyle yoksulu, yoksunu çok bir ülkede böyle bir program yapmak, görgüsüzlükten de öte, ülke realitesine saygýsýzlýktýr.

“Biri yer, biri bakar, kýyamet ondan kopar” derken, sizleri masa baþýnda býrakarak, kendi penceremizden bakarak, ülkeyi tanýmaya çalýþalým.


Kimin bu zengin sofra, mostra veren ekranda
Köy yerine ters düþülür sürü de siz, çoban da
Yiyin bayanlar, baylar kürdaný bizden olsun,
Þahit de biz, þehit de, adak da biz, kurban da.
2010