|
Huysuz Dede ve Yaramaz Kýz
(Yeþim Þahinkaya) 2 Ekim 2006 |
Çocuk |
| |
 Güneþin batmasýna yakýn, esen lodosla birlikte þýmaran dalgalar sahile vurmadan þahlanýyor, sonra sinsice sahile uzanýyor, küçük kýzýn ayaklarýnda köpük köpük olup duruluyordu. Küçük kýz her dalga geliþinde nefesini tutup sabýrsýzca o coþkun dalgalarýn ayaklarýnda diz çöküþünü çýðlýklar atarak karþýlýyordu. Ýleride, banklardan birine iyice kurulmuþ dedesi, torunun her çýðlýk atýþýnda okuduðu gazetenin üstünden tek kaþýný kaldýrarak kontrol ediyor, sonra tekrar gazetenin satýrlarýna dalýyordu. Zaman zaman okuduðu satýra sinirlenip elinin tersiyle sayfaya vurup aðzýnda bir þeyler mýrýldanýyordu. Her defasýnda da kasketini çýkarýp terleyen kafasýný mendille siliyordu. Ara sýra baþýný kaldýrýp tepesinde uçan martýlara bakýp “Hele bir edin de kafama, bak ben size ne yapýyorum,” deyip etrafýna göz gezdiriyordu. Bir yabancý geldiði zaman iyice bir süzüyor, tek tek inceliyor, sakýncalý bir durum olmadýðýný görünce de gazetesinin satýrlarýna geri dönüyordu. |
|
|
Ablam
(Yeþim Þahinkaya) 1 Ekim 2006 |
Aný |
| |
 "...Ablam, gün geçtikçe iyice saldýrgan olmuþ, hatta evdeki eþyalarla yetinmeyip, bizlere ve eve gelen insanlara bile saldýrmaya baþlamýþtý. Annem artýk baþ edemiyordu. Babam da akþam eve gelince, aðýr ellerinde çýrpýnan ablamýn sessizliðiyle iyiden iyiye çýldýrýyor, evi savaþ alanýna döndürüyordu. Ben ise bebeðimle köþeye çekilip, olan biteni anlamaya çalýþýyor, korku içinde aðlýyordum. Ama ablam hiç aðlamýyordu!" |
|
|
| Ben size gül kokulu sevdalar, lavanta rengi yaþamlar sunmayacaðým... Ben size yanýk kokan sevdalar, tütün kokulu yaþamlar sunacaðým...
|
|
