Çeliþkili Gölgeler
(Gülay Zengingül) 26 Ekim 2005 |
Felsefe |
| |
Yaþamýn en engebeli kýyýsýnda
Kök salmýþlýðýmýz, kendimize
Olan inanancýmýzdandý.
O köklerde dulduk dostça seviþmeyi,
O köklerde var oldu, bedenimizin insan tarafý.
Kimi zaman bize can veren
Toprakla savaþmamýz, aslýnda kendi iç savaþýmýzdý.
Ve b |
|
Gökkuþaðý Gibi! ! !
(Gülay Zengingül) 13 Ocak 2006 |
Felsefe |
| |
Hayat;
acýmasýz ve istikrarsýz bir yol..
o yolda;
edruli yumaðýna
sarýlý bedenimiz..
çözüldükçe farklýlaþan
farklýlaþtýkça düðümlenen
bir realite býrakmaz peþimizi..
kafa karýþtýran bir yýðýn bilmece..
|
|
|
aklýmýz dünlerimizde kaldý..
ve geçmiþimizde..
zaman dilimlerinden parçalar koparýrken,
eksilen aslýnda,
bir yudumluk ömrümüzdü..
****
Ne Uðruna
Önce biz olmak, benlik duygusundan uzak.
Sonra var olmak, sonra da var etmek..
Bu zincirlenmiþ düþünceyle kaybolmak
Mümkün deðildir evrende..
Yeter ki bilelim yaþamasýný..
Kaçýnmayalým sorgulamaktan..
Sorularý zor olsa da týpký cevabý gibi..
Aslýnda cevabý da kolay..
Yeter ki arýndýralým beynimizi,
Yüreðimizi, bedenimizi..
O negatif elektirikten..
Yaþamý kendi ellerimizle zorlaþtýrmak,
Sonumuzu getirmek bile bile..
Soru çok ama her soruya mutlaka bir
Yanýt vardýr bu evrende..
Yeter ki yüreðimizi ve beynimizi
Doðru yönlendirelim..
Bu evren sýfýr kilometre sunuldu bize.
Yorumsuz ve katýksýz..
El deðmemiþ bakire bir kýz gibi..
Doða cömertti, kendi içinde ki
Olaðan üstü dengesiyle sarmaladý bizi..
Sonra da insanoðlu yorumladý bu evreni
Evren aslýnda yumuþak bir hamurdu..
El deðdikçe þekillendi, þekillendikçe
Uzaklaþtý özünden..
Sonu gelmeyen hýrslarýmýz,
Daha çok güç daha çok para
Zamanýnda yapýlan toprak kavgalarý,
Ki hala günümüzde mevcut..
Benlik duygusu, biz olmaktan uzak..
Çarpýk sistem anlayýþý,
Zengin, yoksul arasýnda ki tarifi
Zor uçurum..
Köle burjuva anlayýþý..
Ki günümüzde modernleþtirildi bu!
Bir karýþ toprak için kan akýtmak,
Topraðý doyuma ulaþtýrmak bu kanla..
Savaþmak kendimizle, topla, tüfekle..
Ne uðruna!
Çocuk getirmek dünyaya..
Hem de savaþýn tam ortasýnda..
Umutlarýný, hayallerini, gülümseyiþlerini..
Ellerinden almak, sorgusuzca..
Bombalarýn toprakla kucaklaþmasý;
Aslýnda topraðýn isyanýdýr,
Yýllar sonra bizi geri veremediði..
Ne acý! içler acýsý!
Gülay Zengingül
|
|