|
Yeþil ve Mavi
(A.Latif ÝRVEN) 29 Mayýs 2010 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Madem ki durdurulamýyordu zaman, duygularýnýn coþkun ýrmaðýnda akýp gitmesini saðlayacaktýn. Bir ilki daha yaþayacak ve ilk defa aþký tende öldürecektin…
|
|
|
Çocukluk Kesitleri 3
(A.Latif ÝRVEN) 27 Mayýs 2007 |
Çocuk |
| |
 Özellikle kocaman bebeðin o küçük burundan nasýl düþtüðüne takýlýp kalýyorum.
|
|
|
Yaðmur
(A.Latif ÝRVEN) 25 Nisan 2004 |
Doða ve Dünya |
| |
 Ve yaðmur, mezarlarý da ýslatacak… Ölüler ýslanýrsa? De, yeþerir mi? |
|
|
Yokluðun, Bahar, Gelincik
(A.Latif ÝRVEN) 4 Nisan 2004 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Aþk da gelincik gibidir. Ayrýlýk hemen boyun büktürür. Acýyla canlý kalýr aþk. Ve insanýn görüntüsü, gelinciðin yapraklarýný dökmesi gibi solgunlaþýr, deðiþir. |
|
|
Zaman
(A.Latif ÝRVEN) 9 Aralýk 2003 |
Yüzleþme |
| |
 tükenmelerimiz, uzun bir soluktan sonra içimizde yankýlanýyor.. |
|
|
Ordasýn
(A.Latif ÝRVEN) 1 Kasým 2003 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Avuçlarýma deðemiyorsun. Koyuluðuna kapanamýyorum sensizliðimin kekremsi, acý tadlý zamanlarýmda. |
|
|
yaþamýn anlamsýzlýðý içinde, anlam kazanmaya zorlarýz kendimizi. hiç yoktan çýkýþý olmayan bir labirentte dolanýp dururuz. gideceðimiz yer de belli deðil ya, nereye çýkarsa yolumuz. sonra yine baþa dönüyoruz. onca çabadan sonra, hiçbir adým atmamýþ gibi. anlamsýzlýðýmýz en küçük bir aþama kaydetmez oysa. kendimizi yanýltmadýðýmýz sürece, hiçliðimiz, bir zerrenin umursanmazlýðý kadar bile deðildir belki. daha, daha.. daha aþaðý seviyelerde. bir canlý kadar ya da cansýz bir nesnenin baþkalaþýmý kadardýr yaþamý etkilememiz. buna raðmen, göremiyorsak gerçekleri, kapatýyorsak gözlerimizi ve kulaklarýmýzý, ardýndan dev aynalarýnda görüyorsak cüssemizi ve gelmiþ geçmiþ milyarlarca yaþam arasýndan, -birinden de olsa- farklý ve üstün buluyorsak varlýðýmýzýn nitelik ve niceliklerini, hiçliðimizin içinde kaybolduðumuza dair tüm malzemeyi karþýmýzdakine teslim ediyoruz demektir.
|
|
