 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Bayrammý Deðiþti
Orhan Bani
Þiir > Garip
Bayrammý deðiþti, benmi bilmedim, Bayram gelmiþ duydum, bana gelmedi
Belki o da sordu, nerdedir diye, demek bulamadý, soran olmadý
Hani oruç tutan Bayram ederdi, dost dostunu arar, halin ne derdi
Hani kardeþ idik, mümin sorardý, demek eskidenmiþ, soran olmadý
Ne þeker isterim, þerbet istemem, hiç sýlam olmadý, gurbettir demem
Eðri söyleyene, doðru söylemem, arife aramaz, Bayram sormadý
Oruç Hakkýn emri, Hakka uyarým, orucun sonrasý Bay
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Öykü > Bireysel |
561
|
|
|
|
|
Kýzým da sevdi seni tanýmadan. |
|
562
|
|
|
|
|
“Bayýldýmdý ! Annem üstelemeseydi yanýna gelmeyecektim bile.”
“Beni gönderen de babam. ‘Arkadaþ arkadaþ diyordun , haydi git bakalým,’ dedi.”
|
|
563
|
|
|
|
|
Seni seviyormuyum bilmiyorum ama fotoðrafýný sevmiyorum. Sevemedim. Ve sevmeyeceðim. |
|
564
|
|
|
|
|
Ýçinde, sabahýn ilk süprizi gibi durduðum sisli aynadan, ani bir ürpermeyle geri savrulmuþ bedenimi toparlamaya çalýþyorum. Gözlerimi, kafa kafaya gelmiþ aðýr tonajlý bedenimden ayýrmadan. Ellerimle körebe'nin taklidini yaparak, uykumla beraber, korkumu da uðurlayacak olan su birikintisinin kilidini bulmaya çalýþýyorum. Yoklayarak. |
|
565
|
|
|
|
|
Bir damla gözyaþýnda dolardý /
anneannemin bekarlýðý... /
|
|
566
|
|
|
|
|
Az sonra ses tonu daha da yükseliyor daha önce hiç duymadýðým bir ses oluveriyor öyle ki sigara dumanýnýn boðduðu ve kalýnlaþtýrdýðý sesine aracý olan her bir kelime her bir ifade gecenin karanlýðýnýn ve sessizliðinin, soðuðunun egemenlik sürdüðü bu sokakta adeta bir kurt ulumasýný andýrýyor ve her bir cümlesi önce, bu karanlýk sokaðý kendi hakimiyetinde bilen zifiri karanlýk gecenin tüm sukunet kurallarýný yerle bir ediyor, |
|
567
|
|
568
|
|
|
|
|
“Sen ne dersen ondan,” dedim. Gözlerimi gözlerinden kaçýramamýþtým. Benimkilere benziyor mu? Býyýklarým çýkýnca mý benzeyeceðim? Saçlarým azýcýk beyazlaþsa? Boyumun yaþýtlarýmýnkinden uzun olduðunu söylüyorlar ama... Utancýmý yenip yüzüne baktým. Kaþlarýna , dudaklarýna, burnuna... Ýþte yýllar sonraki ben? |
|
569
|
|
|
|
|
Anýlarýmdýr bana yaþamý sevdiren. Ýyi veya kötü diye ayrým yaparsan aralarýnda , kötü kefesine koyduklarýn karabasan gibi ruhunun sana kalmýþ tek yerini kemirir, yer bitirir. |
|
570
|
|
571
|
|
|
|
|
"Güneþi Gördüm "filminden sonra |
|
572
|
|
|
|
|
incecik öptü, býçak gibi, kesti, dili ýslak, yumuþak.. yanýyor, kokuyor aðzý, menekþe kokuyor, ter kokuyor, nemli, güneþ, toprak, çimen kokuyor, ezilen çimen, kararan.. sývýmsý, kýpýr kýpýr... kaným yapýþ yapýþ, terim, alnýna akýyor alnýmdan, pelte pelt |
|
573
|
|
|
|
|
Aðýr aðýr, her adýmda aklýndan geçen herþeyi silip atarak önce çalýþma odasýna geçip öyküyü son haliyle bilgisayara kaydedip kapattý, sonra ýþýðý söndürdü. Üstündekileri tek tek çýrakýp fýrlatarak çýrýlçýplak girdi yataða. Ayaklarýný karnýna çekti ve uyku |
|
574
|
|
|
|
|
bir zaman önce yazdýðým ama çok sevdiðim bir hikayeydi bu. hayatý bilmeyen birine hayatý anltamak gerekseydi neleri anlatýrdým diye düþünürken çýkýveren bir hikaye... |
|
575
|
|
|
|
|
Ama burada, yani ölüm ile yaþamýn tam ortasýndaki çizgide süren mücadelede, anlatýlanlar, ilginç bile olsalar dikkat çekemiyorlardý. Hiçbiri çözümü gösteremiyordu çünkü. Hiçbirinde sonuç ve takip edilmesi gereken yolu göremiyorduk. |
|
576
|
|
|
|
|
Bu coðrafyanýn tüm dokularýný seviyorum. Travestisi ve fahiþesiyle de dost olabilir; anarþisti ve komünistiyle de raký içip yaþamý didikleyebilirim. Ne kadar çok renkle bezenirsem, o kadar çok ve verimli yaþayacaðýma inanýyorum. |
|
577
|
|
|
|
|
semra yemyeþil çimlere uzandý gökyüzünde kuþlar cývýldaþýyor çiçeklerin üzerindeki böceklerde kuþlara uyarak harika bir doða senfonisi oluþturuyorlardý. |
|
578
|
|
|
|
|
Sabah kalktýðýmda kendimi hemen dýþarý atmak hissiyle yanýp tutuþurken , o engel oluyor bana.Kim mi ? O iþte.
Elinde ki hançeri yüreðime saplasa kanýmýn bile akmayacaðýný düþünüyorum . Niye mi ? Akmayacak iþte . Sokaklara çýkýp haykýrsam “katili |
|
579
|
|
|
|
|
Bir gün okuldan geldim. Aðabeylerim henüz yoktu. Annem pazara gitmiþti. Mutfaða yemek hazýrlamak için girdim. Evdeydi. Televizyon izliyordu. Onunla evde hiç yalnýz kalmamýþ olmanýn çekingenliði vardý üzerimde. Oysa o benim babamdý. Öylesine yabancýymýþ ki meðer. Belki bende onun için o kadar yabancýydým. Mutfaða, yanýma geldi. “Sen de aç mýsýn?” diye sordum. Anlam veremediðim bir ifadeyle yüzüme baktý. Saçýmý kokladý. Okul formamýn fermuarýný açtý. Adýný bilemediðim duygular içerisindeydim. Formamý sýyýrdý. “ Benim güzel kýzým” dedi. Daha önce aðzýndan hiç duymadýðým bir cümleydi. Ama sevinemedim. Sertçe itti. Yere düþtüm. Caným acýdý. Baðýramadým. Sonrasýnda hissettiðim acýnýn dünya üzerinde tarifi bile yoktu. Hayatýma giren ilk erkek babamdý. Ve iþte, tekrar ilk erkeðim olmuþtu. Daha çocuk bile olamadan kadýn olmuþtum. O benim babamdý! |
|
580
|
|
|
|
|
" Soguk bir odanýn, ortamý ýsýtmak için pembe renge boyanmýs duvarlarýna yaslanmak zorunda kalacak olacagýmý bile bile gitmek istiyorum. " |
|
|
|
