• ÝzEdebiyat > Öykü > Fantastik |
201
|
|
|
|
|
ana yaklaþtý ve yanaðýmdan öptü. “Çok tatlýsýn, kendimi tutamadým” ,dedi. Bir þey söylemeye çalýþtým ama kelimeleri bir araya getiremedim. Kýz suya atlayýp uzaklaþtý. Herkese el sallayýp kýyýya doðru yüzmeye baþladý. Kýza bak. Göz göre göre boðulacak, bir þey söyleyin,” dedim. “Boþ ver sen onu, evine gidiyor,” dediler. Geç kalýnca babasý kýzarmýþ. Kýz sahile kadar yüzebilir miydi? Hadi yüzdü diyelim bu kýz bikini ile onca sokaðý geçip evine nasýl gidecekti? Çarþýyý da böyle ýslak bikini ve saçlarýyla mý geçecekti? Kimse aldýrmayýnca ben de dertlenmeyi býraktým. |
|
202
|
|
|
|
|
Bir anda olmuþtu herþey… Þimdi þehrin etrafýnda kapkaranlýk ve bunaltýcý bir duman dolaþýyor ve yanmýþ cesetlerin kokularý tüm binalarýn içlerine doluyordu. Bur bir felaket olmuþtu… Þehri sona erdiren bir þey…
...sorularýn her birini tek tek cevaplamasý gerekiyordu. Bunun içinde bir þekilde o karanlýða dalýp, kaybolmasý þarttý.
|
|
203
|
|
|
|
|
Güneþ ve oda... Güneþ, O ve karýnca... |
|
204
|
|
|
|
|
Yumurta-pupa-týrtýl veee kelebek. Sancýlý bir dönemden sonra 'dünya'denilen yerin nazarboncuðu mavisi göklerine doðru uzanarak çýrpmaya baþlýyor kanatlarýný. |
|
205
|
|
|
|
|
Gecenin karanlýðýný yüreðinize alýrsanýz takýlacaðýnýz çok engel olabilir ! Korku, inancýn yitimidir . |
|
206
|
|
|
|
|
Kan Muskalarý Destaný'nýn temelindeki harcý oluþturan ikinci öyküdür Ýntikam Yemini. Sevdiklerimiz için neler yapabileceðimizi anlatýr bize.
Yurtkol isimli Palyaço'nun intikamýdýr söz konusu olan, uzun yýllar sonra alýnacak köklü bir intikam... |
|
207
|
|
|
|
|
Güneþ parlýyor. Çok güzelim. Renkli, dolgun ve diriyim. Kopardýlar beni dalýmdan. Yediler. Çekirdeðimi denize attýlar. |
|
208
|
|
|
|
|
Sýradan bir balýk avý. Sýradan insanlar. Peki hepsi böyle sýradan mýydý? |
|
209
|
|
|
|
|
“Sessizlik hakim garip bir þekilde bu aralar sarayýn avlusuna. Ne yeþilliði ve çeþit çeþit gülleriyle övündüðümüz bahçenin tadý, ne de derin derin ürpertisiyle suyunu bir havuza akýtan heykelin gizemi kalmýþtý artýk. Sessizliðin içine iþlediði bir saray avlusu...sessizliði sizin bedeninize takýlý kýlan bir umutsuzluk ve umursamazlýk. Sessizliði...siz yapan gerçeklik. Melankolik konuþmalardan bir türlü kurtulamadýðýnýz o anlar. Halbuki nasýl anlatabilirsiniz onlara aslýnda ölümün gerçeklik olmadýðýný, buna inanmamalarý gerektiðini? Nasýl açýklayabilirsiniz asýl onlarýn içinde çýkmaya tedirgin olan kelimelerin onu öldürdüðünü. Asýl o cümlelerin onu yenilmezlikten uzak tuttuðunu!
Aynada oluþan her bir yansýmanýza kýzgýn olduðunuz oldu mu hiç? Ben yansýmalarýmla da kalmýyorum ve artýk suçlayacak þeyleri hep aynalara mahkum kýlýyorum. Onun bana en son verdiði gülü bile onun önünde yansýmasýna mahkum býrakýyorum artýk. Sanki onu benden o gül almýþçasýna nefret ediyorum ondan ve yok etmeyi bile düþünmüyorum...acý çekmeli ve þekilsiz bir kuruyuþun yapraklarýný dökeceði o ana kadar aynanýn ona sunduðu renksiz görüntüsünden acýyla karýþýk bir anlam almalý.” |
|
210
|
|
|
|
|
Bir yýlbaþý hikayesi.. Fantastiði sevenler için.. |
|
211
|
|
|
|
|
Kediyi yanýmýza çaðýrdýk ama hayýr manasýnda kafasýný saða sola salladý. Sonra biz devam ettik konuþmaya. Tam nasýl gidebiliriz diye konuþurken kedi kahkaha atmaya baþladý. Biz biraz tuhaf tuhaf kediye baktýk ama o hiç biþey olmamýþ gibi istifini bozmadý. |
|
212
|
|
|
|
|
Þehir Karanlýktý ve insaný çekiyordu |
|
213
|
|
|
|
|
Alman bayan yazar Herta Müller'den bir baþka öykü. |
|
214
|
|
|
|
|
Kolumda bir karýncalanma. Yürüyen bir karýncalanma? Bir akrep! Üzerimde. Bekliyor, bekliyor... Kuyruðu havada: çelik gibi gergin. Bekliyor... Bir ses , istemsiz bir baþ hareketi ve yakýcý acý! Zehir! |
|
215
|
|
|
|
|
Algýlarýmýz otoriteye tehlikeli gelipte bir algý dairesi kurup algý mükellefi olacaðýmýz fantastik öykümün 9. bölümü... |
|
216
|
|
|
|
|
Yarattýðý karizmayý çizdirmemek için kýlýcýný çýkarýp þatoya cool cool bakmýþ XVI. Prens Kurbaða. Kahramanlarla dolu filmlerdeki gibi sýrtýný çarpýtýp kambur durmuþ. Kafasýný da önüne atýnca yeterince kahraman göründüðüne karar verip bir adým atmýþ... |
|
217
|
|
|
|
|
Peki hiç aynalar ölür mü? Ya da biz öldüðümüzde gördüklerini siler mi? |
|
218
|
|
|
|
|
Atlantis tarihini okuyacaðýnýz satýrlar, ve devamýnda henüz baþlamamýþ bir savaþýn sessizliði. Merakla beklediðiniz zaman çok da ilerlemedi, ama merak edilen geçmiþ sizler için geldi. Antalya'da Atlantis 2 "Baþlangýç" ... |
|
219
|
|
|
|
|
. Cehennemin sýcak öfkesine asla ayak uydurmayacaðým dediðim onca zamandan sonra, sanýrým bunun o kadar da iyi bir fikir olduðunu düþünmemeye baþlamýþtým...Cehennem beni içine çekiyordu..yavaþ yavaþ ve derine.. |
|
220
|
|
|
|
|
" Her zaman gökkuþaðý ya da kelebekler yoktur. Bu bir yüzleþmedir ve bizi beraberinde götürür..." |
|
Anasayfa
