|
Uzaklarý Özlemek
(Tayyibe Atay) |
Yaþam |
| |
Ýnsan tüm güzelliklerine, tüm yaþanýrlýðýna raðmen býkar bazen bulunduðu yerden. Biraz ötelere kaydýrýp bakýþlarýný, uzaklarý merak etmeye baþlar. Karþýsýnda yükselen daðý, baþka ovalarý, vadileri, çölleri, yýldýzlarý özler. |
|
Yazmak Yahut Yazmamak
(Ýbrahim Kilik) |
Anýlar |
| |
Burasý Ankara Mamak. Duvarlar saðýr, duvarlar dilsiz. Vicdanlar hakeza. Ne pencereden ýþýk vurur, ne saçalarý rüzgâr savurur." Bahar inmiþ diyorlar Ankara'nýn sisli yamaçlarýna." peh! Burada hep zemheri, geldiðimiz günden beri. Birinin, sýcak sudan soðuk suya deðmezken elleri. Bize çok görürler yaðýz yeri. Her taraf duvar ne yâr ne yer var.
|
|
Gülsüm Anne
(BÝLGEPERÝ) |
Toplumcu |
| |
Aradan çok uzun yýllar geçti 90 lý yýllarda yazdýðým öykümdü. Ama konu hala tazeliðini koruyor.
Tüm Cumartesi Annelerine Ýthaf Olunur.
|
|
Kendi Masalýný Kendi Yazan Kadýnlar/giriþ
(Ebru Ebruca) |
Aþk Romaný |
| |
''Hayat'' almýþtý eline kalemi,kimseye tek kelime etmeden yeni bir masal yazýyordu.Anlaþýlan o ki,bu sefer dinleyerek ya da okuyarak deðil,sadece ama sadece yaþayarak öðrenecektik ''yarýn'' ne olup biteceðini.Soru sorma hakkýmýz da alýnmýþtý elimizden.''Neden'' diye baþlayan her cümlemiz de,''kader'' diyordu birileri tüm bu yaþananlarýn adýna;''Allahýn taktiri''.Ekliyordu sonrasýnda;''sakýn isyan etme,tevekkül et''.''Peki'' dedik.Anlayacaðýnýz ne kadar büyürsek büyüyelim,yaþýmýzýn baþýna ikili ya da üçlü rakamlar gelse de,pek bir uslu çocuklar olduk biz.Hep söz dinledik;hep ''peki'' dedik.
''Masallarýn sonu hep iyi biter'' dedi birileri;inandýk ''peki'' dedik;ruhlarýmýzý uçuklatan kabuslara uyandýk en þýkýrtýlý,en güneþli günlerde...
''Ýnsanlara güven'' dedi birileri;''onlarý sev,onlara inan'';''peki'' dedik;en baþta hayatýmýzý ruhumuzu,bedenimizi paylaþtýðýmýz adamlar tarafýndan pek bir saðlam''ihanete'' uðradýk....
''Kapýna kim gelirse gelsin doyurmadan,içirmeden geri döndürme dedi birileri'',gelen ''erendir'';peki ''dedik'';gelen ''hýrsýz'' çýktý,soyulup soðana çevrildik....
''Yolda sokakta biri senden para isterse aman vermeden geçme yavrum;ermiþtir'' dedi birleri;peki dedik,yanýmýza gelen ''madde baðýmlýsý'' çýktý,ölümlerden döndük...
''Allahýný bilen insandan sakýn korkma dedi birileri;inanan insandan zarar gelmez'' dedi birileri;peki dedik;dili yobaz yüreði ateist ucubelerin elinde ''oyuncak'' olduk...
''Taþ yerinde aðýrdýr;aman sessiz ol,sus otur oturduðun yerde,kadýnlýðýný bil'' dedi birileri;peki dedik;''ezik,zavallý,çaresiz'' olduk...
''Hakkýna sahip çýk,aman ezdirme kendini,hayata nasýl baþlarsan öyle gider'' dedi birileri;peki dedik;''çaçaron,edepsiz,ukala'' olduk...
|
|
|
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý
yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin
izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin
izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin —kýsa alýntý ve tanýtýmlar
dýþýnda— herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.
|
|