Sen Ben’deydin..
Çünkü Kimsenin bilmediði bir Yüz’ün vardý Ben’de..
Kimsenin göremediði
Baksa da bilemediði..

Sen Ben/de’sin…
O yüzden hiçbir Gölge’den almýyorsun Varlýðýný
Aynalarda saklý bir Yüzün/m var
Kimsenin bilmediði..

Ýçimde Kocaman bir Boþluk
Bir kuyu býrakýyorum geride,
Ýçi küf kokan rutubetli bir Geçmiþ..
Geri dönüþü olmayan.

Kalbime Karþýlýk Bir Kalp’tin..
Manevi frekanslarýn bütünüyle,
Ruh’larýn titreþimiydi
Gönüllerin iletiþimi.

Sen Bende’ydin..
Olmadýðýn her gece’nin sabahýnda
Bir intihar býrakýyorum yataðý’ma/na
Bir Ruh yok oluyor Sensizliðinde..

Ýyimserim, kötümser deðil.
Çekimserim biraz.
Ýþgal etsem de Yüreðini,
Ýþgalim mecalsiz.. Hacimsiz, Hücumsuz..

Ben’din..
Bendeki Saç tellerinden isyan edip, kendimi asacak kadar,
Sende idim..
Bir sürü Sensiz kelimem var…

Aslýnda Yalnýzýz..
Birbirimizi susturacak kadar kelimelerimiz,
Birbirimizi devam ettirecek kadar cümlelerimiz
Kimsenin bilmediði bir Sessizliðimiz var..

Ölebiliriz…
Kalbine Karþýlýk; Ruhum,
Ruh’una karþýlýk Kalbim…
Yok olur gideriz..


(YirmiDört-Mayýs-2011*18:00)


Nevin Akbulut