Takýlýp kaldým yapraktaki çiy tanesine. Yaðmularý sevmek varken, ben birazla yetindim. Biraz sýcaklýk yetti bana karlý havalarda. Birazcýk sevgi istedim yürekten konuþanlardan. Biraz ýþýk yeter dedim, zindandan hayatýmda. Azýcýk mutlu olmak istedim. Bu dünyada çoktan vazgeçtim; ama azý da bulamadým. Biraz þeker istedim, sevgilinin tatlý dilinden. Dilinden ya biber aktý ya da tuz. Ben böyle bir sevgi istemedim ki. Nereden çýktý hacmi büyük içi boþ sevgiler. Koca tencerelerin içinde taþlarý kaynattým da azýcýk tadý olsun istedim hayatýmýn. Kocaman elbiseler içinde küçük sevgililer çýktý karþýma. Elbiselerinin içine dünyayý sýðdýrdý da beni sýðdýramadý. Bir ben oldum elbisesinde unutulan iðne. Bir ben çok geldim azlýðýna. Koskocaman ayakkabýlar içinde küçücük ayaklar gördüm. Bu yüzden bana gelmeye çalýþanlarýn ayaklarýna taþ battý. Bir bana gelmek isteyenlerin ayaklarý küçük kaldý. Uzun ince parmaklara yüzük taktým da, o parmaklardan bir ben düþtüm. Bir türlü bir sevgiliyle el ele tutuþamadým. Þöyle beni iyice kucaklayacak bir sevgili bulamadým. Bütün kollar bana kýsa geldi. Bu yüzden tüm sevgilerim kýsa zamanda bitti. Tanrý büyük daðlarýn yanýnda ya uçsuz bucaksýz ova yarattý ya da sýradaðlar... Gelgör ki benim yanýmda tüm yürekler dað gibi kabardý da bana o yüreklerden kirli kanlar aktý. Bana hep çamurlu þelaleler altýnda yýkanmak kaldý. Dünyada belki büyük aðaçlarýn yapraklarý küçük olur; beni de mi Tanrý o aðaçlara benzetti. Göðü gördüm belki; ama tohumlarýmý yere düþürdüm. Hiç mi bereketli ve cömert toprakta kök salmadým. Neden kendime ayar ve benzer kimseyi bulamadým. Hep bedene ve güzelliðe tutuldum; ama hiçbirinde bir ruh göremedim. Bu nedenle pencerelerime kýsa geldi perdeler. Neden boyuma kadar uzanmadý boyuna postuna güvenenler? Neden aðlamadý arkamdan bir çift göz. Belki o zaman bastýðým yerlerde bir umut yeþerirdi. Belki coðrafyamda bana benzer bir aðaç biterdi. Bir orman olmanýn coþkunu taþýmazsa aðaç, kendi gölgesini dost edinirdi. Neden sýrtýmdan inmedi gölgem? Hep karanlýkta kaldý bir yaným. Tam ýþýðý yakalayamadým. Tam mutlu olamadým. Hep azýcýk sevgi ve mutluluk istedim bu yüzden. Bir çiy tanesine takýldým. O da düþtü benimle. Birazcýk olsa da yüreðime su serpemedim. Bir aðaç oldum belki, meyvelerim ateþtendi , yapraklarým közden. Bu yüzden yanýma kimse yaklaþmadý. Sevgili dediklerim ya aðaçtan ürktü ya da ateþten korktu. Oysa yanan bendim. Birazcýk beni sevselerdi, onlara yapraðýmýn her birinden güneþler indirecektim oysa.